Ένα σπάνιο σπίτι κάνει χωρίς σοφίτα. Και δεν είναι περίεργο. Πράγματι, η χρήση πρόσθετου χώρου στέγης σας επιτρέπει να αυξήσετε το χώρο διαβίωσης και να δημιουργήσετε στον δεύτερο όροφο ένα πλήρες δωμάτιο για χαλάρωση, εργασία ή υποδοχή επισκεπτών. Επιπλέον, η στέγη του σοφίτα με τα δικά του χέρια είναι μια εργασία που υπόκειται εντελώς σε κάθε άνθρωπο που ξέρει πώς να κρατήσει ένα εργαλείο στα χέρια του.
Περιεχόμενα
Τύπος σοφίτας
Εξαρτάται άμεσα από το σχεδιασμό του σπιτιού και λίγο από τη φαντασία σας. Γενικά, οι τύποι σοφίτες στέγης ταξινομούνται ως εξής:
- Σύνολο. Τέτοιες στέγες είναι η απλούστερη ενσωμάτωση, δεδομένου ότι δεν απαιτούν περίπλοκη εκτέλεση και υπολογισμούς.
- Δύο επίπεδα. Αυτοί οι τύποι σοφίτες στέγης συνεπάγεται τη διάταξη στον δεύτερο όροφο δύο δωματίων ταυτόχρονα σε διαφορετικά επίπεδα. Συχνά αυτός ο τύπος σοφίτας στέγης είναι ένα ανεξάρτητο και πλήρες έργο. Μια οροφή δύο επιπέδων με ένα μεικτό είδος στήριξης θεωρείται αναπόσπαστο μέρος του σχεδιασμού ολόκληρου του σπιτιού.
Μια σοφίτα ενιαίου επιπέδου μπορεί να είναι τριών τύπων:
- Μονώροφη σοφίτα με κεκλιμένη στέγη. Η οροφή του μανδύα δεν είναι μόνο απλή στην εκτέλεση, αλλά και πολύ πρακτική. Το γεγονός είναι ότι στο σχεδιασμό μιας τέτοιας στέγης δεν υπάρχουν εμπόδια στην καθίζηση.
- Μονώροφη σοφίτα με σπαστή στέγη. Η επιλογή είναι πιο περίπλοκη όταν δεν σχηματίζονται δύο επίπεδα στην οροφή, όπως στην αλεξίσφαιρη έκδοση, αλλά τέσσερα. Με τη σχεδίαση, μια τέτοια οροφή είναι πιο περίπλοκη, ωστόσο, χάρη σε ένα τέτοιο σχέδιο, ο δεύτερος όροφος του σπιτιού αποκτά μια εντελώς ολοκληρωμένη θέα του δωματίου, με κάθετους ομοιόμορφα τοίχους και μια οροφή.
- Μονώροφη σοφίτα με απομακρυσμένες κονσόλες. Ο πιο πολύπλοκος τύπος μονοκατοικίας. Όταν υλοποιούνται σχέδια από σπίτια με σοφίτα, ένα ευρύχωρο δωμάτιο αποκτάται στον δεύτερο όροφο, με πλήρη κατακόρυφα παράθυρα στη μία πλευρά και ένα μεγάλο θόλο εξαιτίας ενός μεγαλύτερου ανατολικού επιπέδου από την άλλη πλευρά. Λόγω της μετατόπισης της στέγης, πολλοί εξοπλίζουν ένα γκαράζ ή βεράντα κάτω από ένα θόλο.
Τύποι δοκών οροφής
Για να χτίσετε μόνοι σας μια σοφίτα, πρέπει να θυμηθείτε ότι υπάρχουν δύο τύποι οροφής: κεκλιμένες και κρεμασμένες. Η επιλογή εξαρτάται από τη μέθοδο προσάρτησης στους τοίχους του σπιτιού.
Ο απλούστερος σχεδιασμός κρεμαστρών χρησιμοποιείται για την τοποθέτηση σε σπίτια μονής έκτασης χωρίς μέσο τοίχο φέροντος. Σε αυτή την περίπτωση, τα δοκάρια θα στηρίζονται μόνο στους τοίχους του σπιτιού και δεν έχουν ενδιάμεσα στηρίγματα. Οι δοκούς αλληλοσυνδέονται με καρφιά ή βίδες με γωνιακά μαξιλάρια. Το πλάτος της μονοκατοικίας επί της οποίας εγκαθίσταται αυτός ο τύπος δοκών δεν πρέπει να υπερβαίνει τα έξι μέτρα. Εάν το μέγεθος του σπιτιού είναι μεγαλύτερο, τότε χρειάζεται ένα αγρόκτημα με πολλές στροφές. Ράφια με κεφαλή και αντηρίδες χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις όπου το άνοιγμα υπερβαίνει τα 9 μ.
