Εγκατάσταση του συστήματος δοκών - από το Α έως το Ζ

Σήμερα, οι στέγες των εξοχικών σπιτιών μπορούν να έχουν σχεδόν οποιοδήποτε σχήμα. Επιπλέον, σχεδόν όλοι μπορούν να δημιουργηθούν με τα ίδια τους τα χέρια, παρόλα αυτά παρόμοια σχέδια συνδυάζονται με το γεγονός ότι η εγκατάσταση του συστήματος δοκών είναι υποχρεωτικό μέρος του έργου. Αυτή η ερώτηση προκαλεί πολλές δυσκολίες, επομένως, σε αυτό το άρθρο θα παρουσιάσουμε τα χαρακτηριστικά σχεδίασης του συστήματος οροφής, αναφέρουμε τους κανόνες και τις αποχρώσεις της εκτέλεσης πλήρους καταλόγου έργων για την κατασκευή του.

Η κατασκευή αρχίζει με το Mauerlat

Το Mauerlat είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτεί κανείς όταν προγραμματίζεται η εγκατάσταση ραφιών. Είναι η βάση επί της οποίας τα σκέλη δοκών μεταδίδουν μέρος του φορτίου. Επιπλέον, ο σχεδιασμός αυτός έχει σχεδιαστεί για να κατανέμει ομοιόμορφα το βάρος της οροφής πάνω από την κορυφή των τοίχων του σπιτιού.
Κατά κανόνα, ένα Mauerlat είναι ένα κούτσουρο ή μια δοκός, η οποία τοποθετείται γύρω από την περίμετρο των εξωτερικών τοίχων. Αξίζει να πούμε ότι αυτή δεν είναι η μόνη επιλογή για την τοποθέτηση των βάσεων για δοκούς, αλλά άλλες μέθοδοι είναι πολύ πιο ακριβές.
Όταν εγκαθιστάτε το σύστημα δοκών, το Mauerlat σας επιτρέπει να πετύχετε τις απαραίτητες παραμέτρους της βάσης για την οροφή με ελάχιστο κόστος, έτσι ώστε αυτή η τεχνολογία έχει γίνει ευρέως διαδεδομένη σε προαστιακές κατασκευές.

Το Mauerlat μπορεί να αντιμετωπιστεί με διάφορους εμποτισμούς, αλλά η υγρασία μπορεί ακόμα να προκαλέσει μείωση της διάρκειας ζωής του. Για να αποφύγετε μια τέτοια κατάσταση, εφαρμόστε στεγανοποίηση, η οποία συνήθως κατασκευάζεται από υλικό στεγών, τοποθετημένη κάτω από τη δοκό σε μερικές στρώσεις.

Πριν εγκαταστήσετε το σύστημα δοκών, πρέπει να προετοιμάσετε ένα μέρος για την εγκατάσταση του Mauerlat. Συνήθως η βάση γι 'αυτό είναι μια ενισχυμένη ζώνη με μια μικρή παύλα από τον τοίχο του σπιτιού. Στο ρόλο του Mauerlat, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια ράβδο εμποτισμένη με αντισηπτικά, μια διατομή 10x15 εκ. Είναι καλύτερα αν το ξύλο είναι σκληρό ξύλο.
Πρώτον, μια ξυλεία είναι τοποθετημένη κατά μήκος της περιμέτρου της οροφής μεταξύ των γλωσσών. Εδώ πρέπει να βεβαιωθείτε ότι όλα τα στοιχεία της βάσης στέγης βρίσκονται στην ίδια απόσταση και ότι η θέση τους θα πρέπει να ελέγχεται κατά επίπεδο.
Το κόψιμο της στέγης μπορεί να γίνει μόνο αφού στερεωθεί καλά η βάση του ξύλου. Για το σκοπό αυτό, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σήμερα διάφορες μέθοδοι, όμως οι πιο δημοφιλείς είναι οι βίδες στερέωσης, οι οποίες στερεώνονται σε ενισχυμένη ζώνη κατά τη διάρκεια της έκχυσης. Για τοποθέτηση στο ξύλο, τρύπες ανοίγουν για να στερεώσουν το Mauerlat με παξιμάδια και ροδέλες στις άγκυρες.

