SNiP dachu - kodeks norm i reguł II-26-76

Dzisiaj liczba opcji dachu jest po prostu niesamowita. Dostępne są dziesiątki rodzajów powłok do indywidualnej konstrukcji i nie ma potrzeby mówić o technologii systemu krokwi. Wiele z tych materiałów nie jest łatwych do układania, a niektóre wymagają zastosowania specjalnych metod instalacji i uwzględnienia szeregu innych punktów. Większość z tych zasad zawiera SNiP: dachy, izolacje lub systemy krokwi powinny być budowane zgodnie z nimi.

Obecnie istnieje kilka SNiP wpływających na konstrukcję dachów. Najczęstszym z nich jest kodeks norm i reguł II-26-76 *, którego najnowsze wydanie było w 2010 r. Jest to dokument zawierający technologie instalacji dla wszystkich używanych dziś materiałów, więc z jego rozważań zaczniemy ten artykuł.

Wszystkie materiały użyte do stworzenia jednego lub drugiego elementu dachu budynku muszą być zgodne z obowiązującymi specyfikacjami technicznymi lub innymi normami.

SNiP, między innymi pod numerem II-26-76 *, obejmuje pozycje dotyczące:

• dachy walcowane;
• małe lub faliste materiały arkuszowe;
• elastyczne dachówki;
• technologia montażu metalu;
• płyty azbestowo-cementowe lub bitumiczne.
• zadaszenie z blachy.

Dachy walcowane

Według SNiP mogą być wykonane z tradycyjnym lub odwrotnym układem dywanu hydroizolacyjnego. W pierwszym przypadku istnieje klasyczny sposób układania warstwy hydroizolacyjnej, aw drugim izolacja termiczna jest wyższa. Korzystając z wersji odwrotnej, należy stosować płyty żelbetowe, jastrychy cementowe lub warstwę lekkiego betonu, tworząc niewielkie nachylenie. Należy zauważyć, że w przypadku tworzenia urządzenia z odwróconym dachem należy stosować wyłącznie materiały hydroizolacyjne w stanie nie gnijącym. Spieniony polistyren, który charakteryzuje się minimalną absorpcją wody, jest wybierany do roli materiału termoizolacyjnego, co oznacza, że ​​praktycznie eliminuje możliwość rozmrażania podczas pracy.

Następujące rodzaje płaskich powierzchni mogą pełnić rolę podstawy dla dywanu:

1. Płyty żelbetowe. Szwy między nimi powinny być wypełnione zaprawą M100 lub betonem klasy powyżej B7,5.
2. Płyty termoizolacyjne. W takim przypadku baza z włókna mineralnego powinna dobrze wytrzymać działanie benzyny i innych rozpuszczalników organicznych, takich jak benzyna, nefras, octan etylu itp. W przypadku stosowania gorącego mastyksu zaleca się upewnić się, że temperatura stopu nie uszkodzi materiału izolacyjnego.
3. Monolityczny żelbet. Dozwolone jest stosowanie tylko lekkiego betonu i innych kompozycji otrzymanych przy użyciu lekkich kruszyw, takich jak wermikulit, perlit itp.
4. Jastrychy monolityczne lub suche jastrychy na bazie cementu. Można również zastosować prefabrykowane jastrychy. Wykonane są z arkuszy azbestocementowych o grubości do 10 mm.

Gdy stosuje się jastrych cementowo-piaskowy, wymagana jest warstwa bitumicznej powłoki walcowej między nią a materiałem termoizolacyjnym.

Podczas układania jastrychów zaleca się wykonywanie szwów termokurczliwych. Ich szerokość może dochodzić do 10 mm i pozwala uniknąć zniszczenia materiału na skutek zmian temperatury.Zazwyczaj takie szwy dzielą powłokę na kwadraty o boku 6 m, a jeśli stosuje się beton piaskowo-asfaltowy, bok powinien być mniejszy niż 4 m.

