In de winter hoopt zich een grote hoeveelheid sneeuw op het dak van de huizen. Terwijl het smelt, kan het ijs en ijspegels vormen. Om dit te voorkomen, moet u de verwarming van het dak en de goten uitrusten. Verschillende soorten systemen gepresenteerd op de bouwmarkt, en redelijke prijzen van sets stellen u in staat om het zelf te doen zonder de betrokkenheid van professionals.
inhoud
Kabelverwarmingssystemen
Sneeuw die zich op het dakoppervlak nestelt, kan smelten en ijs vormen op overstekken of in afvoerbuizen. Dit proces vindt plaats vanwege het temperatuurverschil tussen de lucht en het dakbedekkingsmateriaal. In het voorjaar, onder felle zon, smelt sneeuw en verandert in water. De laatste, als de luchttemperatuur lager is dan nul, zal zich ophopen in de vorm van ijs op verschillende componenten van het dak. De vorming van te grote gezwellen is beladen met schade aan de coating, spanten, goten of vallende ijspegels van een hoogte. Vliegende massa's ijs, naast schade aan het gebouw, kan ik een persoon onder het overstek beschadigen.
Met het verwarmingssysteem kunt u de ophoping van bevroren watermassa's voorkomen. Het wordt gemonteerd op plaatsen met mogelijke ijsvorming - dakoverstekken, afvoerbakken en leidingen. De-icer - verwarmingskabel, die in probleemgebieden of over het gehele dakoppervlak wordt geplaatst. De laatste methode is veel duurder, maar het redt de eigenaar van het onroerend goed van mechanische reiniging van sneeuw, behoudt de integriteit van de coating- en drainage-elementen.
Voor het probleemloos verwijderen van smeltwater van het dak worden sets verwarmingskabels en besturingsmodules gebruikt. De eerste wordt langs alle dakgoten en overhangende delen van het dak gelegd. Ze zetten elektriciteit om in warmte, die sneeuw smelt. Besturingsmodules schakelen automatisch, zonder menselijke tussenkomst, het systeem in. Sensoren reageren op veranderingen in de luchttemperatuur, het optreden van neerslag of water in het riool.
Een lawine van sneeuw kan de verwarming beschadigen. Om het te beschermen, zijn begrenzers geïnstalleerd die de bewegende massa's vertragen.
Verwarmingskabel
De basis van het systeem is kabel. Hij is het die de warmte creëert die de sneeuw smelt. De verwarmingskabel voor het dak en de goten is van twee typen: zelfregulerend en resistief. De eerste heeft een complexe structuur van twee verwarmingskernen omgeven door een speciale matrix, die zijn weerstand verandert bij temperatuurschommelingen. Dus hoe kouder het op straat is, hoe meer de kabel opwarmt. Het verwarmingssysteem op basis van dit element heeft geen automatische regeling nodig met behulp van complexe sensoren.
Het voordeel van een zelfregulerende kabel is installatiegemak. Het kan in korte lengtes tot 20 cm lang worden gesneden en worden handig in goten, schaatsen en overhangen geplaatst. Bovendien maakt de kabel het mogelijk om onder een scherpe hoek te buigen, te kruisen en te draaien. Nadelen van de toepassing - een hoge prijs (vanaf 220 roebel per strekkende meter), evenals een snelle veroudering van de matrix. Na verloop van tijd gaat het achteruit, wat leidt tot kabelstoringen.
Resistieve systemen zijn meerdere malen goedkoper, maar ondanks de eenvoud van de verwarming, vereisen ze een complexe regeling. De kabel bestaat uit een stroomvoerende kern met een hoge weerstand. Wanneer er spanning op staat, warmt de kern op en geeft warmte af aan de omgeving. Voordelen van resistente kabels:
- lage prijs (vanaf 60 roebel per strekkende meter);
- gebrek aan startstromen;
- gemak van installatie;
- constant vermogen.
De nadelen van dit type systeem zijn een hoog stroomverbruik, complexiteit van berekeningen, het optreden van lokale oververhitting, korte levensduur. Bij het leggen van de weerstandskabel is het belangrijk om de verwarmingsgebieden nauwkeurig in evenwicht te brengen. Als dit niet gebeurt, kunnen sommige zones koud blijven, terwijl andere juist extreem heet kunnen zijn. Om dit te voorkomen, worden identieke kabelsegmenten in afzonderlijke groepen geschakeld. Het opnemen van de verdeelde secties wordt uitgevoerd door een elektronische controller, die signalen ontvangt van sensoren die zich op de plaatsen waar kabels liggen, bevinden.
