Μεμβράνη στέγες - το κάνετε μόνοι σας!

Μεταξύ των σύγχρονων τύπων στέγης, η μεμβράνη στέγες μπορεί να αποδοθεί σε ένα από τα πιο ανθεκτικά. Όταν η τοποθέτηση μιας στέγης μεμβράνης γίνεται σύμφωνα με τις τεχνολογικές απαιτήσεις, μια στέγες υψηλής ποιότητας μπορούν να εξυπηρετήσουν τους ιδιοκτήτες τους από 40 έως 50 χρόνια. Διακρίνεται από εξαιρετικά χαρακτηριστικά λειτουργίας, αντιστέκεται με επιτυχία στις αλλαγές της θερμοκρασίας του αέρα και επομένως μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιαδήποτε περιοχή της χώρας.

Η κατασκευή μιας τέτοιας οροφής δεν είναι δύσκολη, καθώς η ιδιαιτερότητα του υλικού σας επιτρέπει να τοποθετήσετε την επίστρωση μόνο σε ένα στρώμα. Η χρήση σύγχρονων πολυμερών υλικών παρέχει μέγιστη στεγανωτική στεγάνωση και παρέχει την ευκαιρία για εξοικονόμηση υλικών για επιπλέον στεγανοποίηση. Λόγω της ελαστικότητας και της ευκαμψίας που ενυπάρχουν στα πολυμερή, μπορούν να χρησιμοποιηθούν με επιτυχία για την κατασκευή οροφών οποιουδήποτε σχήματος και κλίσης.

Μέχρι σήμερα, η κατασκευή της οροφής του σπιτιού με μια μεμβρανώδη οροφή σάς επιτρέπει να αποκτήσετε μια σχεδόν ολική μονολιθική οροφή και εξαιρετικές ιδιότητες στεγάνωσης. Μια τέτοια στέγη θεωρείται ως το πιο σύγχρονο και ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του πρόσφατου χρόνου.

Υλικά στέγης μεμβράνης

Μια οροφή αυτού του τύπου είναι εξοπλισμένη με ειδικά υλικά, τα οποία συνήθως ονομάζονται υλικά μεμβράνης, τα οποία διατίθενται σε μεγάλη ποικιλία στην αγορά της χώρας. Διακρίνονται για την αξιοπιστία, την αντοχή και την ποικιλία αποχρώσεων.

Η κατασκευή στέγης μπορεί να γίνει με διαφορετικούς τύπους μεμβρανών στεγών. Όλοι αυτοί έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους. Αν μέχρι πρόσφατα, όταν πρόκειται για στέγες από μεμβράνες, υπονοείται ότι κατασκευάστηκε από μεμβράνες από PVC, σήμερα χρησιμοποιούνται μεμβράνες EPDM και TPO για το σκοπό αυτό. Ας μείνουμε πιο λεπτομερώς σε κάθε μία από αυτές.

• Οι μεμβράνες PVC είναι πλαστικοποιημένο χλωριούχο πολυβινύλιο ενισχυμένο με πλέγμα πολυεστέρα. Για να αυξηθεί η ελαστικότητα των μεμβρανών, ένα μεγάλο ποσοστό πτητικών πλαστικοποιητών προστίθεται στο χλωριούχο πολυβινύλιο. Τα υφάσματα μεμβρανών PVC κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης συγκολλούνται μαζί με ζεστό αέρα χρησιμοποιώντας ειδικό εξοπλισμό. Το πλεονέκτημα αυτού του αξιόπιστου σχεδιασμού είναι ότι οι αρθρώσεις των καμβάδων σε δύναμη μπορούν να ανταγωνιστούν με ολοκληρωμένα τμήματα. Οι μεμβράνες PVC είναι εξαιρετικά ανθεκτικές στις υπεριώδεις ακτίνες και στη φωτιά. Διακρίνονται από μια ποικιλία χρωμάτων, αλλά, δυστυχώς, τείνουν να ξεθωριάζουν. Τα μειονεκτήματα που πρέπει να ξέρετε για το πότε θα αποφασίσετε πώς να κάνετε σωστά τη στέγη είναι η κακή αντίσταση της μεμβράνης σε διαλύτες, πίσσα και διάφορα έλαια. Το φύλλο μεμβράνης εκπέμπει πτητικές ενώσεις στο περιβάλλον, το οποίο είναι επίσης αρνητικός παράγοντας.

