Η οροφή πρέπει να αντέχει σε βαριά φορτία. Για να του δώσει ένα φρούριο, είναι τοποθετημένη μια ειδική κατασκευή, η οποία αποτελείται από στέγες και κιβώτια οροφής. Σκοπός του είναι να μεταφέρει το φορτίο από το βάρος της οροφής και του καλύμματος χιονιού στα εσωτερικά στηρίγματα της δομής. Τα στέγαστρα Rafter χρησιμοποιούνται σε κτίρια με μικρά διαστήματα ή σε κατασκευές με μέσο τοίχο φέροντος ή ενδιάμεσα στηρίγματα. Αν δεν υπάρχουν, τότε χρησιμοποιείται ο σχεδιασμός των κρεμαστών δοκών.
Περιεχόμενα
Κανόνες και λεπτότητα της συσκευής των εξωτερικών δοκών
Είναι δυνατό να καλυφθεί το άνοιγμα με τη δομή στερέωσης οροφής, το μέγιστο μήκος του οποίου είναι από 6 έως 6,5 μέτρα. Υπό την προϋπόθεση ότι στο εσωτερικό του κτιρίου μπορεί να υπάρχουν δομές φέροντες φορτία όπως κίονες ή τοίχοι, υπάρχει μια πρόσθετη ευκαιρία να εγκατασταθούν ράφια πάνω τους.
Δεδομένου ότι τα μεγάλα περιθώρια βρίσκονται σε ιδιωτικές κατασκευές αρκετά σπάνια, τότε σε μεμονωμένα κτίρια χρησιμοποιούνται κυρίως στέγες.
Σύμφωνα με την τεχνολογία, το σκέλος της δοκού στηρίζεται στο Mauerlat (στην περίπτωση ενός ξύλινου κτιρίου, η λειτουργία του μεταφέρεται στην πάνω σειρά του τοίχου). Αυτή η κομβική σύνδεση θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική.
Εάν τα σκέλη των δοκών τραβιούνται μαζί με μια δοκό, τότε το άνοιγμα μπορεί να αυξηθεί στα 8 μέτρα, με ένα στήριγμα - μέχρι 12 μέτρα, χρησιμοποιώντας δύο στηρίγματα - μέχρι 16 μέτρα.
Μη βάζετε ξύλινα δοκάρια σε πέτρινους τοίχους. Συνεχώς σχηματίζουν συμπύκνωση, που θα καταστρέψει το δέντρο. Για να μην σαπίζει, το Mauerlat πρέπει να είναι μονωμένο. Το ίδιο πρέπει να γίνει σε όλα τα μέρη όπου το δέντρο είναι δίπλα σε δομές από πέτρα ή μέταλλο. Ως μονωτικό υλικό χρησιμοποιείται υλικό στέγης σε 2 στρώσεις ή παρόμοιο υλικό.
Κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης ενός στρώματος συστήματος στέγης, αξίζει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη σωστή στερέωση των δοκών στο δοκάρι.
Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να στερεώσετε ασφαλώς το Mauerlat. Είναι μια δοκός με πλευρές μέτρησης 140-160 mm. Αυτό γίνεται χρησιμοποιώντας μεταλλικούς πείρους, οι οποίοι τείνουν στον τοίχο τουλάχιστον κατά 40 εκ. Με τον ίδιο τρόπο μπορούν να στερεωθούν και τα μπουλόνια.
Για το σκοπό αυτό μπορούν να χρησιμοποιηθούν συστροφές σύρματος με διάμετρο τουλάχιστον 6 mm. Αυτά τοποθετούνται κατά την κατασκευή τοίχων όχι υψηλότερα από την τρίτη σειρά τοιχοποιίας, μετρώντας από την άνω άκρη.
Τα στέγαστρα μπορούν να συνδεθούν στο Mauerlat χρησιμοποιώντας συρραπτικά. Η ράβδος, η οποία τοποθετείται στην κορυφή των εσωτερικών εξωτερικών δομών και ονομάζεται "ψέμα", έχει παρόμοιες απαιτήσεις.
Κατά τη διάρκεια της κατασκευής κατοικιών χρησιμοποιούνται στέγες από ξύλο. Η χρήση τέτοιων στοιχείων από μέταλλο ή οπλισμένο σκυρόδεμα δεν δικαιολογείται και, γενικά, είναι δύσκολο να εφαρμοστεί.