Management componenten
Het verwarmingssysteem heeft extra componenten nodig - schakelkast, verdeelblokken, sensoren, controller. Schakelkits bestaan uit signaal- en voedingsdraden, inbouwdozen, koppelingen, die zorgen voor dichtheid. Distributieblokken worden meestal onder het dak geïnstalleerd. Dit vermindert de totale lengte van de voedingskabels. Temperatuursensoren, aanwezigheid van neerslag en smeltwater worden direct in de afvoergoten, afvoerleidingen, op het dakoppervlak geplaatst. Sensoren verzamelen weersinformatie om het systeem snel te beheren.
Informatie van de sensoren komt in een software-apparaat dat de bedrijfsmodus afhankelijk van het weer instelt.
Er zijn twee manieren om het aan / uit van de verwarmingskabel te regelen: een eenvoudig thermoregulerend apparaat of een digitale controller. De eerste optie werkt volgens een vereenvoudigd schema, wanneer de signalen alleen afkomstig zijn van thermische sensoren. Een dergelijke besturing is echter onstabiel en vereist tussenkomst van de gebruiker. Autonome systemen zijn uitgerust met digitale controllers. Een geavanceerde elektronische besturingseenheid kan worden geprogrammeerd om optimale bedrijfsmodi te configureren. De controller schakelt de verwarming snel in of uit wanneer de weersomstandigheden veranderen.
Naast de hoofdcomponenten heeft het systeem hulpapparatuur. Voor zelfassemblage moet u bovendien het volgende voorbereiden:
- Bedieningspaneel (metaal of kunststof). De grootte moet voldoende zijn om alle besturingscomponenten, inclusief de controller, te kunnen herbergen.
- Invoer machine. Afhankelijk van het type systeem, een een- of driefasige schakelaar. De nominale onderbrekingsstroom wordt bepaald door berekening, maar de machine wordt geselecteerd in een orde van grootte krachtiger.
- Reststroomapparaat
- De magneetschakelaar is magnetisch. Het is noodzakelijk voor het schakelen van stroomcircuits. De grootte moet overeenkomen met de beoordeling van de invoermachine.
- Controlelampje indicator. Breng een kleine gloeilamp of LED aan in een beschermende behuizing. De indicator geeft de aanwezigheid van spanning en de opname van verwarming aan.
- Bevestigingsmiddelen, verbruiksgoederen. Tijdens de installatie hebt u daknagels, zelftappende schroeven, beugels, elektrische tape en een krimpkous nodig.
Kenmerken van het regelen van een verwarmingssysteem
Door het eenvoudige systeemontwerp kunt u alle componenten zelf installeren. Voor effectieve verwarming moet u de locatie van de kabel bepalen. In de regel zijn dit gebieden met ijsvorming en smeltende sneeuw. De dichtheid van de lussen is afhankelijk van het type verwarmingskabel, de grootte en het vermogen. De exacte aanbevelingen zijn te vinden in de bijbehorende documentatie van de fabrikant.
Het oppervlak waarop ze de kabel willen leggen, mag geen scherpe randen en scherpe bochten hebben. Onregelmatigheden kunnen de isolatie beschadigen, waardoor het hele systeem niet goed werkt. Om scherpe hoeken te vormen, wordt de kabel gesneden en vervolgens verbonden met behulp van koppelingen. Verwarmingselementen worden op het dak bevestigd met montageschuim of dubbelzijdige tape. Spijker of schroef niet met schroeven - ze zullen de dichtheid van het materiaal schenden. Plaats op handige plaatsen montagedozen, schakelkast. Een controller en hulpapparatuur zijn erin geïnstalleerd. Monteer het circuit volgens het bedradingsschema.
De werking van woningen in een koud klimaat dwingt de eigenaren om de verwarming van het dak en de goten uit te rusten. Dit helpt mogelijke schade aan de structurele elementen van het gebouw te voorkomen en beschermt voetgangers tegen vallende zware ijsblokken. En zelfs een beginnende meester kan zelf een eenvoudig systeem samenstellen.
Helaas nog geen reacties. Wees de eerste!