Σφραγισμένες επιλογές οροφής - επιλέξτε το

Για πολλά χρόνια, οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών κατοικιών έχουν οργανώσει επιπλέον χώρους στέγης κάτω από τις στέγες τους, αυξάνοντας έτσι την αξιοποιήσιμη επιφάνεια των σπιτιών τους. Μια κεκλιμένη οροφή, το σχέδιο της οποίας παρέχουμε σε αυτό το άρθρο, συχνά χτίζεται από τα χέρια του. Παρόλο που η σχεδίασή του είναι κάπως πιο πολύπλοκη σε σύγκριση με την τυποποιημένη στέγη, είναι αρκετά πιθανό να γίνει, καθώς δεν απαιτούνται πολύπλοκοι μηχανισμοί, εξοπλισμός υψηλής ποιότητας και εξειδικευμένοι ειδικοί.

Σε αυτό το άρθρο, συγκρίνουμε τους τρεις πιο συνηθισμένους τύπους στέγης. Θα αφιερωθεί στις συνθήκες στις οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν, ορισμένα χαρακτηριστικά κατασκευής, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους.

Επιλέγοντας μια στέγη - από πού να ξεκινήσετε;

Το σχήμα της οροφής επιλέγεται από τον αρχιτέκτονα του σπιτιού, λαμβάνοντας υπόψη τον αρμονικό συνδυασμό του με τη γενική αρχιτεκτονική άποψη του κτιρίου. Φυσικά, πρώτα απ 'όλα, λαμβάνει υπόψη τις επιθυμίες του πελάτη, ο οποίος παρουσιάζει τις επιθυμίες και τις απαιτήσεις του. Η απόφαση για τον τύπο της μελλοντικής επίστρωσης μπορεί να είναι αρκετά απλή, και το σημαντικότερο, πριν από αυτό, να κατανοήσουμε τα χαρακτηριστικά ενός συγκεκριμένου τύπου δομής.

Αυτό το άρθρο περιγράφει τους τέσσερις τύπους στέγης που είναι πιο δημοφιλείς μεταξύ των προγραμματιστών. Μιλάμε για τα ακόλουθα στο διάγραμμα:

• σοφίτα δεύτερο όροφο?
• πλήρες δεύτερο όροφο και σοφίτα στέγη?
• πλήρες δεύτερο όροφο και σοφίτα στέγη?
• συνδυασμένη έκδοση.

Ξεκινώντας το σχεδιασμό ενός σπιτιού και την επιλογή μιας στέγης, αξίζει να τεθούν τέτοιες ερωτήσεις:

1. Τι σκοπό θα είναι ο δεύτερος όροφος του σπιτιού - οικιακός ή μη οικιστικός; Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε ως πλήρες πάτωμα, ή μπορείτε να πάρετε αυτό το χώρο για την αποθήκευση των πραγμάτων, καθώς και εργαλεία και εξοπλισμό. Μπορεί να θέλετε να το χρησιμοποιήσετε όχι αμέσως μετά την κατασκευή, αλλά με την πάροδο του χρόνου, κλπ.
2. Ποιο θα είναι το ανώτατο όριο στον δεύτερο όροφο; Αυτή η τιμή κυμαίνεται, κατά κανόνα, από 2,5 μέτρα (ως ελάχιστη επιλογή) έως 3,5 μέτρα (μέγιστο πρακτικό ύψος).
3. Τι μεγέθη παράθυρα θα είναι στον δεύτερο όροφο; Μπορούν να είναι πλήρους μεγέθους ή ελάχιστα, με έκταση 0,7 - 1,5 τετραγωνικών μέτρων. μετρητή. Φυσικά, το δωμάτιο θα πρέπει να είναι πλήρως φωτισμένο, έτσι ώστε η περιοχή παραθύρου να ληφθεί με τον υπολογισμό - 20-25 τοις εκατό της επιφάνειας δαπέδου. Φυσικά, ένα μικρότερο δωμάτιο θα έχει μικρότερα παράθυρα.
4. Έχετε περιορισμούς στο ύψος της υπό κατασκευή κατοικίας; Εδώ πρέπει να λάβετε υπόψη τις συμβουλές του αρχιτέκτονα και να μην δημιουργήσετε σκιά για τους γείτονες, μειώνοντας την ηλιοφάνεια του κοντινού κτιρίου. Λαμβάνονται επίσης υπόψη οι νομοθετικές απαιτήσεις, στις οποίες η σοφίτα, σε αντίθεση με τον δεύτερο όροφο, δεν ανήκει σε όροφο και μπορεί να είναι η επίσημη αντικατάστασή της.

