Σε μια εξοχική κατοικία, η ταράτσα είναι συνήθως τακτοποιημένη, ωστόσο αυτό δεν είναι πάντα μια απλή δουλειά. Εδώ πρέπει να έχετε όχι μόνο ορισμένες δεξιότητες, αλλά και γνώση σχετικά με το πώς πρέπει να εκτελεστεί η συσκευή του συστήματος οροφής. Φυσικά, υπάρχει επίσης μόνωση, διακόσμηση και στέγες, αλλά τα δοκάρια είναι το θεμέλιο χωρίς το οποίο τα υπόλοιπα στοιχεία δεν έχουν νόημα για την ποιότητα των υπόλοιπων στοιχείων.
Περιεχόμενα
Η τάξη της διάταξης δομών δοκών
Τα κυριότερα συστατικά στην περίπτωση αυτή είναι τα ίδια τα δοκάρια και το κιβώτιο. Η οροφή είναι απλά ένα στρώμα τελικού στρώματος και υλικά που είναι απαραίτητα για να εξασφαλιστεί το κατάλληλο μικροκλίμα στη σοφίτα. Ο τύπος δομών δοκών εξαρτάται από τον τύπο της οροφής. Για τις μονόχωρες στέγες χρησιμοποιείται η απλούστερη εκδοχή, η οποία συνεπάγεται την απουσία οποιωνδήποτε πολύπλοκων λύσεων, αφού για να δημιουργηθεί μια τέτοια δομή σε ένα κτίριο πλάτους 5 μέτρων δεν αρκεί απλώς να τοποθετηθούν τα δοκάρια και να στηριχθούν σε απέναντι τοίχους.
Σε αυτή την περίπτωση, ο όρος δοκοί σημαίνει μια δοκός ή σανίδες που θα λειτουργούν σαν ένας "σκελετός" της οροφής και θα συγκρατούν το βάρος του υλικού κατασκευής στέγης και μόνωσης. Σε άλλες περιπτώσεις, τα στέφανα μπορούν να είναι σύνθετα και να συναρμολογούνται από ξεχωριστά στοιχεία - τα πόδια των δοκών.
Προτού επιλέξετε έναν ή άλλο τύπο δοκών, θα πρέπει να εκτελέσετε τον κατάλληλο υπολογισμό.
Πώς να υπολογίσετε δομές δοκών
Η οροφή μπορεί να διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα μόνο εάν ληφθούν υπόψη όλα τα φορτία που επενεργούν σε αυτήν. Εάν υπάρχουν αρκετές από αυτές και το αποτέλεσμα είναι ξεχωριστό, τότε όλες συνοψίζονται. Σε γενικές περιπτώσεις, είναι απαραίτητο να προσθέσετε τη μάζα του κλουβιού, τα φορτία χιονιού και ανέμου, το βάρος του υλικού κατασκευής στέγης, καθώς και τα στρώματα μόνωσης και στεγανοποίησης.
Μπορείτε να εκτελέσετε μόνοι σας τον υπολογισμό των στοιχείων του συστήματος χλοοτάπητα, εάν κατανοήσετε αυτό το θέμα ή συμβουλευτείτε έναν ειδικό. Ο σχεδιαστής θα κάνει τα πάντα γρήγορα, αποτελεσματικά, αλλά όχι δωρεάν. Σε ό, τι αφορά τη δεύτερη επιλογή, θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει λόγος να δημιουργήσουμε πόρους πάνω από το SNiP, να μελετήσουμε διάφορες εφαρμογές και αλλαγές στο πρότυπο, καθώς και να ελέγξουμε το σύγχρονο λογισμικό που απαιτείται για υπολογισμούς.
Ένα άλλο μειονέκτημα των ανεξάρτητων υπολογισμών είναι ότι σε περίπτωση οποιουδήποτε λάθους, μπορείτε μόνο να κατηγορήσετε τον εαυτό σας, και στην περίπτωση της στέγης, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μάλλον μεγάλη κατανάλωση δομικών υλικών. Θεωρούμε ξεχωριστά κάθε έναν από τους τύπους φορτίου.
