Dakconstructie - daksystemen en hun constructie

Elk laagbouw woongebouw is zo gebouwd dat het een lange levensduur en maximaal bruikbare ruimte biedt tegen de minimale materiaalkosten. Vanuit dit oogpunt zijn zolderruimtes van bijzonder belang, zodat u het bruikbare gebied kunt verdubbelen zonder extra wijzigingen. Aan de andere kant zal de constructie van daken waarvan de spantsystemen zijn ontworpen om een ​​residentiële zolder te creëren, complexer zijn.

Soorten daken

Tegenwoordig worden bij de bouw van landhuizen verschillende soorten daken gebruikt:

• Shed. Dit is de gemakkelijkste optie, omdat u hier vaak kunt werken zonder nokbalk en zelfs zonder een aantal andere elementen die in andere gevallen verplicht zijn. Gewoonlijk worden dergelijke oplossingen gebruikt bij de bouw van bijkeukens, bijgebouwen en garages, maar ze zijn ook geschikt voor residentiële gebouwen met een klein oppervlak.

Daken van dit type behoren tot de meest economische. Ze vereisen een minimale hoeveelheid dakbedekking en hout, dat wordt gebruikt voor dakspanten.

• Single band. Dit is het op een na moeilijkste type dak, omdat hier slechts twee hellingen nodig zijn en het spantensysteem in de regel niet anders is. Dit soort daken is een van de meest populaire in de moderne buitenwijk, omdat ze ondanks hun eenvoud goed bestand zijn tegen wind- en sneeuwbelastingen en ook geschikt zijn voor het creëren van een zolder.
• Schilddak. Deze categorie omvat heup-, tent- en hellende daken. In het laatste geval is het vermeldenswaard dat we het hebben over een soort zadeldak, dat vanwege een pauze vier hellingen kreeg. Dergelijke structuren zijn complexer dan de twee voorgaande opties, maar de esthetiek van het gebouw samen met hen is hoger.
• Gevel en multi-helling. Geavanceerde bevestigingspunten voor spanten, speciale apparaattechnologie en de noodzaak van zorgvuldige berekening zijn de redenen waarom alleen professionals dergelijke daken bouwen. Je kunt natuurlijk zeker proberen zelf iets te bouwen, maar alleen als je een expert bent op dit gebied.

De keuze van het daktype hangt af van het klimaat in de regio en de windbelasting. Het tweede punt is de hellingshoek van de hellingen, die afhankelijk is van de locatie van het gebouw, de aanwezigheid van nabijgelegen arrays van gebouwen of bomen en het klimaat.

Hellingshoek

Een ideale optie voor elk dak is een ontwerp dat minimale aandacht van de eigenaar vereist. Zelfreinigende daken zijn over het algemeen aantrekkelijk omdat u zich geen zorgen hoeft te maken over de ophoping van een grote hoeveelheid sneeuw.

De accumulatie van sneeuw kan niet worden verwaarloosd, omdat de massa na intense sneeuwval tot 200 kg per m2 kan zijn, wat betekent dat alleen zeer sterke spanten een dergelijk gewicht kunnen weerstaan.

Een alternatief is de installatie van een origineel dak zoals alpenhuizen, met een zeer grote helling van de hellingen, die vaak bijna tot aan de grond afdaalt. Opgemerkt moet worden dat voor het verkrijgen van het effect van het verwijderen van sneeuw een hoek van 45 graden nodig is. In dit geval zal de neerslag onder zijn eigen gewicht over de coating rollen.
Anderzijds leidt een toename van de helling van de hellingen tot een verhoogd verbruik van dakbedekking en bouwmaterialen.Bovendien, als het de bedoeling is om een ​​zolder te bouwen, zal de isolatie duur zijn, want hoe hoger de hoogte van de nok, hoe hoger het verbruik van dit materiaal. Naast de kosten van een hellend dak, beïnvloedt het uiterlijk ook de keuze van de helling. Voor niet-bediende daken is het niet nodig om een ​​grote hoeveelheid isolatie te gebruiken, maar een toename van de hellingshoek rechtvaardigt zichzelf niet altijd.

Het belangrijkste teken van een onbenut dak is een ander schema van het spantensysteem en de afwezigheid van een opening tussen het plafond en de externe beschermende structuur. Meestal zijn dit platte daken of die een zeer kleine helling hebben. Hun belangrijkste nadeel is dat tijdens zware sneeuwval sneeuwlagen kunnen ontstaan, die niet alleen een belasting op het plafond veroorzaken, maar ook een "overstroming" veroorzaken tijdens de dooi.

Het type dakbedekking moet vooraf worden bepaald, omdat hiermee rekening moet worden gehouden bij het berekenen van de hoek van de spanten. Doorgaans worden flexibele materialen en bitumineuze coatings gekozen voor structuren met meerdere gips. Bijvoorbeeld metaal, golfkarton of gegalvaniseerd ijzer. Andere opties, zoals leisteen of tegels, zijn beter voor daken met een eenvoudige configuratie.