Η σκέψη για αυτά τα θέματα θα σας βοηθήσει να ορίσετε πραγματικά έργα για τον αρχιτέκτονα και να τα επιλύσετε με τον σωστό τρόπο, επιλέγοντας την επιλογή της οροφής που θα είναι πιο κατάλληλη στην περίπτωσή σας.

Στον 2ο όροφο

Λαμβάνοντας υπόψη τα έργα των σπιτιών με κεκλιμένη στέγη, τώρα μιλάμε για αυτό το είδος σύγχρονων στέγων, που αντιπροσωπεύει την οροφή, η οποία χρησιμεύει ως τοίχοι του δεύτερου ορόφου. Όπως φαίνεται στο διάγραμμα, ο χώρος διαβίωσης στην περίπτωση αυτή βρίσκεται ακριβώς κάτω από την οροφή. Τέτοιες στέγες βρίσκονται συχνά σε αγροτικούς και προαστιακούς οικισμούς.

Χρησιμοποιώντας τη σοφίτα, το σπίτι δίνει αρχιτεκτονική εκφραστικότητα. Σε ύψος, μια τέτοια στέγη έχει αξία 2,5 - 3,5 μέτρα (η απόσταση από την οροφή μέχρι την κορυφογραμμή).Όταν η οροφή είναι σπασμένη, το ύψος από την οροφή κλίνει προς την οροφή είναι 0,7-1,0 μέτρα.

Πολλοί μπορεί να βρουν αυτή τη λύση κερδοφόρα, δεδομένου ότι δεν υπάρχει ανάγκη να χτιστούν τοίχοι στον δεύτερο όροφο, πάνω στον οποίο θα ήταν απαραίτητο να οργανωθεί μια στέγη.

Μια τέτοια λύση δεν μπορεί να θεωρηθεί αληθής, επειδή μια τέτοια στέγη έχει μερικά μειονεκτήματα:

• Στις γωνίες της οροφής, ο χώρος ελαχιστοποιείται, ειδικά όταν η οροφή έχει τριγωνικό σχήμα. Ένας ενήλικας δεν μπορεί να σταθεί σε όλο το ύψος στην άκρη της στέγης, καθώς η κλίση του αρχίζει ήδη σε ύψος 0,5-1,0 μέτρων, ξεκινώντας από το επίπεδο του δαπέδου. Μπορείτε να αλλάξετε την κατάσταση οργανώνοντας μια κεκλιμένη οροφή. Σε αυτή την περίπτωση, το κάτω μέρος της σοφίτας έχει μια απότομη κλίση, και το επάνω μέρος είναι πιο ήπιο. Ένα τέτοιο δωμάτιο είναι δύσκολο να εξοπλιστεί έτσι ώστε να είναι βολικό, καθώς και να επιλέξει και να οργανώσει τα έπιπλα.
• Σε ένα τέτοιο δωμάτιο δεν υπάρχει τρόπος να οργανωθούν τα ανοίγματα των παραθύρων. Η χρήση των φεγγιτών είναι σχεδόν δύο φορές πιο ακριβή από ό, τι θα έπρεπε να έχουν ένα πιο συμπαγές πλαίσιο με σκληρυμένο και ενισχυμένο γυαλί. Το πλαίσιο παραθύρου φεγγίτη πρέπει να πληροί ειδικές απαιτήσεις, διασφαλίζοντας όχι μόνο τη σωστή εγκατάσταση, αλλά και τη διατήρηση των θερμικών χαρακτηριστικών υψηλής ποιότητας. Ένα από τα πιο κρίσιμα βήματα είναι οι στεγανοποιήσεις και οι κλίσεις του παραθύρου.

Στα δωμάτια κάτω από την οροφή μπορείτε να τακτοποιήσετε τα κλιμακοστάσια, τα οποία, όπως φαίνεται στα διαγράμματα, απαιτούν ειδικό σχεδιασμό. Για το λόγο αυτό, η τοποθέτηση και η εγκατάστασή τους είναι πολύ περίπλοκες. Για τη συσκευή τους, δημιουργείται ένα πρόσθετο πλαίσιο, το οποίο βγαίνει από την επιφάνεια της κύριας οροφής (με αποτέλεσμα την προσθήκη κοιλάδων και πατίνων). Όλα αυτά απαιτούν πρόσθετη κατανάλωση εργασίας και υλικού, καθώς πρέπει να αγοράσετε πρόσθετα στοιχεία στέγης και να οργανώσετε τις αρθρώσεις και το κόψιμο των υλικών στέγης. Σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορείτε να κάνετε χωρίς ένα σχέδιο του παραθύρου της βιτρίνας, το οποίο θα έχει μια λεπτομερή μελέτη του παραθύρου σε συνδυασμό με την κύρια δομή της οροφής.