Οι στέγες στέγης χρησιμοποιούνται για την κατασκευή σπιτιών δύο σπιτιών με μέσο τοίχο φέροντος τοίχο. Τέτοιες εκμεταλλεύσεις έχουν τρία υποκείμενα - δύο στους εξωτερικούς τοίχους του σπιτιού και ένα στο εσωτερικό. Ο αριθμός των υποστηριγμάτων ποικίλλει ανάλογα με το πλάτος του κτιρίου. Αν το κτίριο δεν είναι μεγαλύτερο από 10 μέτρα, τότε αρκεί μόνο μία στήριξη, με πλάτος σπιτιού περίπου 15 μ. - χρειάζονται δύο υποστηρίγματα.Με τη βοήθεια των γωνιακών μαξιλαριών, τα ανώτερα άκρα των δοκών συσσωρεύονται. Τα κάτω άκρα συνδέονται με τις ράβδους στήριξης που είναι κατασκευασμένες από συμπαγή κορμούς. Στο κέντρο των ζευκτικών δοκών, εγκαθίσταται πάντα ένας μέσος ράβδος.
Ποια υλικά υπάρχουν για τα δοκάρια
Για την κατασκευή δοκών, χρησιμοποιούνται τρεις τύποι υλικών: ξύλο, οπλισμένο σκυρόδεμα και μέταλλο. Από την επιλογή έχει πολλά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Δημιουργώντας ένα έργο της σοφίτας στέγη ενός ιδιωτικού σπιτιού, πρέπει να γνωρίζετε όλες τις λεπτές αποχρώσεις. Και έτσι.
Τα ξύλινα δοκάρια είναι, πρώτον, ένα φυσικό και φιλικό προς το περιβάλλον υλικό για την κατασκευή. Επιπλέον, το δέντρο δεν ραγίζει κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας και προσαρμόζεται στο επιθυμητό μέγεθος. Ωστόσο, κάθε οικοδόμος γνωρίζει ότι το δέντρο είναι πολύ ασταθές στις αρνητικές επιπτώσεις του περιβάλλοντος. Επομένως, πριν χρησιμοποιήσετε ξύλινα υλικά, είναι απαραίτητο να εμποτίσετε το δέντρο και να το επεξεργαστείτε με αντισηπτικούς και επιβραδυντικούς φλόγας.
Αλλά τα δοκάρια από μέταλλο και οπλισμένο σκυρόδεμα είναι απολύτως ιδιόρρυθμα, δεν φοβούνται τις ιδιοτροπίες του καιρού και τη δράση των μυκήτων. Αυτά τα δοκάρια είναι πιο ανθεκτικά και σταθερά.
Τέτοιες άψογες, φαίνεται ότι τα υλικά έχουν αρκετά μειονεκτήματα.
Πρώτον, δεν μπορούν να ταξινομηθούν. Το παραμικρό λάθος μπορεί να οδηγήσει στο γεγονός ότι η κεκλιμένη στέγη του σπιτιού φαίνεται να είναι καμπύλη και λοξή. Ως εκ τούτου, πριν από την παραγγελία δοκών από μέταλλο ή οπλισμένο σκυρόδεμα, είναι απαραίτητο να κάνετε μια σειρά από ακριβείς υπολογισμούς και μετρήσεις.
Το δεύτερο μειονέκτημα είναι οι δυσκολίες που συναντήθηκαν κατά την εγκατάσταση. Αυτά τα συστήματα δοκών είναι βαριά. Ως εκ τούτου, πιο συχνά, κατά την εγκατάσταση των δοκών, είναι σχεδόν αδύνατο να γίνει χωρίς ειδικούς κατασκευαστικούς εξοπλισμούς.
Έτσι, τα δοκάρια αυτά χρησιμοποιούνται συχνότερα στη βιομηχανική παραγωγή και εγκαθίστανται σε μεγάλα τεχνικά κτίρια. Για τις εξοχικές κατοικίες και τα κτίρια κατοικιών, χρησιμοποιούνται συχνότερα ξύλινα δοκάρια.
Πιθανές δυσκολίες στη διευθέτηση της σοφίτας
Τώρα που έχετε εξετάσει τη βασική έκδοση των δοκών και τύπων σοφίτες, μπορείτε να ξεκινήσετε την κατασκευή. Ωστόσο, πριν αναπτύξετε ένα έργο για τη σοφίτα στέγης μιας ιδιωτικής κατοικίας, είναι απαραίτητο να μάθετε για ορισμένες δυσκολίες που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εγκατάστασης. Το πρώτο είναι να συνδέσετε με ασφάλεια το Mauerlat. Οι ειδικοί συστήνουν την τοποθέτησή τους σε μπουλόνια αγκύρωσης. Πράγματι, αντιπροσωπεύει σχεδόν όλο το φορτίο που μεταδίδεται από την οροφή στους τοίχους.