Με την ανεξάρτητη κατασκευή δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί η κατακόρυφοτητα των αγκυρίων που χύνεται με σκυρόδεμα. Αυτό το πρόβλημα επιλύεται απλά: κατά την εγκατάσταση του συστήματος δοκών, είναι απαραίτητο να τοποθετήσετε μια μακρά σανίδα κατά μήκος της ομάδας των μπουλονιών και να ρυθμίσετε τη θέση τους χρησιμοποιώντας ένα τετράγωνο.

Αφού το σκυρόδεμα αποκτήσει τη σωστή δύναμη, εγκαθίσταται ένα Mauerlat. Για να αποφύγετε στρεβλώσεις κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, συνιστάται να χρησιμοποιείτε υποστηρίγματα από μικρές σανίδες που βρίσκονται κάτω από ολόκληρη τη δέσμη. Βγαίνουν μία φορά τη φορά.

Ποιοι είναι οι τύποι δοκών

Πριν ξεκινήσει η εγκατάσταση των δοκών, θα πρέπει να αποφασίσετε για τον τύπο τους. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν μόνο δύο επιλογές - προεξοχή και κρέμονται. Το έργο των δοκών είναι να διατηρήσουν όλα τα στοιχεία της οροφής.Αν μιλάμε για ένα μικρό κτίριο, τότε αρκεί να χρησιμοποιήσουμε απλά δοκάρια, για να επικαλύψουμε τα μεγάλα δωμάτια, να χρησιμοποιούμε ήδη δοκοί που σχηματίζονται με τη χρήση διαφόρων πρόσθετων στοιχείων.
Η εγκατάσταση του σκάφους γίνεται σύμφωνα με την κλίση της οροφής, το αναμενόμενο φορτίο από το χιόνι και τον άνεμο, και λαμβάνει επίσης υπόψη τον τύπο της στέγης και τη λειτουργία της σοφίτας.
Οι κρεμαστές δοκούς είναι μια δομή που στηρίζεται μόνο σε δύο σημεία, για παράδειγμα, στους τοίχους του κτιρίου και δεν χρησιμοποιούνται ενδιάμεσα στηρίγματα. Είναι προφανές ότι στην περίπτωση που η γωνία κλίσης των πλαγιών είναι μικρότερη από 45 μοίρες, η οριζόντια συνιστώσα της δύναμης που μεταδίδεται στα τοιχώματα θα είναι πιο κάθετη, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να ληφθούν ορισμένα μέτρα. Συνήθως, ένας τρόπος για την εξισορρόπηση ενός τέτοιου αποτελέσματος αναπτύσσεται ακόμη και πριν εγκατασταθούν τα δοκάρια. Η ευκολότερη επιλογή είναι οι φουσκάλες που συνδέουν τα δοκάρια. Μπορεί να είναι τόσο ξύλινα στοιχεία όσο και μεταλλικές κατασκευές. Η τοποθέτηση τέτοιων ενισχυτών εξαρτάται από το σκοπό της σοφίτας. Για παράδειγμα, αν χρειαστεί να δημιουργήσετε μια σοφίτα, τότε οι ρουφηξιές βρίσκονται στη βάση των σκαλοπατιών, και σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να είναι υψηλότερες.

Όσο υψηλότερη είναι η πούφας, τόσο πιο ανθεκτικό θα έπρεπε να είναι. Το ίδιο σημείο πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την επιλογή μιας μεθόδου σύνδεσης με δοκούς.

Κατά την εγκατάσταση του συστήματος δοκών του τύπου επίστρωσης απαιτείται ένα τρίτο υπομόχλιο, το οποίο συνήθως είναι ένα περίπτερο τοποθετημένο κάτω από την κορυφογραμμή. Η ιδιαιτερότητα αυτού του σχεδιασμού είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο όταν υπάρχει κεντρικός φέροντος τοίχος ή κάποια αξιόπιστα στηρίγματα που περνούν κάτω από την κορυφογραμμή. Διαφορετικά, η χρήση του είναι ανέφικτη.

