Δοκιμή στέγης - κατατομή και εγκατάσταση

Μια οροφή αυτού του τύπου διαφέρει στο ότι έχει κλίση στη θέση των γλωττίδων. Η σχεδίασή του εξαρτάται από το μέγεθός του, η οποία μπορεί να ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Μια στέγη ισχίου με τα χέρια σας μπορεί να δημιουργηθεί μόνο αν έχετε ειδικές ικανότητες και αρκετή εμπειρία στον τομέα της κατασκευής. Φυσικά, ακόμη και ένας αρχάριος θα αντιλαμβάνεται αργά ή γρήγορα όλες τις περιπλοκές της κατασκευής δομών αυτού του τύπου, αλλά θα χρειαστεί πολύς χρόνος και υλικά.

Τύποι δομών ισχίου

Παρόμοια σχέδια είναι διαφόρων τύπων. Η οροφή μπορεί να αποδοθεί σε ένα από αυτά με βάση το σχήμα των γοφών. Οι γοφοί είναι μικρές πλαγιές που βρίσκονται στα άκρα της οροφής. Παρακάτω είναι οι πιο συνηθισμένοι τύποι στέγης:

• Ημι-ισχίο στέγη. Διαφέρει από το ότι οι γοφοί καλύπτουν μόνο ένα μέρος του αετώματος, οπότε το μέγεθός τους είναι μικρό.
• Στεγασμένη οροφή. Πρόκειται για μια ειδική περίπτωση στέγης ισχίου, επειδή ο σχεδιασμός της αποτελείται από 4 ισόπλευρα τρίγωνα. Προφανώς, μια τέτοια λύση είναι ιδανική για τετράγωνα κτίρια.
• Σπασμένη στέγη. Αυτός ο σχεδιασμός είναι πιο δύσκολος για ανεξάρτητη εκτέλεση. Οι πλαγιές εδώ μπορούν να είναι διαφόρων μεγεθών και σχημάτων, επομένως ο προκαταρκτικός υπολογισμός είναι ήδη ένα δύσκολο έργο και η πρακτική εφαρμογή είναι διαθέσιμη μόνο σε ειδικούς.

Σήμανση στέγης

Η κύρια δυσκολία στη δημιουργία ενός σχεδίου αυτού του τύπου είναι το σύστημα δοκών. Εάν στη συνηθισμένη περίπτωση συναρμολογείται από τα ίδια πόδια του υφαδιού που στηρίζονται στην ακτίνα κορυφογραμμής, τότε για μια οροφή ισχίου δεν είναι τόσο απλή. Τα μήκη των δοκών είναι διαφορετικά, επειδή οι πλάγιες πλαγιές είναι μικρότερες και βασίζονται σε διαγώνια δομικά στοιχεία.
Πριν ξεκινήσετε την εργασία, θα πρέπει να προετοιμάσετε όλα τα υλικά και να επισημάνετε τα κύρια συστατικά, τα οποία περιλαμβάνουν:

• Μικρό άλογο. Αυτό το στοιχείο αντιπροσωπεύεται από μια ακτίνα κορυφογραμμής, η οποία πρέπει να βρίσκεται στο κέντρο του κτιρίου και είναι απαραίτητη για τη στερέωση όλων των άλλων ξύλινων στοιχείων. Τα άκρα όλων των δοκών στηρίζονται πάνω σε αυτό, οπότε η δοκός πρέπει να είναι αρκετά δυνατή (Εικ. 2, στοιχείο 3). Στο σχήμα, το πατίνι απεικονίζεται σύντομα, αλλά γενικά μπορεί να είναι μακρύς ή ανύπαρκτος.
• Ράφια γωνίας (στοιχείο 1). Ονομάζονται επίσης ρινικοί. Αυτά τα στοιχεία είναι στερεωμένα στην ακτίνα κορυφογραμμής, και το δεύτερο άκρο του ξυραφιού θα ξεπεράσει την κατασκευή. Συνήθως για την κατασκευή τέτοιων δοκών λαμβάνουν την ίδια δέσμη με εκείνη της κορυφογραμμής.
• Κεντρικά δοκάρια. Στηρίζονται στην κορυφογραμμή και στο Mauerlat, σχηματίζοντας πλευρικές πλαγιές της οροφής. Στους γοφούς δεν χρησιμοποιούνται τέτοιες ραβδώσεις ή χρησιμοποιείται κάποιος (στοιχείο 4).
• Τα ενδιάμεσα δοκάκια τοποθετούνται στην κορυφογραμμή και κατεβαίνουν στις πλαγιές (στοιχείο 2).
• Τα μικρά δοκάρια (στοιχείο 5) μπορούν να έχουν διαφορετικά μήκη, τα οποία εξαρτώνται από τη θέση τους. Βασίζονται σε γωνιακές κεκλιμένες επιφάνειες και σε Mauerlat.

