Κατασκευή της οροφής ενός ξύλινου σπιτιού

Ένα σπίτι από ξύλο δείχνει ότι οι κατασκευές στέγης θα κατασκευαστούν από αυτό το υλικό. Συνήθως, τέτοιες οροφές δημιουργούνται με κλίση, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και οι επίπεδες εκδόσεις τους. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι επίπεδες στέγες είναι ακατάλληλες για χρήση όπου υπάρχει μεγάλη ποσότητα χιονιού και έχουν επίσης ένα δεύτερο μειονέκτημα. Αυτό το είδος της δομής καθιστά αδύνατο να χτιστεί μια σοφίτα, πράγμα που σημαίνει ότι ο αριθμός των κατοικιών σε ένα ξύλινο σπίτι χώρα θα είναι λιγότερο. Όταν σχεδιάζεται η κατασκευή στέγης για ξύλινο σπίτι, επιλέξτε μία από τις παρακάτω επιλογές:

• Ολισθηρό. Είναι κατάλληλο για μικρά κτίρια και χρησιμοποιείται συχνότερα για οποιεσδήποτε οικιακές κατασκευές. Μια τέτοια στέγη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μπάνιο ή γκαράζ. Το βασικό του πλεονέκτημα είναι ότι απαιτεί ελάχιστη ποσότητα οικοδομικών υλικών.
• Gable. Η ελκυστικότητα αυτής της επιλογής είναι ότι σας επιτρέπει να λύσετε διάφορα προβλήματα που εμφανίζονται όταν πρέπει να φτιάξετε μια στέγη για ένα ξύλινο σπίτι. Το πρώτο χαρακτηριστικό των δομών αυτών είναι ότι μπορούν να δημιουργηθούν λαμβάνοντας υπόψη τα κλιματικά χαρακτηριστικά της περιοχής κατασκευής. Για παράδειγμα, όταν πέφτει μεγάλη ποσότητα χιονιού, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιήσετε μια σημαντική γωνία κλίσης. Εάν ο χειμώνας είναι ζεστός, τότε οι πλαγιές είναι πολύ απότομες και δεν απαιτούνται. Το δεύτερο θετικό σημείο είναι η δυνατότητα δημιουργίας μιας ζεστής σοφίτας. Στην πραγματικότητα, αυτό το δωμάτιο μετατρέπεται σε άλλο μεγάλο δωμάτιο, επεκτείνοντας το χώρο διαβίωσης.
• Τέσσερις κλίση. Τέτοιες στέγες ονομάζονται επίσης ισχίο, επειδή έχουν πλευρικές κλίσεις - γοφούς. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να πούμε για στέγες αυτού του τύπου είναι η πολυπλοκότητά τους. Ένας μη ειδικός μπορεί να ανεγείρει μια ξύλινη δομή κεκλιμένου τοίχου, ωστόσο, δεν θα είναι εύκολο να συναρμολογηθεί μια κεκλιμένη στέγη ακόμα και με υπολογισμό και σχέδιο. Φυσικά, οι δυσκολίες στη διαδικασία εγκατάστασης αντισταθμίζονται από την εξαιρετική εμφάνιση και την επαρκή αξιοπιστία.

Πρέπει να πω ότι υπάρχουν και άλλες επιλογές για την κατασκευή στέγης, για παράδειγμα, τεσσάρων πλαγιών, η οποία είναι μια ειδική περίπτωση μιας συσκευής οροφής ισχίου. Διαθέτει πλαγιές ίσου μεγέθους και είναι κατάλληλο μόνο για κτίρια με τετράγωνη βάση.

Σύστημα στερέωσης στέγης οροφής

Για τέτοιες κατασκευές, μια κλίση πρέπει να διατηρείται μέσα σε 10-20 μοίρες αν χρησιμοποιηθεί ένα μεταλλικό φύλλο και 25 μοίρες για ένα μεταλλικό πλακίδιο. Στη γενική περίπτωση, για κάθε υλικό, πρέπει να επιλεγεί η αντίστοιχη κλίση, αλλά πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι το φορτίο χιονιού εξαρτάται από αυτή την παράμετρο. Όσο μεγαλύτερη είναι η κλίση, τόσο πιο γρήγορα το χιόνι θα βγει από την οροφή με το δικό του βάρος.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε τη διάταξη των κενών μεταξύ των δοκών και του υλικού κατασκευής στέγης, διότι είναι αυτά που καθιστούν δυνατή την επίλυση του προβλήματος που προκαλείται από την υψηλή υγρασία. Αυτοί είναι αγωγοί φυσικού αερισμού, ο οποίος δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες για την απομάκρυνση της υγρασίας που συμπυκνώνεται στον χώρο υποζώνης.