• Η βάση του υλικού για τις μεμβράνες EPDM είναι το συνθετικό καουτσούκ. Η αντοχή τους, όπως οι μεμβράνες από PVC, ενισχύεται από τη χρήση πλέγματος από νήματα πολυεστέρα. Το πλεονέκτημα αυτών των μεμβρανών είναι το σχετικά χαμηλό κόστος τους, οι εξαιρετικές ελαστικές ιδιότητες και η μεγάλη διάρκεια ζωής τους. Το μειονέκτημα μπορεί να θεωρηθεί ότι το φύλλο μεμβράνης πρέπει να συνδεθεί με κόλλα. Και αυτό το υλικό κάνει τα σημεία σύνδεσης "προβληματικά" τμήματα της οροφής.Ως αποτέλεσμα, πρέπει να σκεφτόμαστε την επισκευή της οροφής μεμβράνης του EPDM πιο συχνά από όσο θα θέλαμε, επειδή το νερό ρέει συχνά στις αρθρώσεις.

  

• Οι μεμβράνες ΤΡΟ είναι ένα παράγωγο θερμοπλαστικών ολεφινών. Είναι διαθέσιμα τόσο χωρίς ενίσχυση όσο και ενισχυμένα με υαλοβάμβακα ή πολυεστέρα. Όπως οι μεμβράνες PVC, συγκολλούνται μαζί με ειδικό εξοπλισμό με ζεστό αέρα. Η προκύπτουσα ραφή χαρακτηρίζεται από υψηλή αντοχή και αξιοπιστία. Η τοποθέτηση οροφής μεμβράνης με τη χρήση μεμβρανών ΤΡΟ είναι πιο χρονοβόρα, δεδομένου ότι έχουν μικρότερη ελαστικότητα σε σύγκριση με τις μεμβράνες PVC και EPDM.

Κατά την εγκατάσταση μιας οροφής από μεμβράνη χρησιμοποιώντας τα παραπάνω υλικά, χρησιμοποιούνται διάφορες τεχνολογίες. Ας σταθούμε σε αυτά που χρησιμοποιούνται συχνότερα.

Μέθοδος στερέωσης έρματος μεμβρανών

Η τοποθέτηση μεμβρανών στεγών με μέθοδο έρματος, που θεωρείται πιο απλή, χρησιμοποιείται όταν η κλίση της στέγης είναι μικρότερη από 15 μοίρες. Παράγεται ως εξής:

• Μεμβράνες τοποθετούνται στην επιφάνεια της οροφής. Κατόπιν η εγκατάσταση της οροφής της μεμβράνης πραγματοποιείται έτσι ώστε να ισοπεδώνονται και να στερεώνονται γύρω από την περίμετρο με κόλλα ή με συγκόλληση. Οι μεμβράνες στερεώνονται σε μέρη όπου βρίσκονται δίπλα στα κάθετα στοιχεία της οροφής.
• Ένα στρώμα έρματος τοποθετείται στην κορυφή της μεμβράνης που προετοιμάζεται έτσι. Τα καλύτερα του είδη είναι βότσαλα ποταμών μεσαίου κλάσματος (από 20 έως 40 mm), στρογγυλεμένο χαλίκι και χαλίκι.
• Το βάρος έρματος πρέπει να είναι τουλάχιστον 50 kg ανά τετραγωνικό μέτρο.
• Στην περίπτωση που θα χρησιμοποιήσουν χαλίκι neokatanny ή σπασμένη πέτρα ως έρμα, το φύλλο μεμβράνης θα πρέπει να προστατεύεται από πιθανή ζημιά. Μπορείτε να τοποθετήσετε επάνω του ένα μη υφαντό με πυκνότητα μεγαλύτερη από 500 g / m2 ή χαλάκια.