Είναι βολικό να χρησιμοποιείτε αρμούς υπό μορφή αιχμών, δοντιών και λεκανών, που χρησιμοποιούνται ευρέως σε ξυλουργικές εργασίες, για να συνδέσετε και να στερεώσετε ξύλινα ικρίματα, ράβδους στήριξης και άλλες λεπτομέρειες.
Το πολυστρωματικό σύστημα, το σχέδιο του οποίου αντέχει την πίεση του κέικ στέγης και το ίδιο, θα πρέπει να σχεδιαστεί καλά πριν από την τοποθέτηση των δοκών.
Όταν οι κούτσουροι των σπιτιών δεν έχουν ακόμη στεγνώσει καλά και δεν έχει συμβεί πλήρης συρρίκνωση, η εγκατάσταση των δομών οροφής πρέπει να γίνει με ιδιαίτερη προσοχή.
Θυμηθείτε ότι με ένα συντελεστή συρρίκνωσης ενός ξύλινου σπιτιού (από κορμούς ή δοκούς και ύψους 3 μέτρων), που είναι 4-6%, ένα σπίτι μπορεί να καθίσει 10-20 cm ετησίως.Αυτό μπορεί να προκαλέσει βλάβη στα φέροντα στοιχεία της οροφής και του ξυλουργού. Γι 'αυτό είναι συνηθισμένο να θέτουμε τις διαστάσεις του σπιτιού στο έργο σε δύο εκδόσεις - αρχικά και μετά από συρρίκνωση.
Μία λύση στο πρόβλημα μπορεί να είναι η χρήση συστημάτων κρεμάστρου. Διαφορετικά πρέπει να
- αναμένουν την τελική συρρίκνωση του σπιτιού,
- χρησιμοποιήστε στέγες που έχουν συρόμενα στηρίγματα,
- για την ενίσχυση όλων των δομών στήριξης αντικαθιστώντας τους κοχλίες κοχλία ως αντισταθμιστές συρρίκνωσης.
Στην πρώτη περίπτωση, το μειονέκτημα είναι μια μακρά αναμονή, στο τελευταίο - απαιτεί υψηλές επαγγελματικές δεξιότητες και ακρίβεια κατά τη χειρωνακτική εργασία. Αλλά η χρήση συρόμενων υποστηριγμάτων, τα οποία μπορούν να θεωρηθούν αυτορυθμιζόμενα, προσφέρει επιπλέον πλεονεκτήματα.
Για παράδειγμα, η συρόμενη δομή αντισταθμίζει απόλυτα την ιδιότητα του ξύλου να συρρικνώνεται και την ικανότητα να "αναπνέει" και να παραμορφώνεται (αν και ελαφρώς) καθ 'όλη τη διάρκεια ζωής του.
Αυτός ο σχεδιασμός γίνεται ως εξής: σε ένα Mauerlat, μια ράβδος γεμίζεται με τη σωστή γωνία ή γίνεται κοπή του επιθυμητού σχήματος. Στη συνέχεια, μια γωνία είναι προσαρτημένη σε αυτό, ένα ράφι του οποίου είναι λυγισμένο. Κάτω από την κάμψη περνούν το ανάγλυφο πλάκα εργασίας.
Η πλάκα στα δοκάρια είναι σταθερή έτσι ώστε προς την κατεύθυνση προς την κορυφογραμμή του σπιτιού να υπάρχει μια σημαντική απόσταση για ελεύθερη ολίσθηση, η οποία συμβαίνει προς τα έξω.
Κατά την αγορά μιας άρθρωσης για ολίσθηση, πρέπει να γνωρίζετε ότι μπορεί να έχει διαφορετικό μέγεθος εργασίας (οι πλατφόρμες στήριξης των πλακών είναι σε διαφορετικές αποστάσεις). Πρέπει να το επιλέξετε, λαμβάνοντας υπόψη τον προγραμματισμένο βαθμό συρρίκνωσης του κτιρίου. Ταυτόχρονα, εφιστάται η προσοχή στο γεγονός ότι η κατανομή μεγέθους της συρρίκνωσης θα συμβεί στα δοκάρια των δύο πλαγιών.