Προκειμένου το σύστημα στερέωσης να είναι αξιόπιστο, είναι απαραίτητο να βιδώσετε τα μήκη στην ανώτερη βαθμίδα της τοιχοποιίας χρησιμοποιώντας κονίαμα τσιμέντου. Μετά από αυτό, η δέσμη εισάγεται από ψηλά και γίνονται σήματα επάνω σε αυτήν για τις οπές και ως αποτέλεσμα τις ίδιες τις οπές. Ωστόσο, μην σφίξετε αμέσως τους κοχλίες. Η διαδικασία αυτή πρέπει να αναβληθεί μέχρι να συλλεχθεί πλήρως η ζώνη Mauerlat.
Το δεύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όλοι οι οικοδόμοι όταν υλοποιούν έργα σπιτιών με σοφίτα είναι η θερμομόνωση και η στεγανοποίηση. Επιπλέον, η θερμομόνωση δεν σημαίνει με τη συνήθη έννοια της. Αν μιλάμε για τη σοφίτα στο εξοχικό σπίτι, τότε δύσκολα αξίζει να ασχοληθούμε για το πώς να κάνουμε το δωμάτιο ζεστό για το χειμώνα. Αλλά η προστασία από τη ζέστη του καλοκαιριού θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα.
Μια σοφίτα στέγης δεν γίνεται ποτέ με τη βοήθεια μεταλλικών φύλλων και υλικού στέγης.
Το μέταλλο θερμαίνεται πάρα πολύ στον ήλιο και κανένα στρώμα δεν θα σώσει από τη ζέστη και την ταλαιπωρία στον δεύτερο όροφο. Το υλικό στέγης επιπλέον, όταν θερμαίνεται, εκπέμπει συγκεκριμένες δυσάρεστες οσμές. Το καλύτερο υλικό στέγης για τη σοφίτα θα είναι ένα μεταλλικό πλακίδιο ή συνηθισμένο σχιστόλιθο. Ωστόσο, αξίζει να θυμηθούμε ότι ακόμη και η χρήση αυτών των υλικών δεν θα σώσει τους ιδιοκτήτες του εξοχικού σπιτιού από τη ζέστη. Ως εκ τούτου, κατά το σχεδιασμό και την κατασκευή της σοφίτας, είναι απαραίτητο να φροντίσει τον αναγκαστικό ή φυσικό εξαερισμό. Για παράδειγμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ανοίγματα παραθύρων στα φράγματα.
Σαν θερμομονωτικό υλικό, το ορυκτό μαλλί χρησιμοποιείται συχνότερα.Αξίζει να θυμηθούμε ότι πρέπει επίσης να τοποθετηθεί μια μεμβράνη φραγμού ατμού στο στρώμα βαμβακιού, το οποίο θα προστατεύει το δωμάτιο από την υπερβολική υγρασία. Πράγματι, κατά τη θερινή θερμότητα, θα σχηματιστούν υδρατμοί που γρήγορα ανεβαίνουν στους τοίχους και εγκαθίστανται στην οροφή, προκαλώντας την ανάπτυξη μυκητιακών και μυκητιακών εστειών.
Τις περισσότερες φορές, η εγκατάσταση της σοφίτας στέγης είναι μια διαδικασία πολλαπλών σταδίων, η οποία περιλαμβάνει τα ακόλουθα βήματα:
- Το πρώτο στρώμα συνήθως τοποθετείται με γυψοσανίδα, κόντρα πλακέ ή άλλο υλικό κατασκευής φύλλων.
- Το δεύτερο στρώμα είναι η ταινία για την οποία μιλήσαμε παραπάνω.
- Το τρίτο στρώμα είναι οποιαδήποτε μόνωση, για παράδειγμα, ορυκτό μαλλί.
- Το τέταρτο στρώμα επαναλαμβάνει το δεύτερο. Μόνο στην περίπτωση αυτή, η μεμβράνη τοποθετείται κατά τέτοιο τρόπο ώστε ο συσσωρευμένος ατμός να μπορεί να βγει έξω
- Το τελικό στρώμα είναι η σοφίτα στέγης, η κατασκευή μπορεί να είναι οποιαδήποτε, και το υλικό είναι κεραμίδι, σχιστόλιθος, ή άλλη επιλογή της επιλογής σας.