Arkusz drobny i faliste materiały

Według SNiP prace dachowe z takimi materiałami są wykonywane na dachach poddasza, a także w budynkach, w których poddasze nie są ogrzewane. W podobnej sytuacji można zastosować:

• Płytki cementowe i piaskowe. Jako alternatywę dla tego materiału możesz wybrać płytki ceramiczne. Stosuje się je pod kątami pochylenia odpowiednio od 10 do 90 i od 22 do 60 stopni. W niektórych przypadkach wymagane jest dodatkowe mocowanie płytek za pomocą śrub, a dla niektórych kątów pochylenia konieczne jest zainstalowanie dywanu hydroizolacyjnego pod dachem.
• Elastyczna płytka. Podstawą tego materiału jest ciągła podłoga wykonana z desek, sklejki lub OSP-3. Zawartość wilgoci w drzewie jest wybrana poniżej 20%, a dla sklejki ten parametr może wynosić 12%. Skok krokwi podczas instalacji jest wybierany od 600 do 1500 mm, a grubość podłogi zależy od skoku.
• Metalowa płytka. Takie arkusze z dekoracyjną i ochronną powłoką można stosować na zboczach o wysokości powyżej 20%. Ich użycie w zakresie od 10 do 20% jest również dozwolone, ale wówczas konieczne jest uszczelnienie połączeń poprzecznych i wzdłużnych elementów.
• Faliste płyty azbestowo-cementowe lub bitumiczne. Takie materiały nadają się do prostych form, na przykład dachu dwuspadowego lub dwuspadowego. SNiP omawia cechy instalacji tych powłok, a w załączniku do niego (załącznik 11) znajduje się szczegółowy opis szczegółów dachu.
• Płytki azbestowo-cementowe i łupkowe. Można je montować na ciągłej skrzyni desek, a na konstrukcjach krokwi układa się warstwę hydroizolacyjną.

Profilowana blacha

Według SNiP dachy z tektury falistej są tworzone przy użyciu profili z powłoką aluminiową lub cynkową. Blachy można użyć, gdy trzeba tworzyć zimne dachy lub dachy, złożone w warstwy. Zaleca się wybór większości rozwiązań projektowych z tej samej grupy, która jest używana do montażu płytek metalowych.

Dach z profilowanego arkusza doskonale nadaje się do budynków, w których nachylenie wynosi do 12 m, a kąt nachylenia wynosi ponad 20%. Jeśli nachylenie ramp wynosi 10..20 stopni, konieczne jest wykonanie obowiązkowego uszczelnienia połączeń znajdujących się między arkuszami.

Jako podstawę dachu należy zastosować drewnianą belkę, gdy powstaje izolowany dach lub konstrukcje metalowe na zimny dach. W pierwszym przypadku należy unikać występowania „zimnych mostów” i stosować profile termiczne lub uszczelki wykonane ze sklejki bakelizowanej (o grubości co najmniej 10 mm). Dodatkowa ochrona materiału izolacyjnego odbywa się poprzez zastosowanie emalii pięcioftalowych lub winylowych. Mocowanie samych profilowanych arkuszy należy wykonać za pomocą specjalnych wkrętów samogwintujących z podkładką uszczelniającą. Uszczelki wykonane z 1 mm gumy neoprenowej sprawdziły się najlepiej.

Dachy z blachy

W takich przypadkach SNiP zaleca stosowanie stalowych lub miedzianych taśm dachowych. Łączniki w pierwszym przypadku powinny być ocynkowane (do powlekania stali), aw drugim - miedziane.

Załącznik 14 SNiP II-26-76 * zawiera główne rozwiązania konstrukcyjne dla pokryć dachowych wykonanych z materiałów takich jak blacha stalowa, miedź lub cynk-tytan.

W przypadku stosowania stali ocynkowanej zaleca się stosowanie drewnianej skrzyni: belki 50x50 mm lub desek 50x120, 50x140 mm. Konstrukcja zwisu odbywa się bez szczelin, a szerokość powstałej podłogi powinna wynosić co najmniej 70 cm. Następnie równolegle do zwisu mieszane są pręty skrzyni, które znajdują się w odległości do 20 cm. Skrzynia powinna być naprzemiennie z deską, która służy do umieszczania fałd.