Τα έργα των σπιτιών με κεκλιμένη οροφή προβλέπουν ότι κατά την εγκατάσταση τέτοιων τύπων οροφών, είναι απαραίτητο να συνδυαστεί ο σχεδιασμός, η μόνωση και η στεγανοποίηση στην πίτα στέγης. Αν συγκρίνουμε με την σοφίτα, όλα αυτά καθιστούν την εγκατάσταση της οροφής πιο περίπλοκη και το ίδιο το σχέδιο είναι ακριβότερο. Η θερμομονωτική στρώση στερεώνεται στο εξωτερικό της οροφής. Σε αυτή την περίπτωση, δεν πρέπει να ξεχνάμε τα κενά κυκλοφορίας, τα οποία βοηθούν στην εξάτμιση της υγρασίας που δημιουργείται λόγω της συμπύκνωσης ατμού στις κάτω πλευρές της οροφής από την κίνηση των ροών του αέρα.

Όταν η κουζίνα ή το μπάνιο βρίσκεται στη σοφίτα, όπου υπάρχει μεγάλη ποσότητα ατμού, στη συνέχεια τοποθετείται στην εσωτερική οροφή ένα στρώμα φραγμού ατμών.

Εάν εμφανιστεί κάποιο σφάλμα στη διαδικασία επιλογής μιας "πίτας" στεγών, τότε μπορεί να διαρρεύσει η οροφή, πράγμα που συνεπάγεται επακόλουθες επισκευές. Θα είναι πιο δύσκολο να εκτελεστεί από ό, τι απαιτεί η στέγη.

• Σε τέτοιες στέγες, είναι καλύτερο να μην χρησιμοποιείτε μεταλλικό φινίρισμα, καθώς κάτω από αυτό θα είναι ιδιαίτερα καυτό στο δωμάτιο. Σε αυτή την περίπτωση, για να εξασφαλιστεί η άνεση, είναι απαραίτητο να αυξηθεί το πάχος της πίτας στέγης μέχρι 250-300 mm λόγω της μόνωσης. Σε άλλη περίπτωση, θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε ανακλαστική μόνωση, η οποία θα επηρεάσει το κόστος κατασκευής.
• Αν ο ιδιοκτήτης του σπιτιού έχει την επιθυμία να βρει ήδη ένα πλήρες πάτωμα ενώ ζει στο σπίτι, τότε θα είναι δύσκολο να ολοκληρωθεί η ολοκλήρωση. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να αποσυναρμολογηθεί η σοφίτα και να ολοκληρωθεί η κατασκευή ενός πλήρους δαπέδου με στέγη, η οποία θα συνεπάγεται αύξηση της τιμής κατά 20-40%. Πριν από αυτό, το σπίτι θα πρέπει να επιθεωρηθεί, ένας υπολογισμός της φέρουσας ικανότητας μιας υπάρχουσας θεμέλιο, εξωτερικούς τοίχους και οροφές.Όλα αυτά θα καθορίσουν αν θα ενισχυθούν ή όχι οι δομές ή όχι, και αυτή είναι μια επίπονη και δαπανηρή διαδικασία. Για παράδειγμα, η ενίσχυση του ιδρύματος θα κοστίσει το 20-50% του κόστους μιας νέας συσκευής.

Εάν ζείτε μόνιμα στο σπίτι, τότε χωρίς ιδιαίτερη ανάγκη δεν είναι απαραίτητο να εγκαταστήσετε τη συσκευή σοφίτας. Είναι απίθανο να διαφέρει η λειτουργικότητα και η ευκολία. Είναι πιθανό να επιτευχθεί μόνο κάποια οπτική έκκληση της αρχιτεκτονικής εμφάνισης του σπιτιού σας.