Αποφύγετε τη στενή συσκευασία. Η οροφή της σοφίτας στέγης και η μόνωση πρέπει να έχουν ένα στρώμα αέρα περίπου 5 εκ. Το πάχος ποικίλλει ανάλογα με τα υλικά που χρησιμοποιούνται.
Μονωτική στέγη με μαρκίζες
Είναι επιθυμητό η άκρη της οροφής να προεξέχει τουλάχιστον ελαφρά πέρα από το επίπεδο του τοιχώματος. Η κεκλιμένη οροφή κάτω από το SNIP είναι προεξοχή 55 cm για ξύλινα κτίρια και ακόμη λιγότερο για σπίτια από τούβλα και πάνελ. Μια τέτοια μικρή προεξοχή προστατεύει αποτελεσματικά τη σοφίτα από την υγρασία.
Επιπλέον, η παρουσία μιας προεξοχής γείσο αποφεύγει την εγκατάσταση ενός συστήματος δοκών με τη χρήση ενός Mauerlat, αρκεί να εγκαταστήσετε ξύλινα δοκάρια. Στηρίγματα στερεωμένα σε ξύλινα δοκάρια πρέπει να τοποθετηθούν κάτω από τις κάτω λοξοτμήσεις. Επιπλέον, το παρένθεμα πρέπει να γίνει όχι περισσότερο από το ένα τρίτο του πάχους της δοκού.
Οροφή Mansard
Τέτοιες δοκούς εγκαθίστανται σε κτίρια που έχουν στο σχεδιασμό τους έναν μέσο τοίχο στήριξης ή υποστηρίγματα στηλών στηλών. Στη συνέχεια τα άκρα των δοκών εδράζονται σε τρία σημεία - δύο εξωτερικά και ένα εσωτερικό τοίχωμα. Αποδεικνύεται ότι τα στοιχεία λειτουργούν σαν δοκάρια.
Σε αυτή την περίπτωση, η λειτουργία υποστήριξης θα αντιστοιχιστεί στο σοφίτα, και τα δοκάρια θα είναι μόνο η δεύτερη. Έτσι, στην αρχή, το σκελετό του σαλόνι είναι κατασκευασμένο και μόνο μετά από αυτό, οι πίστες χτυπιούνται από πάνω.
Η σοφίτα, για την κατασκευή των οποίων χρησιμοποιούνται δοκάρια, είναι ελαφρύτερο.
Μάντρα στέγης σε ένα μικρό σπίτι
Για μια μικρή εξοχική κατοικία, η διαδικασία συλλογής των δοκών είναι η εξής:
- Οι ράβδοι συρρικνώθηκαν σε δοκούς
- Για να φτάσετε στις χαμηλότερες πλαγιές, εγκαθίστανται δοκάρια
- Για την οροφή της βεράντας έχει τοποθετηθεί μια δοκός
- Ένα πατίνι σταματά στην ανώτερη οροφή
- Τα ανώμαλα στελέχη είναι εγκατεστημένα στην άνω κλίση
- Στερέωση όλων των δομών και αρμών δοκών.
Αυτός ο σχεδιασμός απαιτεί λιγότερη χρήση ξυλείας και κατά συνέπεια μειώνει το κόστος μετρητών. Εάν η εγκατάσταση πραγματοποιείται αμέσως σε διάφορα διαστήματα της ίδιας οροφής, μπορείτε να εναλλάσσετε κρεμαστά και στρωματοποιημένα δοκάρια. Για παράδειγμα, όπου δεν υπάρχουν ενδιάμεσα στηρίγματα, τοποθετούνται κρεμαστά δοκάρια, όπου υπάρχει - αντίθετα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η σοφίτα στέγης μπορεί να κατασκευαστεί μόνο από έρμυες.
Γενικά, η τοποθέτηση του συστήματος δοκών και η στέγη του σοφίτα με τα δικά σας χέρια δεν πρέπει να δημιουργούν προβλήματα και δυσκολίες. Ειδικά αν ένα άτομο που κατέχει τέλεια το εργαλείο καταλάβει το θέμα. Και εδώ είναι η προετοιμασία του σωστού σχεδίου και των κατάλληλων υπολογισμών, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα φορτία και τους κανόνες του SNIP - αυτό είναι ένα εφικτό έργο μόνο για έναν επαγγελματία και έμπειρο σχεδιαστή. Ως εκ τούτου, το στάδιο των εργασιών σχεδιασμού θα πρέπει να ανατεθεί σε εμπειρογνώμονες, και η εγκατάσταση και η ρύθμιση μπορεί να γίνει ανεξάρτητα.
Αλίμονο, δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Γίνετε ο πρώτος!