SNiP „Konstrukcje drewniane”

Materiały budowlane z drewna są dziś bardzo poszukiwane, ponieważ pojawiło się wiele różnych impregnatów, które chronią je przed ogniem i uszkodzeniami biologicznymi. W przypadku tworzenia takich struktur kierują się przepisami kodeksu zasad 64.13330.2011, który w rzeczywistości jest zmienionym SNiP II-25-80.

Działalność wspólnego przedsięwzięcia obejmuje metody, które pozwalają obliczać i projektować konstrukcje z drewna (litego lub klejonego), które są stosowane w każdej branży budowlanej. Wyjątkiem są konstrukcje hydrauliczne, mosty, fundamenty i pale, technologie, których wykonania nie uwzględniono w tym zbiorze zasad.

Podczas tworzenia konstrukcji drewnianych należy zwrócić szczególną uwagę na ich ochronę przed uszkodzeniami biologicznymi. Według SNiP miękki dach jest tworzony za pomocą krokwi drewnianych, jednak kwestia obróbki ognioodpornej i zapewnienia bezpieczeństwa materiału nie jest w nim uwzględniona.

Jakość drewna do tworzenia konstrukcji dachowych musi być zgodna z wymogami wymienionymi w załączniku B do wspólnego przedsięwzięcia. Charakterystykę wytrzymałościową drzewa podano w dodatku B.

Podczas stosowania konstrukcji klejonych istnieje ograniczenie w ich stosowaniu, jeśli wilgotność powietrza jest mniejsza niż 45%, a temperatura jest niższa niż 35 ° C.

Drzewo nie powinno mieć żadnych wad, aby tworzyć luźne liście, paznokcie i inne elementy, a jego wilgotność zaleca się wybierać poniżej 12%. Jeśli stosuje się drewno, które nie jest odporne na rozkład, takie jak brzoza lub buk, należy je poddać działaniu środków antyseptycznych.

Do klejenia poszczególnych elementów należy stosować tylko te kleje, które są wskazane dla każdej sytuacji w zestawie reguł, ponieważ w przeciwnym razie wytrzymałość złącza i jego niezawodność mogą być niewystarczające. Tabele wartości charakterystycznych i odpowiednich współczynników dla materiałów są również podane tutaj:

• praca pod stałym obciążeniem;
• doświadczanie silnych krótkotrwałych obciążeń (wiatr itp.);
• dla różnych stref klimatycznych;
• dla elementów, które zostały zaimpregnowane środkami zmniejszającymi palność;

Zestaw reguł zawiera również metody obliczania różnych konstrukcji wykonanych z drewna. Oto wzory do obliczania parametrów elementów rozciągniętych centralnie, ściśniętych centralnie, współczynnika zginania wzdłużnego i szeregu innych ważnych wskaźników.

Wspólne przedsięwzięcie obejmuje algorytmy, które pozwalają obliczyć najróżniejsze rodzaje związków: klej, gwóźdź, nacięcia itp. Zapewnia również metody mocowania elementów drewnianych za pomocą prętów klejonych lub gwoździ płytowych.

Ten zestaw reguł jest niezbędnym narzędziem, gdy trzeba zaprojektować lub obliczyć skrzynię, dźwigar lub podłogę. Zapewnia technologie tworzenia belek kompozytowych, a także belek z litego i klejonego drewna, kratownic i materiałów kompozytowych.