Η έμφαση των δοκών στην δοκό δοκού δεν είναι ο μόνος κινητός κόμβος της κατασκευής δοκών. Η κορυφογραμμή χρειάζεται επίσης κάποιο είδος περιστρεφόμενης διάταξης. Τα στέγαστρα μπορούν να συνδεθούν με τη χρήση μεταλλικών πλακών. Μια σημαντική γωνία έχει απομείνει από το τέλος. Δεν επιτρέπει στα δοκάρια να γειτνιάζουν μεταξύ τους κατά τη σύγκλιση. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια άλλη επιλογή, όταν τα δοκάρια συνδέονται με την επικάλυψη. Σε αυτήν την περίπτωση, τρύπες γίνονται και στα δύο πόδια μέσω των οποίων περνά ο μπουλόνι.
Κατασκευή δοκών
Το σύστημα δοκών, στο οποίο το ανώτερο συγκρότημα είναι τοποθετημένο με τη βοήθεια ενός μεντεσέ, και το κατώτερο που χρησιμοποιεί μια άρθρωση και μια πλωτή σύνδεση (η επιλογή ενός ολισθητήρα περιγράφηκε παραπάνω), είναι συνηθισμένο να καλέσουμε αναμφισβήτητα. Σε ένα τέτοιο σύστημα, τα φορτία δεν μεταφέρονται στο Mauerlat, και μέσω αυτού στους τοίχους.
Σε αντίθεση με αυτά, η σύνδεση της κορυφογραμμής γίνεται άκαμπτα στο σύστημα αποστάτη και το Mauerlat υποστηρίζεται από μια άρθρωση (προαιρετικά, η σύνδεση είναι "δόντι"). Σε αυτή την περίπτωση, οι δυνάμεις διαχωρισμού μεταδίδονται στους τοίχους.
Ένα τέτοιο σύστημα, το οποίο συνδυάζει πυλώνα και κρεμαστά δοκάρια, μπορεί να θεωρηθεί υβριδικό.
Σε αυτή την περίπτωση, το φορτίο αναδιανέμεται. Το βάρος της οροφής λαμβάνεται αποκλειστικά από τα δοκάρια, τα οποία συνδέονται με το άκρο και εργάζονται για κάμψη. Σε αυτή την περίπτωση, η ακτίνα κορυφογραμμής παύει να είναι ένα απαραίτητο στοιχείο του συστήματος δοκών, καθώς είναι πρακτικά ανενεργό.
Με ένα κύκλωμα αποστάτη, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη η ποιότητα των βιδωτών συνδέσεων. Κατασκευάζονται χρησιμοποιώντας προ-διάτρητες οπές, η διάμετρος των οποίων πρέπει να είναι 1 χιλιοστόμετρο μικρότερη από τη διάμετρο του πείρου ή του μπουλονιού. Σε περίπτωση υπερβολικά μεγάλου μεγέθους, μπορεί να προκληθεί ζημιά στο Mauerlat κατά την επιλογή του τμήματος ελεύθερου τροχού.
Η λειτουργία των δοκών θα διαφέρει ανάλογα με το ποιες από τις αρθρωτές συνδέσεις θα λειτουργήσουν σε σκληρό τρόπο λειτουργίας και που θα αρθρωθούν.
Όταν η λειτουργία της οροφής συμβαίνει υπό κανονικές συνθήκες, χωρίς υπερφόρτωση, τότε ολόκληρο το φορτίο που βιώνει το σύστημα δοκών είναι ομοιόμορφα κατανεμημένο σε όλα τα στοιχεία του.Αλλά με την έλευση του χειμώνα και της χιονόπτωσης, κάθε κλίση έχει διαφορετικό φορτίο. Στην περίπτωση ανεπαρκώς στερεωμένων ή λανθασμένα τοποθετημένων ράφια, μπορεί να συμβεί μετατόπιση οροφής στην πλευρά μιας υπερφορτωμένης ράμπας. Η πιθανότητα μιας τέτοιας προκατάληψης είναι πολύ πιθανό όταν πρόκειται για ένα αδιαμφισβήτητο σχέδιο. Το πρόβλημα μπορεί να αποφευχθεί αν η δέσμη κορυφογραμμής είναι σταθερά στερεωμένη, εξαιρώντας τις διαμήκεις μετατοπίσεις της.
Με ποια σειρά γίνονται τα δοκάρια
Η τεχνολογική διαδικασία της οροφής αποτελείται από τα ακόλουθα βήματα:
- Ο κατωτέρω πίνακας επιτρέπει τον υπολογισμό της διατομής των σκαλοπατιών, ξεκινώντας από το μήκος τους.