Υπολογισμός του φορτίου χιονιού
Ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους για την οροφή είναι η απώλεια χιονιού, καθώς αυτό θα οδηγήσει στη δημιουργία ενός πραγματικού χιονιού εάν η κλίση των πλαγιών δεν είναι αρκετά μεγάλη. Οι αδυναμίες είναι κοιλάδες, κοιλάδες, κλπ. Κάτω από αυτά, το βήμα κλίσης επιλέγεται να είναι ελάχιστο προκειμένου να αυξηθεί η αντοχή της δομής στην περίπτωση που το χιόνι εξακολουθεί να συσσωρεύεται. Για υπολογισμούς, το βάρος του χιονιού υπολογίζεται με συντελεστή 0,7. Για να αντισταθμιστεί η πίεση της μάζας χιόνι στις κοιλάδες και κοντά σε οποιαδήποτε δομές που προεξέχουν πάνω από την επιφάνεια στέγης, χρησιμοποιείται ένα συνεχές κλουβί και το στρώμα στεγανοποίησης γίνεται ενισχυμένο.
Η δεύτερη δυσκολία είναι ότι η τσάντα χιονιού θα μετακινηθεί σταδιακά κατά μήκος της ράμπας και θα φτάσει στην προεξοχή της μαρκίζας. Εάν κάνετε αυτό το στοιχείο πολύ μεγάλο, τότε το αναμενόμενο αποτέλεσμα θα είναι η ζημιά στο γείσο ή η μερική καταστροφή του.
Στην περίπτωση ενός γείσου, είναι καλύτερο να εστιάσετε σε αυτούς τους αριθμούς που συνιστώνται από τον κατασκευαστή του υλικού κατασκευής σκεπής.
Το φορτίο χιονιού πρέπει να υπολογίζεται λαμβάνοντας υπόψη τις επικρατούσες κατευθύνσεις του ανέμου και την κλίση της οροφής. Ένας ειδικός παράγοντας χρησιμοποιείται εδώ. Για παράδειγμα, αν η γωνία της οροφής είναι 20 μοίρες και ο αριθμός των πλαγιών είναι δύο, τότε m = 0,75 για την πλευρά του ανέμου και m = 1,25 για την προς τα εμπρός πλευρά. Ο πίνακας τιμών αυτής της παραμέτρου δίνεται στο SNiP 2.01.07. Εάν η γωνία της οροφής είναι μεγαλύτερη από 60 μοίρες, τότε αυτός ο συντελεστής δεν απαιτείται. Έτσι, για να εξασφαλιστεί η αξιοπιστία της δομής οροφής, τα συστήματα δοκών της οποίας δημιουργούνται με το χέρι, πρέπει να λάβετε υπόψη το πλήρες φορτίο χιονιού. Υπολογίζεται από τον τύπο Q1 = Q * m, όπου Q είναι το αναμενόμενο φορτίο χιονιού και m είναι η πινακοειδή τιμή. Υπάρχει ένα τέτοιο πράγμα όπως το κανονικό φορτίο χιονιού. Υπολογίζεται ως εξής: Q2 = 0,7 * Q1. Εάν το χιόνι παρασύρεται από τον άνεμο, αυτό πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη.
Για τις περιοχές με αέρα, εισάγεται διόρθωση στον τύπο: C = 0,85. Λειτουργεί όταν η ταχύτητα ανέμου υπερβαίνει τα 4 m / s όταν οι κλίσεις είναι κεκλιμένες από 12 έως 20 μοίρες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διόρθωση λαμβάνεται υπόψη μόνο όταν η μέση μηνιαία θερμοκρασία χειμώνα είναι κάτω από -5 ° C.