Η οροφή του υπόστεγα έχει την απλούστερη δομή δοκών όλου του δυνατού. Σε αυτή την περίπτωση, τα δοκάρια στηρίζονται στο Mauerlat από τις δύο πλευρές. Το ξύλο τοποθετείται κατά μήκος του κάτω και του πάνω τοιχώματος, μετά το οποίο τα ξύλινα στοιχεία στερεώνονται σταθερά. Πρέπει να ειπωθεί ότι το μέγιστο μήκος του ποδιού είναι περίπου 4,5 μέτρα αν ήταν κατασκευασμένο από συμπαγές ξύλο.Όταν σχεδιάζεται η ανέγερση στέγης όπου απαιτείται μεγαλύτερη δοκός, είναι προτιμότερο να επιλέξετε μια ποικιλία από φελιζόλ ή κάποια άλλη επιλογή.

Συρόμενο σύστημα οροφής

Εκτός από τη διαίρεση σε τύπους στέγης, υπάρχει επίσης μια κατανομή ανά υποείδος. Έτσι τέτοιες στέγες μπορεί να είναι:

• συμμετρική;
• σπασμένα.
• ασύμμετρη.

Οι συμμετρικές δομές δημιουργούνται με διαφορετικούς τρόπους, η επιλογή των οποίων εξαρτάται από την απόσταση μεταξύ των τοίχων. Εάν το πλάτος του σπιτιού είναι μόνο 6 μέτρα, τότε αρκεί να τοποθετήσετε το μπουλόνι και την ρουφηξιά. Η εγκάρσια δοκός συνήθως εκτελείται πιο κοντά στον κόμβο της κορυφογραμμής και η σοφίτα τοποθετείται σε ρουφηξιές. Για ένα σπίτι του οποίου τα τείχη απέχουν 10 μέτρα, θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε αντηρίδες και ένα περίπτερο που ονομάζεται γιαγιά. Προπορεύεται μέχρι τον κόμβο της κορυφογραμμής και οι δοκοί κρατούν τα δοκάρια. Αυτά τα τρία στοιχεία (κεφαλή και 2 δοκοί) στο κάτω μέρος συνδυάζονται και βασίζονται στη σύσφιξη αυστηρά κάτω από τον κόμβο κορυφογραμμής. Κάποιες φορές κάνουν με τη χρήση μιας ράβδου, στηρίζοντας τη διασταύρωση των ποδιών των δοκών μεταξύ τους, αλλά αυτή η προσέγγιση είναι επιτρεπτή μόνο όταν μεταξύ των τοίχων δεν υπερβαίνει τα 7,5 μέτρα.

Υπάρχει και ένα άλλο είδος κρεμαστρών, το οποίο περιλαμβάνει τη χρήση στρωτήρων. Τα τελευταία είναι ειδικά ξύλινα στοιχεία που χρησιμοποιούνται ως εναλλακτική λύση για τις εισπνοές. Σε αυτή την περίπτωση, οι διαδρομές υποστηρίζονται στη δέσμη δαπέδου με την οποία συνδέονται οι στρωτήρες. Το μήκος τους δεν υπερβαίνει το 1/3 της απόστασης μεταξύ των τοίχων, έτσι ώστε το κάτω μέρος των δοκών να μην απαιτεί πρόσθετο σφιγκτήρα. Η κατακράτηση οφείλεται στο στύλο που συνδέει το σκέλος δοκού και τους στρωτήρες.

Όλα τα σχέδια που περιγράφονται παραπάνω μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο σε συνδυασμό με ένα Mauerlat. Φυσικά, στο σπίτι των κορμών δεν είναι απαραίτητο να τοποθετήσετε μια πρόσθετη δοκό, αφού η τελευταία σειρά κορμών καταλαμβάνει το ρόλο της.