Εάν αρχίσετε να κατασκευάζετε μια στέγη, αυτή η οδηγία θα σας προσφέρει πρακτική πρακτική βοήθεια.

Η μηχανική μέθοδος στερέωσης μεμβρανών

Στην περίπτωση που η κατασκευή στέγης δεν είναι σε θέση να αντέξει τα φορτία που σχετίζονται με τη στερέωση έρματος των μεμβρανών στεγών, χρησιμοποιείται μια άλλη μέθοδος ασφάλισης. Μιλάμε για τη μηχανική εγκατάσταση της οροφής της μεμβράνης.

Η μηχανική στερέωση με μεμβράνη χρησιμοποιείται όταν τα δομικά χαρακτηριστικά της οροφής δεν επιτρέπουν την υψηλής ποιότητας κόλληση του υλικού μεμβράνης στεγανοποίησης.

Ως βάση για τη μηχανική στερέωση, κυματοειδές χαρτόνι, οπλισμένο σκυρόδεμα, ξύλο και ούτω καθεξής μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Οι μεμβράνες μπορούν να στερεωθούν γύρω από την περίμετρο των προεξέχοντων στοιχείων στέγης χρησιμοποιώντας ειδικές ράγες ακμής, στην κάτω πλευρά του οποίου εφαρμόζεται ένα στρώμα σφράγισης.

Η στέγη στέγης με τα δικά σας χέρια προβλέπει ότι τα υλικά μεμβράνης θα τοποθετηθούν στην οροφή χρησιμοποιώντας τηλεσκοπικούς συνδετήρες. Πρόκειται για πλαστική ομπρέλα με φαρδύ καπέλο και μεταλλικές άγκυρες, οι οποίες μπορούν να αντικατασταθούν με μεγάλους δίσκους. Οι τελευταίες χρησιμοποιούνται όταν η κλίση της οροφής έχει γωνία μεγαλύτερη από 10 μοίρες.

Εγκατάσταση μηχανικών συνδετήρων πραγματοποιείται σε περιοχές όπου εφαρμόζεται η μεμβράνη. Οι σύνδεσμοι είναι διατεταγμένοι σε διαστήματα που δεν υπερβαίνουν τα 200 mm. Όταν η κλίση της κλίσης της στέγης είναι μεγαλύτερη από 2-4 μοίρες, γίνεται μια πρόσθετη γραμμή σύνδεσης όπου βρίσκεται η κοιλάδα.

Αν η κατασκευή της οροφής του σπιτιού πραγματοποιείται με μηχανική στερέωση της μεμβράνης στεγών στις θέσεις της βάσης της οροφής, είναι απαραίτητο να ληφθούν μέτρα για την προστασία της μεμβράνης από ζημιές. Για το σκοπό αυτό, τοποθετείται κάτω από αυτό γεωυφασμένο υλικό ή μη υφασμένο ύφασμα.

Τοποθέτηση μεμβρανών στεγών με κόλληση

Οι μεμβράνες στέγης στερεώνονται με κόλληση σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις. Ο λόγος είναι το μάλλον ακριβό κόστος μιας τέτοιας εργασίας.Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι η αντοχή της στερέωσης της μεμβράνης στη βάση της οροφής θα είναι αρκετά υψηλή.