Προετοιμασία εγκατάστασης

Πριν κάνετε ένα στέγαστρο, πρέπει να αποθηκεύσετε όλα όσα χρειάζεστε για την εκτέλεση εργασιών σε ύψος. Φυσικά, κάποιος θα πει ότι 3-5 μέτρα που χωρίζουν την οροφή ενός εξοχικού σπιτιού από το έδαφος δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, ωστόσο, αξίζει να σκεφτείτε ότι θα χρειαστεί να σηκώσετε και να αποθηκεύσετε εργαλεία και δομικά στοιχεία. Το ικρίωμα είναι το καλύτερο για αυτό το σκοπό, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε την ατομική ασφάλιση, ειδικά όταν στέκεται η οροφή ενός διώροφου σπιτιού.
Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, θα πρέπει να φροντίσετε τη δημιουργία σχεδίων της δομής της στέγης. Ακόμη και αν σχεδιάζετε μόνο μια στέγη με φεγγίτη για μια μικρή εξοχική κατοικία, το σχέδιο θα αποφύγει οποιαδήποτε σφάλματα. Περιττό να πούμε ότι ακόμη και μια ομάδα επαγγελματιών δεν θα αναλάβει τη δέσμευση να κατασκευάσει πιο μαζικές και πολύπλοκες κατασκευές χωρίς να έχει σχεδιαστεί.

Η κατασκευή των δοκών

Για το ρόλο των ραβδώσεων επιλέγεται συνήθως μία δοκός με τομή 50x200, αλλά πριν από την εγκατάσταση του συστήματος δοκών, απαιτούνται αρκετοί υπολογισμοί. Πρώτα απ 'όλα, θα πρέπει να υπολογίσετε τον βαθμό επιρροής του φορτίου ανέμου, να αξιολογήσετε το πιθανό ποσό χιονιού στη στέγη το χειμώνα και να το συμπεριλάβετε και στους υπολογισμούς.
Η τεχνολογία εγκατάστασης είναι αρκετά απλή και περιλαμβάνει τα παρακάτω βήματα:

1. Η άνοδος. Με τη βοήθεια ικριωμάτων, η προετοιμασμένη ξυλεία ανεβαίνει στην οροφή.
2. Τα κάτω άκρα των ποδιών κόβονται έτσι ώστε να μετατρέψουν το Mauerlat σε σταθερή υποστήριξη. Κάθε στοιχείο επισημαίνεται με ένα δείκτη έτσι ώστε να μην υπάρχει σύγχυση κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εγκατάστασης.
3. Τα κάτω άκρα τοποθετούνται στη θέση τους και στερεώνονται με καρφιά.
4. Η σύνδεση των δοκών στην κορυφογραμμή πραγματοποιείται έτσι ώστε τα μέρη τους να επικαλύπτονται σχηματίζοντας ένα μόνο επίπεδο. Για να γίνει αυτό, πρέπει να εκτελέσετε μια γραβάτα, και στη συνέχεια να διορθώσετε τη δομή με τα νύχια.

Η κοπή στη διασταύρωση του άνω τμήματος των δοκών γίνεται ως εξής:

1. Πρώτον, τα στοιχεία εφαρμόζονται μεταξύ τους, μετά την οποία γίνεται η σήμανση. Στη συνέχεια το μισό πάχος της δοκού κόβεται κατά μήκος του σηματοδοτημένου περιγράμματος.
2. Το επόμενο στάδιο πραγματοποιείται ήδη στο έδαφος, για το οποίο δημιουργείται ένα πρότυπο με βάση ένα ζευγάρι, το οποίο επιτρέπει την σύνδεση των άλλων δοκών με τον ίδιο τρόπο.
3. Όταν όλα τα στοιχεία είναι προετοιμασμένα, τότε τα δύο ακραία ζεύγη είναι τοποθετημένα, μετά τα οποία ένα νήμα είναι τεντωμένο μεταξύ τους, επιτρέποντάς σας να παρατηρήσετε το επιλεγμένο επίπεδο.
4. Πριν δημιουργήσετε ένα δοκάρι, σημειώνεται ένα Mauerlat, το οποίο σας επιτρέπει να διατηρείτε σταθερή την απόσταση μεταξύ των δομικών στοιχείων. Τυπικά, το βήμα του συστήματος επιλέγεται μέσα σε 1 m.
5. Σε περίπτωση που υπάρχει απόκλιση σε ύψος από εκείνη που ορίζεται από το τεντωμένο νήμα, είναι καλύτερα να το ρυθμίσετε με επένδυση μικρών επίπεδων σανίδων κάτω από τα σκέλη δοκών.
6. Προκειμένου τα προκύπτοντα "τρίγωνα" να τοποθετηθούν κατακόρυφα, είναι απαραίτητο να παρατηρηθεί η ίδια απόσταση μεταξύ των άνω τμημάτων τους, όπως και μεταξύ των χαμηλότερων. Για να γίνει αυτό, αρκεί να χρησιμοποιήσετε ένα διοικητικό συμβούλιο στο οποίο μεταφέρονται τα σήματα που γίνονται στο Mauerlat.
7. Εάν η τοποθέτηση δοκών κρεμασμένου τύπου πραγματοποιείται με σημαντική απόσταση μεταξύ των τοίχων, συνιστάται η χρήση ρουφηξιών. Ελαφρώς φορτισμένες κατασκευές μπορούν να συνδεθούν με έναν βραχυκυκλωτήρα κοντά στην κορυφή. Το προκύπτον στοιχείο ονομάζεται κόμβος κορυφογραμμής.

Η σύσφιξη μπορεί να γίνει από διάφορες διασυνδεδεμένες πλακέτες. Ένας τέτοιος βραχίονας είναι αρκετά ισχυρός και έχει επίσης το απαιτούμενο μήκος. Η τοποθέτηση του συστήματος δοκών μπορεί να πραγματοποιηθεί χρησιμοποιώντας τα καρφιά των καρφιών και των μπουλονιών. Η απόσταση μεταξύ των ρουφηξιών ελέγχεται με τον ίδιο τρόπο όπως μεταξύ των άνω τμημάτων των δοκών.

Μια μακρά τσουλήθρα μπορεί να λυγίσει με το δικό της βάρος, γι 'αυτό πρέπει να χρησιμοποιήσετε μια σανίδα για να συνδέσετε αυτό το στοιχείο και την κορυφογραμμή του ζευγαριού.

Δημιουργία προεξοχών

Το φως των ποδιών είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο οποιασδήποτε στέγης, ωστόσο γίνεται μετά την ολοκλήρωση της τοποθέτησης των δοκών. Για να αποκτήσετε μια προεξοχή, θα χρειαστεί να αυξήσετε το σκέλος της δοκού μέσω της χρήσης μιας σανίδας (καρφίτσα).
Προκειμένου η προεξοχή των στρωμάτων να εκτρέψει το λιωμένο και βρόχινο νερό από το σπίτι και να προστατεύσει τους τοίχους από το να υγρανθεί, θα χρειαστεί αναχώρηση τουλάχιστον 40 εκ. Και το καλύτερο είναι περισσότερο από μισό μέτρο μήκους. Ένα νήμα είναι ένα χαρτόνι που μπορεί να είναι ακόμη λεπτότερο από ένα σκέλος δοκού. Είναι σταθερό με μικρή απόσταση στα νύχια και τα άκρα που προεξέχουν από την άλλη πλευρά είναι καλύτερα να κάμπτονται.

Εάν είναι δυνατόν, τότε είναι απαραίτητο να εξετάσει κανείς τη δημιουργία μιας προεξοχής γείσου πριν κάνει ένα δοκάρι. Σε αυτή την περίπτωση, γίνεται δυνατή η εφαρμογή μιας άλλης επιλογής - η χρήση μιας μακρύτερης δοκού για τα δοκάρια, η οποία θα επιτρέψει την εκτέλεση του σε ρόλο στεφάνης στεφάνης.