Μια άλλη επιλογή για κτίριο σοφίτας είναι η χρήση μιας σπασμένης στέγης. Σας επιτρέπει να πάρετε πολύ χώρο για τη σοφίτα, αλλά ο σχεδιασμός του θα απαιτήσει περισσότερα υλικά, χρόνο και δεξιότητες. Το άνω μέρος της οροφής σχηματίζεται μέσω της χρήσης κρεμαστών δοκών. Συνδέονται στην κορυφογραμμή και υποστηρίζονται από μια γιαγιά, η οποία στηρίζεται σε μια ρουφηξιά. Τα κατώτερα τμήματα των δοκών συνδέονται με μια ρουφηξιά και στηρίζονται στα ράφια. Το ύψος των ραφιών καθορίζει το ύψος της οροφής στη σοφίτα. Τα ίδια τα ράφια εγκαθίστανται στη δοκό του δαπέδου, η οποία αποτελεί τη βάση για τη δημιουργία του δαπέδου στο δωμάτιο.

Οι πλάγιες πλαγιές σχηματίζονται από στρωματοποιημένα δοκάρια. Τα δοκάρια συνδέονται με το πάνω μέρος στη γωνία της δομής που σχηματίζεται από το δέσιμο και τους ορθοστάτες και το κάτω με τη δοκό δαπέδου. Για να αυξηθεί η αξιοπιστία της οροφής, μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντηρίδες που ενισχύουν το χαμηλότερο ζεύγος κλίσεων.

Οι μάχες χρησιμοποιούνται συχνά ως εναλλακτική λύση για τις δοκούς. Γι 'αυτό καλούν οριζόντια τοποθετημένες ξύλινες ράβδους που συνδέουν το εργοτάξιο και το σκέλος δοκού. Μια άλλη επιλογή είναι τα πρόσθετα ράφια που στηρίζονται στη δοκό δαπέδου στα σημεία όπου υπάρχουν φέροντες τοίχους κάτω από αυτό. Αυτή η προσέγγιση παρέχει τη δυνατότητα εκφόρτωσης του δαπέδου.

Ράφτες για τετράπλευρη οροφή

Μια οροφή ισχίου είναι πιο περίπλοκη από το συνηθισμένο, επειδή εδώ χρησιμοποιούνται διάφοροι τύποι δοκών και η σύνδεσή τους δεν είναι πάντα απλή. Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις, το μήκος των τελικών στοιχείων δεν είναι αρκετό, επομένως δημιουργούνται προκατασκευασμένες δομές που απαιτούν πρόσθετη ενίσχυση. Η οροφή υποστηρίζεται από ένα Mauerlat, στο οποίο κόβονται μια δοκός και δοκάρια. Το σύστημα δοκών αποτελείται από:

• Διαγώνια δοκοί. Ονομάζονται επίσης ρινικοί. Προσανατολίζονται στις γωνίες του κτιρίου και λειτουργούν ως στήριγμα των άνω τμημάτων των ραβδώσεων ισχίου.
• Narozhnikov. Αυτές είναι οι βραχίονες που χρησιμοποιούνται σε τμήματα των κύριων πλαγιών για τη συσκευή των γοφών.
• Ράφια και αντηρίδες.Εδώ εκτελούν την ίδια λειτουργία όπως και σε άλλες περιπτώσεις: εξασφαλίζουν την αξιοπιστία της οροφής και προστατεύουν από την τυχαία ζημιά ενώ αυξάνουν το φορτίο στη δομή.
• Λουτρά, διαδρόμους και τραβέρσες. Αυτά τα στοιχεία είναι επίσης απαραίτητα. Χωρίς αυτούς, η εγκατάσταση της οροφής ενός ξύλινου σπιτιού θα ήταν πολύ δύσκολη.

Μια διαδρομή είναι μια δοκός στήριξης που θα είναι παράλληλη με το Mauerlat. Αυτό το στοιχείο είναι μια πρόσθετη υποστήριξη για δοκούς, οπότε τοποθετείται έτσι ώστε να σας επιτρέπει να αφαιρέσετε μέρος του φορτίου. Στην περίπτωση στέγης ισχίου, η δοκός μπορεί να εγκατασταθεί κατά τη διάρκεια της δημιουργίας της μονάδας κορυφογραμμής, ωστόσο, μπορούν ήδη να ανεγερθούν δομές σκηνών χωρίς αυτήν.