Ωστόσο, υπάρχουν καταστάσεις όπου η χρήση άλλων μεθόδων, για κάποιο λόγο, είναι μη πρακτική ή, ίσως, ανέφικτη. Στη συνέχεια, μπορείτε να καταφύγετε σε μια σύνδεση κόλλας. Η εγκατάσταση της οροφής μεμβράνης πραγματοποιείται στη συνέχεια με τη χρήση συγκολλητικών μιγμάτων. Όσον αφορά την αντοχή σε εφελκυσμό, η σύνδεσή τους θα πρέπει να υπερβαίνει τη δύναμη του ζευγαρώματος των παρακείμενων στρωμάτων της οροφής.

Η κόλληση των μεμβρανών στεγών μπορεί να γίνει όχι σε ολόκληρη την περιοχή τους, αλλά στα πιο κρίσιμα σημεία. Αυτό γίνεται, κατά κανόνα, γύρω από την περίμετρο της οροφής και σε σημεία όπου τα πάνελ επικαλύπτονται. Οι προβληματικές περιοχές περιλαμβάνουν νευρώσεις, κοιλάδες και διασταύρωση μεμβρανών στα προεξέχοντα στοιχεία οροφής - καμινάδες, αεραγωγούς και άλλες προεξέχουσες κατασκευές στέγης. Έτσι, μειώνετε το κόστος των συγκολλητικών ουσιών.

Μέθοδος συγκόλλησης με θερμότητα για την ένωση μεμβρανών οροφής

Όταν αποφασίζετε πώς να κατασκευάσετε σωστά μια στέγη, πολλοί προγραμματιστές προτιμούν τη μέθοδο συγκόλλησης με θερμότητα για τη σύνδεση μεμβρανών μεμβράνης οροφής. Σας επιτρέπει να κάνετε την οροφή αξιόπιστη και ταυτόχρονα να την δώσετε σε μια μοντέρνα εμφάνιση. Οι εργασίες πραγματοποιούνται με τη χρήση ειδικής μηχανής συγκόλλησης. Αυτός "δίνει" ένα ρεύμα αέρα, το οποίο έχει θερμοκρασία από 400 έως 600 μοίρες. Για να εξασφαλιστεί η αντοχή και η αξιοπιστία της σύνδεσης μεμβρανών στεγών, συνιστάται να γίνει το πλάτος του συγκολλημένου στρώματος 20-100 mm.

Τα υφάσματα επίστρωσης μεμβράνης, η σύνδεση των οποίων χρησιμοποιεί συγκόλληση, δημιουργούν μια σφραγισμένη επιφάνεια υψηλής ποιότητας. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η επίδραση των υπεριωδών ακτίνων δεν έχει επιβλαβή επίδραση στον συγκολλημένο σύνδεσμο, κάτι που δεν μπορεί να λεχθεί για συγκολλητικές ραφές.

Ένα σημαντικό μειονέκτημα τέτοιων ενώσεων είναι ότι λόγω της πολυπλοκότητας της διαδικασίας συγκόλλησης, θα είναι δύσκολο να το κάνετε μόνοι σας.

Εάν ανησυχείτε σοβαρά για μια ερώτηση όπως η οικοδόμηση μιας στέγης, οδηγίες για τη χρήση μιας ή άλλης μεθόδου εγκατάστασης μιας οροφής μεμβράνης θα είναι ο αξιόπιστος οδηγός σας.

Η τεχνολογία που περιγράφηκε παραπάνω της συσκευής της μπορεί να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία στην κατασκευή μεγάλων δομών, ιδιωτικών κατοικιών και οικιστικών κτιρίων. Με την προσεκτική μελέτη τους, μπορείτε να αποκτήσετε θεωρητικές γνώσεις σχετικά με τις ιδιότητες που διαθέτουν τα υλικά στεγάνωσης μεμβράνης. Με τα χαρακτηριστικά, το εύρος και τα χαρακτηριστικά της εφαρμογής, θα έχετε την ευκαιρία να έχετε μια όμορφη, αξιόπιστη και ανθεκτική οροφή μεμβράνης στο μέλλον!