Υπολογισμός φορτίου ανέμου
Για να αντέξει το φορτίο του χιονιού, ένα αρκετά ισχυρό σύστημα δοκών και ένα αξιόπιστο κιβώτιο, καθώς και ένα σχέδιο που δημιουργείται μόνο μετά από προσεκτικούς υπολογισμούς, αλλά με φορτίο ανέμου, η κατάσταση είναι κάπως διαφορετική. Το πρόβλημα εδώ δεν είναι να προστατέψουμε την οροφή από τη διάρρηξη αλλά την αξιόπιστη σταθεροποίησή της. Ο άνεμος είναι πιθανότερο να αποκόψει τη στέγη, αν η στερέωση των δοκών δεν ήταν αρκετά αξιόπιστη.
Όσο υψηλότερη είναι η οροφή και τόσο μεγαλύτερες είναι οι γωνίες κλίσης, τόσο ισχυρότερο είναι το φορτίο ανέμου. Ωστόσο, θα πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ πίεσης ανέμου και ανελκυστήρα.
Ο άνεμος ασκεί πίεση σε μεγάλες γωνίες κλίσης της δομής και σε μικρές γωνίες κλίσεων υπάρχει δύναμη ανύψωσης, η οποία με ισχυρό αέρα μπορεί να μετατρέψει την οροφή σας σε ανεμόπτερο και να την μεταφέρει μακριά. Ο συντελεστής αντίστασης στο φορτίο ανέμου υπολογίζεται με τον ακόλουθο τύπο: Wp = C * W * k, όπου C είναι ο αεροδυναμικός συντελεστής που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό των δυνάμεων που επενεργούν στις κλίσεις προς τα εμπρός και προς τα πίσω, W είναι η πίεση του ανέμου και k είναι ο διορθωτικός συντελεστής. Οι τελευταίες δύο παράμετροι μπορούν να ληφθούν από ειδικούς πίνακες, οι οποίοι δίνονται στο SNiP. Η παράμετρος C είναι μεγαλύτερη ή μικρότερη από μηδέν. Είναι θετικό στην περίπτωση που ο αέρας πιέζει στην επιφάνεια της ράμπας, και αρνητικός - όταν ο αέρας ρέει ομαλά σε μια μικρή γωνία κλίσης.
Για να αντισταθμιστούν οι δυνάμεις που αναπτύσσονται από τον άνεμο, είναι απαραίτητο να στερεωθούν αξιόπιστα τα δομικά στοιχεία της οροφής. Για παράδειγμα, χρησιμοποιούνται μεταλλικοί πείροι ενσωματωμένοι σε τοίχους, σε κάθε ένα από τα οποία προσαρμόζεται ένα σκέλος δοκού με τη χρήση πλεκτού σύρματος.
Εάν δεν υπάρχουν ισχυροί άνεμοι στην περιοχή όπου χτίζεται το σπίτι, τότε μπορείτε να δέσετε τα πόδια από το δοχείο μέσω μιας, καθώς αυτή η μέθοδος στερέωσης θα προστατεύει την οροφή από τυχαίες δυναμικές ριπές.
Υπολογισμός σταθερού φορτίου
Το νεκρό βάρος της τελικής επίστρωσης δεν έχει λιγότερη επίδραση από άλλους παράγοντες. Επιπλέον, η μάζα των βαρέων οροφών ενεργεί συνεχώς επί των δοκών. Αξίζει να σημειωθεί ότι όσο μεγαλύτερος είναι το βάρος ενός m2 υλικού για την οροφή, τόσο μεγαλύτερη είναι η γωνία κλίσης της οροφής. Τα τσιμέντα και τα κεραμικά πλακίδια έχουν το μεγαλύτερο βάρος, και τα διάφορα έλαστρα είναι τα μικρότερα. Συνεπώς, η κλίση της στέγης επιλέγεται γι 'αυτούς, αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα.Για παράδειγμα, στέγες από μέταλλο και ραφές, η κλίση των οποίων μπορεί να είναι 1: 5.