Η βέλτιστη απόσταση μεταξύ των διαδρομών και του Mauerlat είναι μόλις 4,5 μ. Η συμμόρφωση με αυτόν τον κανόνα σας επιτρέπει να κάνετε χωρίς επιπλέον ράφια. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν σκελετοί ή δομές που ονομάζονται trusses. Στην τελευταία περίπτωση, μιλάμε για ένα σπρέι, το οποίο συνδέεται με τη βάση όχι μόνο με έναν πείρο από χάλυβα και ένα ζεύγος ευθύγραμμων συρραπτικών, αλλά και με δύο ξύλινα στοιχεία.

Κατά την εγκατάσταση μιας τετράστρωτης οροφής πρέπει να τηρούνται ορισμένοι απλοί κανόνες:

• Για να δημιουργήσετε κεκλιμένες ραβδώσεις, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε μια διπλή δομή του ίδιου υλικού που πηγαίνει για να δημιουργήσετε όλα τα άλλα στοιχεία.
• Είναι καλύτερο να ενταχθούν τα ανώτερα τμήματα των δοκών όπου εφαρμόζεται το μεγαλύτερο φορτίο και επίσης να ενισχυθούν με τη βοήθεια δοκών και κάθετων ράβδων. Τα ίδια τα ράφια τοποθετούνται έτσι ώστε να είναι κάθετα προς την κατεύθυνση του ποδιού δοκού.
• Τα στέγαστρα πρέπει να γίνονται με ένα μικρό περιθώριο μήκους. Σε περίπτωση που αποδειχθεί ότι είναι πολύ μεγάλο, η δομή είναι ευκολότερη στην περιποίηση. Δεν συνιστάται η δημιουργία τέτοιων στοιχείων, δεδομένου ότι κάθε άρθρωση είναι ένα πιθανό αδύναμο σημείο.
• Οι πιο κρίσιμοι κόμβοι πρέπει να ενισχυθούν με διάτρητους μεταλλικούς συνδετήρες ή να στερεωθούν με σύρμα.

Ένα από τα σημαντικά στοιχεία του συστήματος δοκών είναι το Mauerlat, το οποίο θα συζητήσουμε παρακάτω.

Mauerlat και η εγκατάστασή της

Ο στόχος αυτού του στοιχείου είναι να κατανείμει το συνολικό βάρος της στέγης κατά μήκος του τοίχου του κτιρίου. Για να επιτευχθεί ένα θετικό αποτέλεσμα, θα είναι απαραίτητο να στερεώσετε τη δέσμη με ασφάλεια. Είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε μια διατομή 15x15 cm, ωστόσο, μπορείτε να επιλέξετε πίνακες 15x10 ή και 50x150.

Τα πόδια του Rafter μπορούν να σταθεροποιηθούν με διάφορους τρόπους:

• χρησιμοποιώντας καρφίτσες.
• συρραπτικά ·
• γωνίες ·
• σύρμα.

Κάθε μία από αυτές τις επιλογές χρησιμοποιείται μαζί με περικοπές στο Mauerlat, λόγω των οποίων επιτυγχάνεται μια ισχυρή σύνδεση των δύο στοιχείων.

Συχνά χρησιμοποιείται επίσης συνδυασμένη μέθοδος εγκατάστασης, η οποία περιλαμβάνει τη χρήση δύο τύπων συνδετήρων, εκ των οποίων το ένα είναι το σύρμα. Μια τέτοια οροφή μπορεί εύκολα να αντέξει ακόμη και ισχυρούς ανέμους, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιοχές με ένα μάλλον σκληρό κλίμα.

Τα ίδια τα δοκάρια μπορούν να είναι άκαμπτα ή κινητά. Η σκληρή επιλογή περιλαμβάνει την έλλειψη δυνατότητας μετακίνησης των δοκών. Η κινητή σύνδεση, αντίθετα, επιτρέπει στο σκέλος του δοκού να κινείται κατά μήκος οποιασδήποτε γραμμής. Γι 'αυτό, χρησιμοποιούνται ειδικοί συνδετήρες.

Η οικοδόμηση μιας στέγης για ένα σπίτι από ξύλο δεν είναι εύκολη υπόθεση, αλλά αν επιλυθεί, τότε η κατασκευή θα διαρκέσει πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, αφού τα προβλήματα με την οροφή είναι ένας από τους συνηθέστερους λόγους για μεγάλες επισκευές.