Typen en ontwerpen van hellende daken - Overzicht van oplossingen

Het dak van het huis is het laatste element van de externe architectonische uitstraling van elk gebouw. Het voert technische functies uit en is tegelijkertijd een ornament dat het huis een speciale, memorabele uitstraling kan geven. Schuine daken en hun structuren zijn complexe technische structuren, en de gezelligheid en het comfortabele verblijf van mensen die eronder wonen, zullen afhangen van hun juiste opstelling. De bouwgids geeft een duidelijk beeld van wat wordt bedoeld met de woorden "dak" en "dak".

Het dak is het bovenste deel van het huis, bedekt het en beschermt het tegen de negatieve effecten van het milieu en neerslag, zoals regen, sneeuw, zonnestraling, koude en warme lucht, enz. In brede zin is een dak een structuur die belastingen van atmosferische neerslag en windinvloeden waarneemt, evenals het gewicht van de buitenste laag (deklaag).

Het dak is het bovenste element van het dak, de coating die het huis beschermt tegen allerlei externe invloeden. Het draagt ​​zowel technische functies als decoratief, wat neerkomt op een soort betrouwbare en mooie tent die het huis bedekt.

Daken zijn plat en hellend. In het laatste geval heeft het dakoppervlak een helling (helling) naar de buitenmuren. Afhankelijk van de vorm van de oprit kunnen hellende daken zijn

• unidirectioneel;
• marquee;
• gevel.

Hellende daken zijn er in veel verschillende vormen - conisch, piramidaal, torenspits, enz. Onze klimatologische omstandigheden en tradities die zich in de loop van de eeuwen hebben ontwikkeld, hebben hellende daken het meest populair gemaakt in de voorsteden. Dit artikel is gewijd aan dit type dak. Het zal individuele ontwikkelaars helpen om de juiste dakstructuur te kiezen en vakkundig controle uit te oefenen tijdens werkzaamheden aan de constructie ervan. Wat het zal zijn en van welk materiaal het zal worden gemaakt, wordt bepaald in de ontwerpfase. Veel hangt af van de architectonische uitstraling van de gevel van het gebouw en de technologie van de dakbedekking.

Pitched Roof Essentials

Dergelijke soorten daken zijn hellend, waarbij het dakoppervlak naar de buitenmuren helt. Een dergelijk apparaat maakt het mogelijk om op natuurlijke wijze te regenen en water te smelten.

De hoek waarmee de helling naar de horizon helt, wordt genoemd dak hoek. Het wordt uitgedrukt in graden. Meestal hellende daken hebben een hoek van minimaal 5 °. Er zijn momenten dat bepaalde delen van het dak een kantelhoek van 90 ° kunnen hebben. Welk apparaat van het schuine dak en de hellingshoek nodig is voor uw huis, hangt af van het klimaat, de algemene architectuur van het huis en het materiaal dat is gekozen voor de afwerklaag. Wanneer er bijvoorbeeld veel regenval is en de dakbedekking los is (metaal), moeten dakhellingen steil worden gemaakt. Waar harde wind vaak waait, worden daken zachter gerangschikt om de winddruk te verminderen. Als u de juiste dakhelling kiest, kunt u de kosten voor het bouwen van een huis verlagen. Steile daken zijn duurder omdat ze hoge arbeidskosten en materialen vereisen.

Wat hellende daken aantrekkelijk maakt, is de diversiteit. De vorm en het type dak worden gekozen, rekening houdend met het doel van het gebouw en het plan. Maar het moet in ieder geval een hoogwaardige waterafvoer uitvoeren die tijdens de smeltende sneeuw en in het regenseizoen naar beneden stroomt. Schuine daken kunnen worden uitgerust met een zolder of zonder, en hebben ook een zolder leefruimte.

Soorten hellende daken

Hellende daken kunnen er als volgt uitzien:

• uni-directional. Dit is de eenvoudigste in de vorm van een helling, die water in slechts één richting loost. Ze worden gebruikt om kleine huizen, bijgebouwen, portieken, tijdelijke structuren en bijgebouwen te bedekken. Ze zijn allemaal gebouwd zonder zolder of hebben mezzanines in de ruimte onder het dak;
• gevel. Het wordt meestal gerangschikt in laagbouw. Het heeft twee hellingen of schuine vlakken met een rechthoekige vorm. De laterale delen van de wanden van een driehoekige vorm die worden gebruikt bij de constructie van een dergelijk dak worden frontons genoemd;
• vierkantig of tentvormig, gevormd uit zadeldaken. De driehoekige hellingen in het schilddakapparaat worden heupen genoemd. De fronten van dit dak zijn over de gehele hoogte afgesneden door een schuin vlak;
• poluvalmovaya. Hun verschil met daken met vier hellingen is dat hellende vlakken in dergelijke daken slechts een deel van het fronton afsnijden;
• chetyrehschiptsovymi. In dergelijke daken zijn vier gevelvlakken verbonden;
• dakkapel. Dergelijke daken zijn nodig wanneer de zolderruimte wordt gebruikt voor woonkamers of voor kantoorgebruik;
• conisch en gewelfd. Ze zijn ingericht om gebouwen te overlappen met een cirkelvormig plan;
• piramidale. Ze worden gebruikt in huizen met een plan in de vorm van een vierkante vorm of de vorm van een regelmatige veelhoek. Deze hoge en langwerpige daken worden ook wel torens genoemd.

De belangrijkste delen van het hellende dak

Het ontwerp van het hellende dak omvat twee soorten basiselementen - dragend en omhullend (we hebben het rechtstreeks over het dak).

Lagerelementen van hellende daken zijn ontworpen om belastingen te dragen van sneeuwbedekking, winddruk, het gewicht van het dak zelf. Met hun hulp vindt herverdeling van belastingen op de dragende wanden en afzonderlijk geplaatste steunen plaats. Dit alles stelt verhoogde en tamelijk strenge eisen aan de sterkte van de ondersteunende elementen.

Deze omvatten elementen zoals Mauerlat en het truss-systeem met puntgevels.

Naast deze is er behoefte aan extra bevestigingsmiddelen (rekken, dwarsbalken, stutten, stutten, enz.). Met hun hulp krijgt de truss de nodige stijfheid.

Mauerlat wordt een bar genoemd, die dient als ondersteuning voor schuine houten spanten. Met zijn hulp wordt de belasting van het dak van het huis verdeeld. Het kan worden opgemerkt als een soort fundering voor de hele dakstructuur. In de klassieke versie heeft het een doorsnede van 15x15 cm, maar in de regel niet minder dan 10x10 cm.

Mauerlat is zo opgesteld dat het de hele lengte van het gebouw kan uitbreiden of alleen onder de spanten kan worden geplaatst. Wanneer de dwarsdoorsnede van de spantpoot klein is in breedte, kan deze na verloop van tijd inzakken. Om dit te voorkomen, gebruiken ze een speciale grill, inclusief stutten, rekken en dwarsbalken. Gebruik voor de vervaardiging van stutten en stutten een plank met een breedte van 15 cm en een dikte van 2,5 centimeter. U kunt ook houten platen gebruiken van houtblokken met een diameter van niet minder dan 13 cm. Mauerlat wordt langs de bovenrand van de muur gelegd - langs zijn as, evenals naar de buiten- en binnenranden (afhankelijk van de structuur van het dak en de muren).

Het is beter om de Mauerlat niet dichter dan 5 cm van de rand van de buitenvlakken van de muren te leggen. Het moet stevig aan de muur worden bevestigd, omdat het dak kan worden vergeleken met een groot zeil, dat, als het niet wordt gescheurd, enigszins kan worden verplaatst, wat uiterst ongewenst is.

Traditioneel is het materiaal voor de Mauerlat hout, maar bij de vervaardiging van een metalen dakframe kunt u een kanaal, een I-balk en andere metalen profielen gebruiken.

Het leggen van Mauerlat wordt uitgevoerd door het leggen van waterdicht materiaal (bijvoorbeeld dakbedekking) op een hoogte van niet minder dan 40 cm van het bovenste gedeelte van de zoldervloer.Elke 3-5 meter moeten runs worden ondersteund door rekken, die met hun ondereinden in de bedden worden gesneden. De hoek tussen de spantpoot en de steun moet dicht bij 90 ° zijn. Wanneer de inrichting van het hellende dak bepaalt dat de spantpoot een grote lengte heeft, voeren ze de installatie van extra steunen uit, die op de bedden zijn gebaseerd. Omdat elke link van de Mauerlat is verbonden met twee in de buurt gelegen links en tegelijkertijd aan de spanten zijn bevestigd, is het resultaat een stabiel, betrouwbaar ontwerp rond de gehele omtrek van het daksysteem. Mauerlat kan in afzonderlijke segmenten onder de spantpoten worden geplaatst.

Als we het hebben over het daktrussysteem, hebben we het over de ondersteunende structuur van het hellende dak, dat schuine spantpoten, verticale rekken en schuine stijlen omvat. Rafters kunnen worden gemaakt van hout, gewapend beton, metaal en gemengde materialen. Gebruik van bevestigingsmiddelen zoals steunen, dwarsbalken, rekken, steunen, enz. Rafters zijn verbonden met spanten (systemen).