Klassieke tegels worden tegenwoordig zelden gebruikt, omdat het een voldoende grote hellingshoek van de hellingen vereist, variërend van 30 tot 60 graden.

Bitumineuze materialen kunnen zelfs worden gebruikt bij kleine kantelhoeken (vanaf 8 graden), en de limiet hiervoor is 18 graden. Metaal- en asbestcementplaten worden gebruikt in hoeken van 14 tot 60 graden. We zullen niet in detail stilstaan ​​bij de beschouwing van dakbedekkingsmaterialen, omdat dit probleem al op onze website is benadrukt.

Spacer en niet-ondersteunende gelaagde spanten

Dit zijn twee soorten spanten, waarvan er één wordt gekozen rekening houdend met de vorm van het huis, het dak en de grootte van de toekomstige structuur. Rafter spanten - dit is een optie die geschikt is voor daken met één of twee zijden. Hun belangrijkste kenmerk is dat ze twee steunpunten gebruiken. Enerzijds rust de spantpoot op de nok van het dak en anderzijds op de muur van het huis.
De niet-opgestapelde gelaagde spanten zijn zodanig gemonteerd dat barsten op de muur van het huis worden voorkomen. Gewoonlijk worden dakconstructies gemaakt met een van de volgende opties:

• De voet van de spant rust op de Mauerlat. Het wordt ingediend met een bar en gefixeerd door te snijden met een tand. Bovendien is er een aanvullende draadverzekering. Het bovenste deel van het hout is op de nokloop gemonteerd. Bevestiging wordt uitgevoerd met behulp van het principe van een glijdende steun.
• De onderkant van de spant is bevestigd door het gebruik van een beweegbare verbinding. Als montagepunt kan niet alleen Mauerlat worden gebruikt, maar ook stukstaven. Het bovenste deel wordt bevestigd met een bout, spijkers of op een andere manier nadat het op de nokbaan is gelegd.
• De derde optie omvat de installatie van bovenliggende spanten met een starre bevestiging aan de run. Nagels, studs of andere hardware kunnen hier worden gebruikt.

Als de dikte van de spanten, die oorspronkelijk was geselecteerd, onvoldoende is, kunt u tijdens het werk steunen gebruiken die onder te lange elementen zijn gemonteerd op die plaatsen waar maximale doorbuiging wordt verwacht.

De dakspanten zijn spacer. In dit geval wordt verondersteld dat het een dergelijke structuur creëert waar barstkracht wordt overgedragen op de muren van het huis. De installatiemethode is in dit geval dezelfde als in de vorige, maar de bevestiging van de spantpoten is vast, zodat het hele systeem interne spanning krijgt. Het is de moeite waard om te zeggen dat deze optie een overgangsschema is dat de onbetwiste gelaagde spanten en ophanging scheidt.

Hangende spanten

Dit ontwerp van het spantensysteem is ideaal wanneer het nodig is om grote overspanningen te overbruggen, waarvan de lengte meer dan 7 m is.In een dergelijke situatie is er slechts één steunpunt voor de spantpoot - de muur. Het bovenste deel van de balk is verbonden met het tegemoetkomende element dat zich op een andere helling bevindt. Er zijn verschillende opties voor gewrichten: half hout, sleufvormige pen, metalen platen.
Om de spantpoten stevig te bevestigen, moeten ze worden vastgezet door ze vast te draaien. Meestal is dit een massieve balk die aan de onderkant van deze elementen is bevestigd. Natuurlijk kan het nog hoger worden geplaatst, maar in dit geval zal de belasting toenemen, wat betekent dat het gewicht van de balk ook moet worden verhoogd. In een dergelijke situatie kan een van de volgende bevestigingsopties voor spanten worden gebruikt:

• De spantpoot is verbonden met de Mauerlat met behulp van een extra snee en wordt stevig vastgehouden met spijkers. De tweede optie omvat het gebruik van metalen hoeken. Vervolgens worden de bovenste delen van de spanten end-to-end verbonden en worden de onderste delen vastgehouden door een trekje. In dit geval kan de bovenkant van de spanten tegen de nokloop worden gedrukt, die op de kop rust.
• Soezen worden zo ingesteld dat de hielen van de spanten met een gehakte tand tegen de randen van de soezen aanliggen, die op hun beurt aan de Mauerlat worden bevestigd. De bovenste delen van de spanten worden vastgehouden met houten voering.
• Voor de rol van soezen kunnen vloerbalken worden geselecteerd. In dit geval moeten hun uiteinden over ten minste 55 cm voorbij de muren worden uitgestrekt. Het vellen van de tandnesten wordt niet dichter dan 25-40 cm vanaf de rand van de muur uitgevoerd.
• In huizen van houtblokken wordt de bevestiging van de spanten op de bovenste kroon via de doorn-mofverbinding gedaan. Speciale metalen steunen, zoals schuifregelaars, glijbanen, enz., Kunnen ook worden gebruikt. Met de laatste optie kunnen structurele elementen worden verplaatst en worden extra spanningen voorkomen.