Τα πόδια Rafter, τα οποία ήταν στερεωμένα σε καρφιά, μετά την ολοκλήρωση όλων των εργασιών δεν μπορούν πλέον να μεταφερθούν σε προσωρινή, αλλά σε μόνιμη βάση. Γι 'αυτό, είναι κατάλληλη η λεγόμενη κίνηση, η οποία είναι μια λωρίδα από μέταλλο. Μπορεί να τυλίξει τη δοκό και να ασφαλίσει τα άκρα με βίδες ή καρφιά. Μια τέτοια στερέωση θα βοηθήσει στη διατήρηση της οροφής ακόμα και όταν ο άνεμος είναι πολύ ισχυρός.

Όποιος ξέρει πώς να εγκαταστήσει σωστά τα δοκάρια μπορεί να συστήσει μια άλλη μέθοδο. Πρόκειται για ένα σύρμα στερεωμένο στο εσωτερικό των τοίχων. Τυπικά, για τέτοιους σκοπούς, χρησιμοποιείται ένα χαλύβδινο σύρμα διαμέτρου 4,6 mm, συνδεδεμένο με μεταλλικά χείλη φραγμένα στον τοίχο.

Ράφτες από κορμούς

Η δημιουργία δομών δοκών αυτού του τύπου είναι κατασκευασμένη από ένα φλοιό δάσος με διάμετρο 18 cm. Είναι επιθυμητό τα ίδια τα κούτσουρα να είναι ομαλά, χωρίς καμπυλότητα, σήψη και σκουληκότρυπες. Μικρές ανωμαλίες εξαλείφονται με την επεξεργασία του τσεκούρι στο καλώδιο.
Το πλεονέκτημα αυτής της προσέγγισης είναι ότι δεν υπάρχει ανάγκη να συναρμολογούνται τα δοκάρια κατά μήκος, καθώς το μέγεθος των κορμών είναι συνήθως αρκετό. Το μέγιστο μήκος της στρογγυλής ξυλείας μπορεί να φτάσει τα 6,5 μ. Όταν τα περιθώρια είναι μεγάλα, η ομάδα είναι σφιγμένη με πολλά κορμούς.Τα τιράντες και τα ράφια είναι κατασκευασμένα από αποκόμματα, ωστόσο, τα σύντομα κορμούς μπορούν να είναι κατάλληλα για αυτό το ρόλο. Η σήμανση γίνεται καλύτερα σύμφωνα με ένα πρότυπο από μέταλλο ή κόντρα πλακέ. Όταν ολοκληρωθεί η σήμανση, δημιουργούνται τα σημεία κοπής, τα οποία πρέπει να καθαρίζονται με ένα τσεκούρι.

Υπολογισμός της διατομής των δοκών

Η συγκόλληση των δοκών κατά μήκος δεν είναι η μόνη δύσκολη στιγμή, καθώς θα πρέπει να υπολογιστεί και η διατομή τους. Στη γενική περίπτωση, υπάρχουν τρεις λόγοι που επηρεάζουν τη διατομή της δοκού:

1. Φόρτωση. Εδώ μιλάμε για το βάρος της μελλοντικής οροφής και της μάζας του καλύμματος χιονιού.
2. Μέγεθος διαστήματος. Όσο μεγαλύτερη είναι η απόσταση, τόσο πιο ανθεκτική θα είναι η δέσμη.
3. Γωνία κλίσης.

Πριν δημιουργήσετε ένα δοχείο, θα πρέπει να αναλύσετε προσεκτικά τις πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες κατασκευής και τις κλιματολογικές συνθήκες στην περιοχή, καθώς η κλασική έκδοση ενδέχεται να μην είναι πάντα κατάλληλη. Η πιο συνηθισμένη κατάσταση είναι η χρήση κλίσης τουλάχιστον 30 μοιρών και πίστας άνω των 1,2 μ.
Αυτό το άρθρο περιγράφει τον τρόπο κατασκευής ενός συστήματος δοκών και εξετάζει επίσης εκείνες τις στιγμές που προκαλούν τις μεγαλύτερες δυσκολίες. Εάν είναι απαραίτητο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υλικό αναφοράς.