Η επιλογή του σχεδιασμού του συστήματος χλοοτάπητα γίνεται μόνο μετά την επιλογή του κατάλληλου τύπου στέγης και την εκτέλεση όλων των παραπάνω υπολογισμών. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη ο τύπος επίστρωσης, καθώς το πάχος του συστήματος επικάλυψης αυξάνει με το ειδικό βάρος του. Κατά κανόνα, αναπτύσσεται ένα σχέδιο δοκού που λαμβάνει υπόψη όλες αυτές τις αποχρώσεις, καθώς και το πάχος του πέλματος.
Οι ειδικοί συνιστούν πρώτα απ 'όλα να επιλέγουν τα πιο ελκυστικά υλικά στέγης σε κάθε περίπτωση, δεδομένου ότι χρησιμοποιούνται διαφορετικοί τύποι πηχάκια για διαφορετικές επικαλύψεις και συμβάλλει σημαντικά στο σταθερό φορτίο που επενεργεί στα δοκάρια.
Στη διαδικασία υπολογισμού, δεν πρέπει να ξεχάσετε τη μόνωση, το βάρος της οποίας θα είναι επίσης σημαντική. Στην περίπτωση που σχεδιάζεται να δημιουργηθεί μια σοφίτα, θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη η μάζα του υλικού που θα απαιτηθεί για την εκτέλεση της εσωτερικής επένδυσης της σοφίτας.
Κινούμενος βραχίονας στήριξης
Τα ξύλινα κτίρια είναι επιρρεπή στη συρρίκνωση, οπότε η οροφή γι 'αυτά πρέπει να τοποθετηθεί σε ειδικές βάσεις. Η αλλαγή μεγέθους των επιμέρους στοιχείων οδηγεί σε πιέσεις που μπορούν να προκαλέσουν δομική αποτυχία. Για να γίνει αυτό, πρέπει να δημιουργηθεί το σημείο τοποθέτησης του ποδιού και του Mauerlat ή κορμών έτσι ώστε το δοκίμιο να μπορεί να κινείται κάθετα στον τοίχο. Χρησιμοποιώντας ένα ολισθαίνον στήριγμα για δοκούς σας επιτρέπει να επιτύχετε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Υπάρχουν δύο τύποι στηριγμάτων - ανοιχτά και κλειστά. Στην πρώτη περίπτωση, χρησιμοποιείται μια γωνία, μία από τις πλευρές της οποίας είναι λυγισμένη και συγκρατεί το δεύτερο στοιχείο. Το τμήμα μορφής L της βάσης είναι στερεωμένο στον οδηγό και το δεύτερο στοιχείο συνδέεται με το Mauerlat.
Εάν το Mauerlat έχει μια στρογγυλεμένη επιφάνεια, στη συνέχεια κόβεται μια πλατφόρμα πάνω του, επιτρέποντάς σας να τοποθετήσετε τη βάση. Η εγκατάσταση πραγματοποιείται έτσι ώστε το κινητό στοιχείο να μπορεί να κινείται καθ 'όλο το μήκος του οδηγού.
Όταν η κλίση της οροφής είναι μικρή, χρησιμοποιήστε μόνο μία βάση για κάθε πόδι δοκού και για μεγάλες γωνίες οι δοκοί δοκών στο σημείο επαφής με το Mauerlat κρατούνται από τις βάσεις και στις δύο πλευρές.
Μια εναλλακτική λύση για την ανοιχτή τοποθέτηση είναι μια κλειστή, όπου το κινητό τμήμα είναι σταθερά στερεωμένο. Η κύρια διαφορά αυτών των συνδετήρων είναι ότι είναι συναρμολογημένη στο σύνολό της, ενώ η ανοικτή μπορεί να τοποθετηθεί χωριστά και στη συνέχεια να συναρμολογηθεί.
Όλοι αυτοί οι σύνδεσμοι κατασκευάζονται με σφράγιση από ανοξείδωτο χάλυβα. Η ποσότητα ελεύθερου παιχνιδιού εξαρτάται από τον κατασκευαστή και κυμαίνεται από 6 έως 16 cm. Ο αριθμός των οπών για την τοποθέτηση του οδηγού ποικίλλει επίσης.
