Ένα παραδοσιακό σπίτι με κεκλιμένη στέγη - αξιοπιστία και ανθεκτικότητα σε προσιτή τιμή

Τα πιο δημοφιλή στη Ρωσία ήταν πάντοτε σχέδια κατοικιών με κεκλιμένη στέγη. Αυτό συνέβη πιθανότατα λόγω των κλιματικών χαρακτηριστικών της χώρας μας. Το χειμώνα, χύνεται λιγότερο χιονισμένο χιόνι πάνω στις κεκλιμένες στέγες, ολισθαίνει από την επιφάνεια της οροφής και έτσι μειώνεται το φορτίο στην οροφή.

Ο αριθμός των πλαγιών δεν επηρεάζει τις παραμέτρους της οροφής, επομένως η επιλογή εξαρτάται από την προτίμηση συγκεκριμένων ατόμων. Η μορφή τέρας χρησιμοποιείται συχνότερα στην κατασκευή μικρών ιδιωτικών κατοικιών που ταιριάζουν τέλεια σε οποιοδήποτε έδαφος. Η εγκατάσταση μιας κεκλιμένης οροφής είναι εύκολη. Επιπλέον, μια τέτοια στέγη είναι πολύ αξιόπιστη κατά τη λειτουργία. Ο σχεδιασμός της κεκλιμένης οροφής σας επιτρέπει να εφαρμόζετε κάθε είδους υλικά στέγης από σχιστόλιθο σε μοντέρνο μέταλλο.

Η κλίση της στέγης αποτελεί σημαντική παράμετρο μιας κεκλιμένης οροφής

Η βέλτιστη κλίση για σπίτια σε ξηρές περιοχές είναι 25-45 μοίρες. Σε περιοχές με μεγάλη ποσότητα βροχοπτώσεων, είναι προτιμότερο να επιλέξετε μια στέγη με κλίση 45 έως 60 μοίρες. Το σχέδιο στέγης της κεκλιμένης οροφής πρέπει να λαμβάνει υπόψη ότι η γωνία κλίσης εξαρτάται επίσης από τον άνεμο που επικρατεί στην περιοχή αυτή: όσο μεγαλύτερη είναι η κλίση, τόσο ισχυρότερη είναι η δομή του ιστίου.

Διαφορετικά καλύμματα οροφής χρησιμοποιούνται ανάλογα με την κλίση. Για παράδειγμα, τα πλακίδια χρησιμοποιούνται μόνο σε πλαγιές, η κλίση των οποίων δεν είναι μικρότερη από 22 μοίρες.

Το συνολικό κόστος της στέγης εξαρτάται από την κλίση των πλαγιών. Όσο μεγαλύτερος είναι, τόσο πιο ακριβό είναι όσον αφορά τη χρήση υλικών και κατά συνέπεια πιο ακριβό.

Σχέδιο ραφιού συστήματος gable την οροφή

Τα θεμελιώδη στοιχεία του συστήματος δοκών είναι απευθείας τα δοκάρια, δοκοί, Mauerlat, κιβώτιο. Οι άνω πλευρές των σκελών πρέπει να επικαλύπτονται μεταξύ τους με τακάκια. Τα κάτω άκρα συνδέονται με το Mauerlat, υποστηρίζοντας ράβδους από κορμούς και επεξεργάζοντάς τα σε δύο τεμάχια.

Υπάρχουν δύο τύποι συστημάτων στέγης: με ανοιχτά και κρεμαστά δοκάρια. Ο τύπος δοκών που χρησιμοποιούνται σχετίζεται με το μέγεθος του κτιρίου.

Πρώτον, είναι απαραίτητο να γίνει ο σωστός υπολογισμός του συστήματος δοκών. Είναι καλύτερο να προσλάβετε έναν εξειδικευμένο επαγγελματία. Αν ξαφνικά εμφανιστεί ένα σφάλμα στον υπολογισμό της επιθυμητής διατομής των δοκών, είναι πιθανό να σπάσει η άρθρωση των κόμβων του συστήματος ή ακόμα και ολόκληρο το σύστημα δοκών να καταστραφεί. Σε κάθε περίπτωση, δεν θα είναι πλέον δυνατή η περαιτέρω λειτουργία.