Τμήμα των σκαλοπατιών - Στην περίπτωση που δεν υπάρχει ξυλεία που να έχει το μήκος και το πάχος που απαιτούνται από το έργο, μπορούν να ληφθούν με συναρμολόγηση με βίδες ή καρφιά.
- Είναι απαραίτητο να δημιουργήσετε ένα πρότυπο καβαλάρης και εάν το σχέδιο αποτελείται από ράφια και ορθοστάτες, θα ήταν ωραίο να δημιουργηθούν πρότυπα γι 'αυτά.
Θυμηθείτε ότι κατά την εγκατάσταση στέγες ισχίου, που βασικά έχουν 4 κλίσεις, είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη κάποια ιδιαιτερότητα. Το μήκος των δοκών που βρίσκονται στο σημείο όπου είναι κλειστά τα rajids θα πρέπει να μειώνεται καθώς κατεβαίνουν από την κορυφογραμμή προς το Mauerlat. Ονομάζεται ένα διαγώνιο πόδι δοκού ή ένα κεκλιμένο πόδι. Δεδομένου ότι η οροφή ισχίου έχει σύνθετη δομή, τα σχέδια σε αυτή την περίπτωση γίνονται για στοιχεία κλίσης, τα οποία είναι τα κύρια. Όλα τα υπόλοιπα στοιχεία πρέπει να συναρμολογηθούν και να προσαρμοστούν απευθείας επί τόπου.
- Τα προετοιμασμένα και προσαρμοσμένα υλικά ανεβαίνουν στην οροφή.
- Η εγκατάσταση ξεκινάει με ράφια και με ράγες (τρέξιμο) - αυτό γίνεται όταν τους παρέχεται το έργο. Για μεγαλύτερη βεβαιότητα, θα ήταν ωραίο να συνδέσετε επιπλέον τα ράφια στις δομές στήριξης της δομής. Τα μέτρα αυτά θα αποτρέψουν πιθανές αλλά ανεπιθύμητες μετατοπίσεις.
- Με βάση τους παραπάνω κανόνες, στο μέλλον, τα δοκάρια τοποθετούνται στους συνδετήρες και στερεώνονται με τον πλέον κατάλληλο τρόπο στο Mauerlat. Σε σημεία της ανώτερης σύνδεσης, είναι προσαρτημένα στη δοκό ράχης ή στερεωμένα μεταξύ τους.
- Στην περίπτωση που το έργο προβλέπει τη χρήση οριζόντιων συστολών (οι οποίες σε κάποιο βαθμό ενώνουν την οροφή και την κρεμάστρα), τότε σε αυτό το στάδιο στερεώνονται.
- Στο μέλλον, η εγκατάσταση των αντηρίδων, των δοκών και άλλων υποστηρικτικών στοιχείων.
- Στη συνέχεια παράγεται μια γραμμή στύλου, η οποία επηρεάζεται από τη δομή της οροφής και το μήκος των σκελών της δοκού. Όλα τα είδη βροχοπτώσεων μπορούν να πέσουν στο κάτω μέρος του κελύφους του κτιρίου (τοίχοι). Για να αποφευχθεί αυτό, η στέγη είναι κατασκευασμένη κατά τέτοιο τρόπο ώστε στα περισσότερα κτίρια να εκτείνεται πέρα από τους εξωτερικούς τοίχους σε απόσταση τουλάχιστον 50 εκ. Εάν οι δοκοί υποστηρίζονται από το Mauerlat χρησιμοποιώντας ένα δόντι ή ακίδα, στο κατώτερο άκρο τους που βρίσκεται στο πλάι, ένα ειδικό στοιχείο χτυπηθεί - το κρόκος.
- Στην περίπτωση που το έργο προβλέπει την τοποθέτηση υάλου, πρέπει να είναι επενδυμένα γύρω από ολόκληρη την περίμετρο του σπιτιού με ξύλινο στέγαστρο.
Το επόμενο στάδιο, όταν οι στέγες στέγης, το σχεδιασμό των οποίων εξετάστηκε παραπάνω, είναι επενδυμένες με ένα κιβώτιο, είναι το τελευταίο πριν από την παραγωγή του κέικ στεγών. Περιλαμβάνει φράγμα υδρατμών, συσκευή στεγανοποίησης, καθώς και εργασίες μόνωσης και στέγης.
Αλίμονο, δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Γίνετε ο πρώτος!