Η επίδραση του σχήματος της οροφής στον τύπο του συστήματος δοκών
Έχουμε ήδη μιλήσει παραπάνω για το πώς αυτά ή εκείνα τα χαρακτηριστικά μιας οροφής επηρεάζουν τα χαρακτηριστικά της εσωτερικής δομής της, επομένως θα δίνουμε παρακάτω διάφορες επιλογές σχεδίων για στέγαστρα και στέγες ισχίου. Για τις επιλογές τσιμέντου, η πιο απλή, αλλά ωστόσο αποτελεσματική επιλογή, η οποία παρέχει επαρκή αξιοπιστία στην οροφή, χρησιμοποιείται συχνότερα. Σε αυτήν την περίπτωση, μιλάμε για μια μη οικιστική σοφίτα.
Η δομή της οροφής σχηματίζεται από δύο κλίσεις και δύο αετώματα. Οι πλαγιές δημιουργούνται από κεραμίδια που στηρίζονται σε 3 σημεία: μια κορυφογραμμή, ένα σκέλος δοκού και ένα Mauerlat. Η ίδια η κορυφογραμμή είναι κατασκευασμένη από ξύλο και υποστηρίζεται από ράφια. Τα ράφια στηρίζονται στον πάγκο. Προκειμένου να μειωθεί το φορτίο που μεταδίδεται στους τοίχους, τα δοκάρια κατασκευάζονται με εισπνοές.
Το στοιχείο αυτό είναι κατασκευασμένο από ξύλο και το πάχος του εξαρτάται από το ύψος της εγκατάστασης. Η λεπτότερη σύσφιξη μπορεί να τοποθετηθεί στο κάτω μέρος της δομής και με αυξανόμενο ύψος, η αντοχή αυτού του στοιχείου πρέπει επίσης να αυξηθεί.
Υπάρχουν τουλάχιστον 4 κύριοι τύποι δοκών για κεκλιμένες στέγες, οι οποίες εξετάσαμε στο άρθρο "Κατασκευή στέγης: συστήματα δοκών και κατασκευή τους", επομένως εδώ δεν θα σταθούμε στο θέμα αυτό.
Οι στέγες του ισχίου δεν είναι τόσο απαιτητικές σήμερα, οπότε σημειώνουμε τα κύρια χαρακτηριστικά της συσκευής τους. Τρεις τύποι δοκών χρησιμοποιούνται εδώ:
- συνηθισμένο. Αυτά είναι τα δομικά στοιχεία των πλαγιών, τα οποία βασίζονται στην ακτίνα κορυφής και στο Mauerlat.
- ισχίο. Τα μικρά δοκάρια βασίζονται σε διαγώνια στοιχεία. Τα ανώτερα μέρη τους συνδέονται με τα τμήματα των σκαλοπατιών που βρίσκονται στην αντίστοιχη θέση στις κύριες πλαγιές.
- διαγώνια. Υπάρχουν μόνο τέσσερις από αυτές και στηρίζονται στις γωνίες του κτιρίου με τα χαμηλότερα τμήματα, ενώ τα επάνω συνδέονται με την ακτίνα κορυφογραμμής. Ως εναλλακτική λύση, χρησιμοποιείται συχνά η στερέωση σε ένα πίνακα που βρίσκεται στις ακραίες δοκούς των κυρίων πλαγιών.
Εάν σκοπεύετε να δημιουργήσετε μια νέα οροφή για το σπίτι ή να επισκευάσετε το παλιό, οι πληροφορίες που δίνονται εδώ θα σας βοηθήσουν να εκτελέσετε αυτό το έργο με ελάχιστα προβλήματα και για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους κόμβους του συστήματος δοκών, μπορείτε να μελετήσετε άλλα άρθρα που παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα μας.
Αλίμονο, δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Γίνετε ο πρώτος!