Το Mauerlat (δοκός στήριξης) μπορεί να τοποθετηθεί με διάφορους τρόπους:

• Η πιο συνηθισμένη και συγχρόνως αξιόπιστη επιλογή που χρησιμοποιείται στην κατασκευή στέγων μεγάλης επιφάνειας (πάνω από 250 μ²), συνίσταται στα εξής: κατά την ανέγερση των τοίχων πάνω στις οποίες θα τοποθετηθεί το Mauerlat, μια δοκός από σκυρόδεμα χύνεται από πάνω ή δημιουργείται ένας συνεχής ιμάντας από σκυρόδεμα κατά μήκος της περιμέτρου της κατασκευής (armo-belt). Σε αυτήν ενσωματώνονται βίδες με διατομή τουλάχιστον 12 mm. Δηλαδή, κατά την τοποθέτηση του Mauerlat, τα καρφιά πρέπει να περάσουν από τον άξονά του. Ταυτόχρονα, πρέπει να παραμείνουν περίπου 5 cm από την άκρη της δοκού μέχρι την άκρη του οπλισμού.

Τοποθετήστε τα καρφιά σε απόσταση περίπου 1,5-2 m, ελπίζοντας ότι οι άκρες του κάθε μέρους της δέσμης Mauerlat είναι σταθερά στερεωμένες.

Ένας φθηνότερος τρόπος: αντί των καρφιών, μπορείτε να σφηνώσετε τμήματα των εξαρτημάτων και οι μπουλόνια με τις κομμένες κεφαλές είναι ήδη συγκολλημένες σε αυτές.

Εάν δεν θέλετε να προεξοχήσετε τα καρφιά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια άγκυρα. Αλλά θα κοστίσει περισσότερο.

Το σχέδιο του συστήματος στέγης φεγγίτη δίνεται παρακάτω.Παρουσιάζει σαφώς όλες τις κύριες βάσεις και κόμβους.

• Σε αυτή την περίπτωση, τα καρφιά πρέπει να ενσωματωθούν απευθείας στο τοίχωμα κατά τη διάρκεια της τοιχοποιίας. Σε αυτή την περίπτωση, τα καρφιά θα είναι μακρύτερα, και τούβλα τους λίγο βαθύτερα. Αυτός ο τύπος συναρμολόγησης δεν είναι τόσο αξιόπιστος όσο ο πρώτος, αλλά εάν χτίζετε ένα κτίριο με στέγη μικρότερη από 250 μ²και είναι αρκετά κατάλληλο.

• Η ευκολότερη μέθοδος. Στερεώστε το Mauerlat προ-τοποθετημένο στην τοιχοποιία με ένα παχύ μαλακό σύρμα. Μερικές σειρές πριν από το τέλος της τοιχοποιίας, μεταξύ των σειρών είναι απαραίτητο να τοποθετηθεί το μέσον του σύρματος έτσι ώστε τα άκρα του να είναι ομοιόμορφα ορατά και στις δύο πλευρές με ένα μήκος επαρκές για να δέσει το Mauerlat.

Για να κάνει το σύρμα αόρατο, το εξωτερικό του άκρο είναι κρυμμένο, περνώντας ανάμεσα στα τούβλα μέσω της ραφής κονιάματος. Αυτή η μέθοδος είναι πολύ συνηθισμένη και πολύ αξιόπιστη, αν η δομή είναι μέτρια σε μέγεθος.

Οι κάγκελα μπορούν να συνδεθούν απευθείας στις δοκούς δαπέδου, χωρίς τη χρήση ενός Mauerlat, εάν οι τοίχοι και οι δοκοί είναι ισχυροί.

Το σχέδιο των στέγες μιας κεκλιμένης στέγης παρέχει τη δυνατότητα χρήσης ως Mauerlat, για παράδειγμα, του άνω χείλους ενός τεμαχισμένου σπιτιού. Αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, απαιτείται ξεχωριστό Mauerlat.