Obliczanie obciążenia

Konstrukcja dowolnego typu ma różne efekty, a nawet jej dach jest jeszcze bardziej. Ten element jest stale wystawiony na działanie wiatru, wody, a zimą może zostać uszkodzony przez śnieg lub uformowaną warstwę gęstego lodu. Można obejść ten problem tylko poprzez obliczenie wszystkich możliwych obciążeń i dodanie ich do projektu. W tym celu specjalista kieruje się postanowieniami SNiP „Obciążenia i uderzenia” pod numerem 2.01.07-85 *.
Ten standard zapewnia algorytm, który pozwala z góry określić wartość obciążenia śniegiem na rzucie poziomym dachu, a zatem podjąć niezbędne środki, zanim dach zacznie się osadzać w materiale. Do obliczeń wykorzystywane są obliczone wartości współczynników stosowanych dla różnych regionów Federacji Rosyjskiej. Dodatek 5 do SNiP zawiera mapę zawierającą odpowiednie znaki.

Podczas produkcji urządzenia z miękkim dachem SNiP 2.01.07-85 * zaleca uwzględnienie obciążenia wiatrem, które zależy od regionu i konstrukcji dachu. Zasadniczo ten parametr można przedstawić jako kombinację:

• Normalny nacisk wywierany na zewnątrz dachu i siła tarcia kierowana wzdłuż stycznej.
• Rzuty sił zewnętrznych wynikające z ogólnego oporu konstrukcji dachu.

Obciążenie wiatrem składa się ze składnika uśrednionego i wielkości tętnienia. Obliczona wartość składa się z tych terminów.

Ochrona termiczna

O jakości budynku decyduje nie tylko jego niezawodność, ale także łatwość użytkowania. Niewiele osób chce mieszkać w domu, w którym ściany wypuszczają ciepło, działając jak rodzaj grzejników. Koszty energii do ogrzewania takiego pomieszczenia będą po prostu astronomiczne, a efekt typowego systemu grzewczego będzie minimalny.

Izolacja dachu jest przeprowadzana zgodnie z SNiP „Ochrona termiczna budynków” 23-02-2003. Wkrótce oczekuje się, że ten dokument zostanie zastąpiony zestawem reguł, ale w tej chwili jest nadal aktualny. SNiP nie ma zastosowania do następujących budynków:

• miejsca kultu;
• szklarnie, siedliska i budynki chłodnicze;
• tymczasowe konstrukcje działające nie dłużej niż dwa sezony grzewcze;
• podstacje transformatorowe, a także kotłownie i inne konstrukcje inżynierskie;
• budynki ogrzewane sezonowo krócej niż trzy miesiące w roku lub krócej niż 3 dni w tygodniu.

Wyjątek stanowią także różne obiekty związane z dziedzictwem kulturowym i restaurowanymi obiektami historycznymi.

Do przeprowadzenia obliczeń inżynierii cieplnej wymagane będą specjalne dane, których wartości tabelaryczne podano w dodatku do SNiP 23-02-2003. Ten dokument zawiera również przykład projektowania budynku mieszkalnego.

Należy zauważyć, że SNiP bierze pod uwagę nie tylko kwestie zmniejszenia strat ciepła, ale także metody zwiększania żywotności i wydajności stosowania materiału termoizolacyjnego. Ten moment jest ważny dla dachu, ponieważ jeśli nie zostanie wzięty pod uwagę, powietrze nasycone parą wodną z dnia na dzień obniży jakość izolacji, nasycając warstwę izolacyjną wodą.

Najbardziej optymalnym sposobem ochrony przed zalaniem jest użycie materiałów paroizolacyjnych. Kodeks postępowania zawiera przykład obliczania odporności na przenikanie pary, a także tabelę przyrostowych przyrostów wilgoci w materiale, niezbędnych do obliczeń.

Powyżej przeanalizowaliśmy większość dokumentów, które są fundamentalne w konstrukcji dachu. Według SNiP pokrycie dachu z tektury falistej jest prostym i niezawodnym rozwiązaniem, które można wdrożyć w oparciu o informacje i artykuły zawarte w kodeksach postępowania na naszej stronie internetowej. Należy zauważyć, że zawiera ona jedynie wiedzę teoretyczną, która nie może zastąpić obecności doświadczenia praktycznego, dlatego każdy musi sam zdecydować, jak zbudować dach.