De soezen zelf kunnen massieve balken of componenten zijn. Het splitsen van de staven wordt op elke handige manier uitgevoerd, bijvoorbeeld met een schuine tand, een overlapping, enz. Soezen kunnen niet alleen op de hielen van de spanten worden geïnstalleerd, maar ook op elke andere plaats.

Als spanten voor een dak worden gebruikt, waarvan de afmetingen meer dan acht meter zijn, raden we aan een structuur te maken van de kop en stutten, evenals rekken en dwarsbalken te gebruiken die de betrouwbaarheid van het spantensysteem vergroten.

Rafters voor verschillende soorten daken

De eenvoudigste optie is de constructie van een sheddak, waarvan de spanten tegen de muren van het gebouw aanliggen. De lengte van deze elementen kan 4,5 meter niet overschrijden, maar er is ook een oplossing voor het bedekken van grote oppervlakken. In dit geval wordt het aanbevolen om stutten of rekken te gebruiken die de lange structuur kunnen dragen.
De meeste zadeldaken lijken op elkaar als tweelingen, maar hun interne structuur kan heel verschillend zijn. Tegenwoordig worden vier opties gebruikt:

1. Breng een nokloop aan, waarop de benen van de spanten rusten. Hellingen worden verbeterd door het gebruik van truss-benen en de run wordt rechtop gehouden. De rekken zelf worden op de bank geïnstalleerd. De breedte van dit type dak kan 10 m bereiken.
2. De tweede optie omvat het gebruik van spantpoten, waarvan de onderste delen tegen het rek van de nokloop rusten en de bovenste delen in de scrum (aanscherping), die de spantpoten dichter bij de nok verbinden. In dit geval neemt de breedte van het dak toe tot 14 m.
3. Er is geen nokloop. Het wordt vervangen door een balk onder een van de oprijplaten. Bovendien wordt een trekje gebruikt, truss-benen en een steun die op de rug ligt. De hoeken van de spanten variëren van 45 tot 53 graden. Deze optie in vergelijking met de vorige geeft niet veel winst in de breedte van het dak, maar is geschikt in het geval dat de steunmuur niet in het midden van het gebouw is geplaatst, maar naar de zijkant is verschoven.
4. In het geval dat het nodig is om brede gebouwen te bedekken, kunnen symmetrische structuren worden gebruikt, met behulp van twee runs, parallel aan de spanten onder de spanten. Dergelijke zadeldaken omvatten het gebruik van twee soezen, waarvan de bovenkant de spanten verbindt, en de onderste - rekken en spanten. De breedte van de structuur kan in dit geval 16 m bereiken.

De afstand tussen de spanten wordt gekozen rekening houdend met hun lengte en doorsnede. Voor een sectie van 40x150 mm is bijvoorbeeld een stap van 60 cm nodig, voor 50x150 - 90 cm en voor 100x150 - 215 cm.

Het hippe dak is vandaag een andere veel voorkomende optie die goed heeft gewerkt voor landhuizen. Het verschilt dat het geen frontons heeft, waarvan de plaats wordt ingenomen door extra hellingen - heupen. In het algemeen gaat het ontwerp uit van de aanwezigheid van run en conventionele spanten op de hoofdhellingen en hippe spanten aan de zijkant. Heupspanten zijn gebaseerd op lange diagonale elementen, waar ze zijn verbonden met de bovenste delen van gewone dakspanten. Voor dergelijke daken wordt aanbevolen om versterkte leidingen te gebruiken.
Een schuin dak maakt de lijst compleet, omdat deze een nogal gecompliceerde structuur heeft. Hier wordt een methode gebruikt waarbij een frame voor spantpoten wordt gemaakt, bestaande uit een horizontale balk en verticale rekken, waarna de resterende elementen worden geïnstalleerd. De bovenste dwarsbalk van het U-vormige frame fungeert als een overlapping van de zolder, maar de nok van de schaats rust er ook op.

De afstand tussen de spanten van het spantensysteem moet in dit geval worden gekozen rekening houdend met de belasting op het dak, de dikte van de gebruikte balk en de hellingshoek van de hellingen.

De belangrijkste kwesties met betrekking tot de installatie van het spantensysteem voor verschillende soorten daken werden hierboven besproken, dus dit materiaal kan worden gebruikt als een korte handleiding, zodat u snel de problemen van de dakconstructie kunt begrijpen.