Ταράτσα στο δεύτερο όροφο

Με αυτήν την επιλογή, θα χρησιμοποιήσετε έναν πλήρη δεύτερο όροφο, ο οποίος έχει φέροντες και αυτοφερόμενους τοίχους με δομές στέγης που στηρίζονται πάνω τους. Σε αυτή την περίπτωση, έχουμε να κάνουμε με μια ανεκμετάλλευτη σοφίτα, η οποία συνήθως δεν θερμαίνεται, και οι κατοικίες στον δεύτερο όροφο. Η σοφίτα αναλαμβάνει το ρόλο του διακένου αέρα που σχηματίζεται μεταξύ του τόπου διαμονής των ανθρώπων και του εξωτερικού περιβάλλοντος. Θα πρέπει να έχετε κατά νου ότι για να περάσετε από τη σοφίτα πρέπει να έχετε ένα πέρασμα σε ολόκληρη την περιοχή του με ύψος τουλάχιστον 1,4 μέτρων. Ο οικιστικός όροφος πρέπει να έχει ύψος μεταξύ 2,5-3,5 μέτρων. Η σοφίτα έχει συνήθως σχεδιαστεί για να αποθηκεύει όλες τις οικιακές προμήθειες. Ο πλήρως λειτουργικός δεύτερος όροφος σε αυτήν την περίπτωση δεν έχει δυσάρεστους χώρους διαβίωσης.

Όπως φαίνεται στο διάγραμμα του πλήρους δεύτερου ορόφου με μια σοφίτα στέγης, περιλαμβάνει τέτοια δομικά στοιχεία όπως

• την ακτίνα κορυφογραμμής και τα πόδια δοκού.
• αντηρίδες και ράφια.
• Mauerlat και κιβώτιο.
• υλικό στέγης?
• Μεταλλικοί σύνδεσμοι?
• εσωτερικούς τοίχους.

Εάν η στέγη δυσλειτουργεί, μπορεί να επιδιορθωθεί ελεύθερα, έχοντας πρόσβαση στα δομικά στοιχεία και στα στρώματα της "πίτας" της στέγης από τη σοφίτα. Υπάρχει επίσης η δυνατότητα οικοδόμησης ενός ή περισσότερων ορόφων. Το μόνο που χρειάζεται είναι η αποσυναρμολόγηση της υπάρχουσας οροφής.

Αυτή η επιλογή στέγης, χάρη σε αυτά τα "pluses", είναι η πιο κοινή στη σύγχρονη κατασκευή κατοικιών και άλλων ιδιωτικών κατοικιών.

Τα μειονεκτήματα μιας τέτοιας στέγης περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Η κατασκευή του εξωτερικού και του εσωτερικού τοίχου του δεύτερου ορόφου, καθώς και η σοφίτα, αντικατοπτρίζεται στο εκτιμώμενο κόστος κατασκευής και οδηγεί σε αύξηση της τιμής κατά 10-20% σε σύγκριση με την σοφίτα.
• Υπάρχει ανάγκη για συνεχή αερισμό της σοφίτας. Αυτό είναι απαραίτητο για την ελεύθερη κυκλοφορία του αέρα έτσι ώστε να μην παραμένει στάσιμος και δεν συμβάλλει στο σχηματισμό σήψης στη δομή της στέγης και στην "πίτα" της. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν κενά και να τοποθετηθούν σωστά τα στρώματα της οροφής, να πραγματοποιηθεί ο εξαερισμός της σοφίτας και ο ετήσιος καθαρισμός των κενών εξαερισμού από συσσωρευμένα υπολείμματα και ακαθαρσίες. Με τη σοφίτα, η πίτα στέγης και το σαλόνι εξαερίζονται ξεχωριστά.

Τα παρουσιαζόμενα διαγράμματα δείχνουν πώς ρέει ο αέρας κατά τον αερισμό ενός κρύου καλύμματος οροφής. Μπορούν να περάσουν από τον αττικό χώρο, μέσω αυτού και με τη βοήθεια ενός ρεύματος αέρα, καθώς και με ένα διπλό ρεύμα αέρα.

Τα χαρακτηριστικά της σοφίτας στέγης περιλαμβάνουν:

• Η ανάγκη για πρόσθετη πρόσβαση στη σοφίτα. Αυτό γίνεται συνήθως με τη βοήθεια μιας καταπακτής στην οποία είναι συνδεδεμένη μια κάθετη μεταλλική σκάλα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις τελειωμένες σκάλες "σοφίτας".
• Η οροφή σε αυτή την περίπτωση είναι μονωμένη στη θέση του σοφίτα, και η στεγάνωση γίνεται απευθείας στην οροφή. Αυτή η προσέγγιση διευκολύνει την εγκατάσταση της οροφής και τη μείωση της διατομής των ξύλινων κατασκευών.