Het spantensysteem is gevormd op zo'n geometrische figuur als een driehoek. De reden is dat het hierdoor de meest stabiele en rigide is.

Voor spanten wordt een balk met een andere sectie gebruikt, dit wordt bepaald door de lengte van de spantpoten, de stap van het installeren van de spanten en de geschatte belasting (sneeuw, wind) voor een bepaald gebied. Voor eenvoudige dakconstructies varieert de aanbevolen sectiewaarde tussen 40x150 mm en 100x250 mm.

Raftersystemen kunnen zijn met:

• gevelboerderijen;
• boerderijen met een bovenste riem van complexe vorm;
• schaarbedrijven;
• mansard boerderijen.

Over soorten en variëteiten van spantsystemen  

De ontwerpkenmerken van de spantensystemen worden beïnvloed door de locatie en het aantal interne steunen, de vorm van het dak zelf, de overspanning tussen de steunen, het laadkrat en andere factoren.

Het hoofdelement van het spantensysteem zijn de spantpoten, die het krat ondersteunen. Ze worden meestal langs de dakhelling gelegd.

De spantconstructie kan worden uitgerust met het gebruik van twee soorten spanten - gelaagd, die met het uiteinde en het middelste deel op de muren van het gebouw rusten en hangen, alleen met de uiteinden op de muren van het gebouw rustend zonder tussensteunen te gebruiken.

Rafters van een hangend type dragen ladingen over naar twee extreme steunen; de muren van een gebouw kunnen ook fungeren als hun spanten. De benen van dergelijke spanten kunnen werken, zowel in de buigrichting als in de compressierichting. Met hun hulp wordt een barstkracht in de horizontale richting gecreëerd, die zeer groot is en op de muren wordt overgedragen. Metalen en houten soezen kunnen deze inspanning aanzienlijk verminderen. De plaats van trekjes kan zich aan de basis van de spanten en daarboven bevinden. Hoe hoger de puff, hoe krachtiger het zou moeten zijn. Het materiaal waaruit het is gemaakt, maakt in dit geval niet uit. Een dergelijk hellend dak, waarvan de knooppunten betrouwbaar zijn verbonden met de spanten, is stabiel en duurzaam.

Omdat in de hangende spanten de ondersteuning slechts op twee extreme punten wordt uitgevoerd, voorkomt het vastzetten van de spanten dat ze uit elkaar bewegen. Wanneer de overspanning minder dan 8 m is, crasht een dwarsbalk evenwijdig aan de trek om de doorbuiging van de spantpoten te verminderen. Bij het vliegen van meer dan 8 m wordt een grootmoeder met stutten geplaatst. Hangende spanten worden gebruikt in structuren met lichte wanden. Hun grote voordeel is dat ze lange overspanningen kunnen overbruggen.

Rafters van het type lay-out worden gebruikt in gebouwen met een gemiddelde dragende muur en hebben ook kolomvormige tussenliggende steunen. Ze worden gebruikt wanneer de afstand tussen hen niet meer is dan 7,0 m. Een extra ondersteuning kan de overlappingsbreedte vergroten tot 12 m en de aanwezigheid van twee tot 15,5 m.Rafterpoten in houten huizen (blok of gehakt) hebben steun op de bovenste kronen, in frame - op het bovenste harnas. Mauerlat zal dienen als ondersteuning voor spanten in stenen huizen.

Hieruit is te zien dat de uiteinden van de spanten de belasting overbrengen naar de buitenmuren van het gebouw en hun middelste deel de belasting overbrengt naar de binnenmuren of steunen.

In vergelijking met andere soorten daksystemen is het daksysteem met behulp van de dakspanten eenvoudiger te installeren. Tegelijkertijd wordt hout bespaard, wat betekent dat de bouwkosten worden verlaagd.

In één dakconstructie kan afwisseling van hangende en gelaagde spantensystemen worden toegestaan. Als er geen tussenliggende steunen zijn, zijn hangende spanten geschikter, in andere gevallen wordt de installatie van gelaagde spanten uitgevoerd.

Er zijn dakconstructies wanneer gecombineerde spantensystemen worden gebruikt, wanneer afwisselend dak- en hangende spantensystemen met elkaar zijn verbonden. Om hun stijfheid te vergroten, is een rek met stutten onder de nokloop geïnstalleerd. Met deze techniek kunt u de afstand tussen de zijsteunen binnen 12 meter vergroten.