Για τη μεγαλύτερη σταθερότητα των ραβδώσεων, γίνονται αντηρίδες μεταξύ ράφια και δοκοί. Οι παράμετροι των σκαλοπατιών και των αντηρίδων καθορίζονται από τον υπολογισμό της οροφής. Συνήθως, το πλάτος των δοκών είναι περίπου 5 cm, το ύψος είναι από 15 έως 20 cm.

Για να σχηματίσουν μια προεξοχή που προστατεύει το εξωτερικό τοίχωμα από το να βρέξει, τα δοκάρια ή οι ρουφηξιές λαμβάνονται τουλάχιστον 40-50 cm πέρα ​​από το επίπεδο του.

Μην ξεχάσετε να φτιάξετε μια στρώση στεγανοποίησης κάτω από το Mauerlat. Χωρίς αυτό, η διάρκεια ζωής της δομής θα μειωθεί αισθητά. Το Ruberoid ή άλλο παρόμοιο υλικό είναι κατάλληλο για αυτό το σκοπό.

Μεταξύ των δοκών, η θερμομόνωση με τις αρθρωτές αρθρώσεις τοποθετείται σε διάφορα στρώματα. Είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε ορυκτοβάμβακα ως θερμαντήρα, καθώς έχει χαμηλή θερμική αγωγιμότητα. Στο εσωτερικό της μόνωσης, το φράγμα ατμού με τη μορφή μιας πλαστικής μεμβράνης τεντώνεται και σταθεροποιείται. Περαιτέρω εγκατάσταση μιας κεκλιμένης οροφής.

Ακολούθως, τοποθετείται μία μεμβράνη διαπερατό από ατμούς με διάτρητη δομή. Αυτό το υλικό απελευθερώνει ατμό που εισέρχεται στη μόνωση από το εσωτερικό, έξω, αλλά δεν επιτρέπει την διαρροή υγρασίας από το εξωτερικό.

Συναρμολόγηση δοχείων

Η συναρμολόγηση του κιβωτίου είναι το τελευταίο βήμα στην κατασκευή μιας κεκλιμένης στέγης πριν από τη στέγη. Το πλέγμα είναι συνήθως κατασκευασμένο από ξύλο με τμήμα 4 * 4, 5 * 5, 6 * 6 cm και είναι τοποθετημένο κάθετα στα δοκάρια. Το κιβώτιο παίρνει το βάρος της οροφής και ανακατανέμει το φορτίο στα δοκάρια, τα οποία στη συνέχεια προβάλλουν πάνω στους τοίχους στήριξης του κτιρίου.

Το βήμα του κιβωτίου επιλέγεται ανάλογα με τον τύπο του υλικού επίστρωσης. Ορισμένα υλικά απαιτούν μια συμπαγή συσκευή δαπέδου. Αυτά περιλαμβάνουν όλους τους τύπους μαλακών οροφών, επίπεδη σχιστόλιθο. Κάτω από τα μαλακά βότσαλα, ένα επιπλέον χαλί επένδυσης απλώνεται στην κορυφή του δαπέδου, το οποίο χρησιμεύει για την οριοθέτηση της επιφάνειας, την προστατεύει από υπερβολική υγρασία στο στάδιο της τοποθέτησης υλικών στέγης. Ως επένδυση χρησιμοποιείται συχνότερα υαλοβάμβακας εμποτισμένο με τροποποιημένη πίσσα.

Η οικοδόμηση ενός σπιτιού με κεκλιμένη στέγη είναι μια εξαιρετική επιλογή ανθρώπων έτοιμων για ανεξάρτητη δουλειά. Αυτή η κατασκευή, στο τμήμα θα είναι ένα τρίγωνο, που στηρίζεται στους τοίχους του κτιρίου, θα είναι πολύ απλό να ανεγερθεί. Εδώ μπορείτε να αλλάξετε τη γωνία της οροφής και το ύψος της κάθοδος.