Οι στέγες αυτού του τύπου είναι οι πιο συνηθισμένες και χρησιμοποιούνται ακόμη και αν το κόστος του αντικειμένου κατασκευής αυξάνεται. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διαβίωση κάτω από μια τέτοια στέγη θεωρείται πιο αξιόπιστη και βολική.

Ταράτσα με πλήρη δεύτερο όροφο

Η προτεινόμενη επιλογή στέγης είναι ένας συνδυασμός του πρώτου και του δεύτερου τύπου.Με έναν πλήρη δεύτερο όροφο και μια σοφίτα στέγης που βρίσκεται πάνω από αυτό, μπορείτε να μειώσετε το κόστος των υλικών και τη σοφίτα, δεδομένου ότι δεν υπάρχει επικάλυψη μεταξύ της σοφίτας και του καθιστικού. Λόγω του υψηλού ανώτατου ορίου, μια τέτοια στέγη προσφέρει αρκετό ελεύθερο χώρο.

Όπως μπορείτε να δείτε, η σπασμένη οροφή του mansard, το σχέδιο του οποίου παρουσιάζεται στο σχέδιο, δημιουργεί την ελκυστικότητα του εσωτερικού. Τα παράθυρα στέγης που είναι ενσωματωμένα στην οροφή, εκτός από τα κύρια παράθυρα, κάνουν το δωμάτιο εκπληκτικά φωτεινό και ηλιόλουστο. Τέτοιες ποσότητες μπορούν να χτυπηθούν χρησιμοποιώντας τη φαντασία και την εμπειρία των σχεδιαστών. Ο σκελετός στήριξης ενός σπιτιού με μια τέτοια οροφή πρέπει να είναι άκαμπτος και σταθερός, καθώς τα τοιχώματα του δαπέδου και της οροφής σχηματίζουν μια μάλλον υψηλή κατασκευή και έχουν μικρή ακαμψία.

Τα μειονεκτήματα μιας τέτοιας στέγης περιλαμβάνουν:

• η ανάγκη να θερμανθεί και να φωτιστεί ένα μεγάλο ποσό?
• ο χώρος κάτω από το ανώτατο όριο δεν έχει λειτουργικό σκοπό.
• είναι απαραίτητο να αγοράσετε και να εγκαταστήσετε φεγγίτες;
• για να δοθεί ακαμψία στη δομή της οροφής, είναι απαραίτητο να κατασκευαστεί ένας διαχωριστήρας οροφής.

Μια οροφή αυτού του είδους δεν είναι μια κοινή επιλογή και συνιστάται όταν υπαγορεύεται από τα χαρακτηριστικά του εσωτερικού σχεδιασμού των χώρων.

Σύνθετη οροφή

Μια υβριδική παραλλαγή της οροφής περιλαμβάνει ένα υβρίδιο όλων των παραπάνω τύπων στέγης. Για παράδειγμα, μπορείτε να οικοδομήσετε μια σοφίτα στέγη πάνω από το μεγαλύτερο μέρος του σπιτιού, και μια σοφίτα πάνω από τα υπνοδωμάτια των παιδιών και των επισκεπτών. Ταυτόχρονα, το σπίτι θα έχει μια συνδυασμένη "πίτα" στεγών, και στο δεύτερο μέρος η συσκευή για μόνωση, στεγανοποίηση και φράγμα ατμών γίνεται ξεχωριστά. Διαφορετικά τμήματα της οροφής θα έχουν διαφορετικά τμήματα των δοκών. Σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορεί κανείς να κάνει χωρίς ένα σχεδιασμένο σχέδιο στέγης, το οποίο θα διευκρινίσει λεπτομερώς τους κόμβους διεπαφής, τα σχέδια και τα τμήματα κάθε επιλογής οροφής.

Στο τέλος, μπορούμε να πούμε ότι η σοφίτα είναι μια λιγότερο άνετη, αλλά φθηνή επιλογή. Η σοφίτα και η συνδυασμένη οροφή λέγεται ότι είναι οι πιο εφαρμόσιμες και δικαιολογημένες επιλογές. Η κατασκευή ενός πλήρους δεύτερου ορόφου με σοφίτα είναι αρκετά σπάνια, αλλά αυτή η επιλογή είναι ενδιαφέρουσα για το εσωτερικό της.

Αφού σταθμίσετε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα κάθε τύπου στέγης, μπορείτε να κάνετε μια επιλογή σύμφωνα με συγκεκριμένες συνθήκες και συνθήκες.