Ο ακριβής υπολογισμός πρέπει να προηγείται της σήμανσης, αφού μόνο με βάση αυτό είναι λογικό να δημιουργηθεί ένα σχέδιο του μελλοντικού σχεδίου. Πρώτα σημειώστε την κεντρική γραμμή που τρέχει κατά μήκος της κορυφής των τοίχων. Κατόπιν υπολογίζεται το πάχος της ράβδου για την κορυφογραμμή και σημειώνεται η σχετική θέση των τμημάτων του συστήματος δοκών. Αυτό μπορεί να φανεί στο παρακάτω σχήμα.

Εάν το σύστημα δοκών δημιουργείται από πανομοιότυπους πίνακες, για παράδειγμα 15x5 cm, τότε η προκύπτουσα δομή θα έχει ένα μικρό διάκενο αέρα μεταξύ του υλικού της στέγης και των δοκών. Αυτό επιτυγχάνεται λόγω του γεγονότος ότι τα ανώτερα τμήματα των δοκών θα είναι υψηλότερα από τα γωνιακά.

Η επένδυση της άνω οροφής είναι κατασκευασμένη από ξύλο, το πάχος της οποίας είναι ίσο με το ήμισυ αυτής της δοκού. Στη συνέχεια, η σιδηροτροχιά μέτρησης εφαρμόζεται στη γραμμή που έχει επισημανθεί προηγουμένως στο ένα άκρο και η άλλη βρίσκεται κατά μήκος του πλευρικού τοιχώματος, πράγμα που θα σας επιτρέψει να πάρετε τον τόπο εγκατάστασης των ενδιάμεσων δοκών.

Το μήκος της προεξοχής της οροφής υπολογίζεται απλά. Πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να εγκαταστήσετε την σιδηροτροχιά έτσι ώστε το ένα άκρο της να βρίσκεται στο εξωτερικό περίγραμμα του τοίχου, και το δεύτερο - στην σχηματισμένη προεξοχή. Στη συνέχεια, η σιδηροτροχιά μέτρησης μετακινείται στο πλευρικό τοίχωμα, όπου σημειώνονται επίσης τα δοκάρια. Ακριβώς οι ίδιες ενέργειες εκτελούνται στις άλλες γωνίες για να πάρουν τη θέση των κεντρικών δοκών, καθώς και τα άκρα της κορυφογραμμής.

Γνωρίζοντας τη θέση όλων των στοιχείων οροφής στο οριζόντιο τμήμα της δομής, θα είναι εύκολο να πραγματοποιηθεί ο υπολογισμός. Σε αυτή την περίπτωση, χρησιμοποιείται το Πυθαγόρειο θεώρημα. Εφαρμόζεται σε ορθογώνια τρίγωνα, τα οποία σχηματίζονται από ραβδώσεις και το κανονικό από το σημείο της προσκόλλησής τους στο πάτωμα της σοφίτας, δηλ. ύψος πάνω από το αεροπλάνο Mauerlat.

Χρησιμοποιώντας μια σιδηροτροχιά μέτρησης

Η σιδηροτροχιά μετρήσεων είναι μια οικιακή συσκευή μέτρησης, η οποία σε περίπτωση εγκατάστασης στέγης ισχίου μπορεί να ανταγωνιστεί σοβαρά με διάφορες ρουλέτες και άλλα εργαλεία. Αυτό το στοιχείο είναι καλύτερα κατασκευασμένο από λεπτές λωρίδες ή κόντρα πλακέ, το πάχος του οποίου επιλέγεται τουλάχιστον 5 cm.

Δεδομένου ότι το μήκος της σιδηροτροχιάς είναι αρκετά μεγάλο, δεν πρέπει να επιλέξετε ένα παχύ κενό για την κατασκευή του. Αυτό θα οδηγήσει στο γεγονός ότι το βάρος ενός τέτοιου εργαλείου θα είναι μεγάλο, πράγμα που σημαίνει ότι η συνεργασία με αυτό θα είναι ενοχλητική. Σε αυτή την περίπτωση, έχει νόημα μόνο το πλάτος που υπερβαίνει την παραπάνω τιμή, δεδομένου ότι από μεγάλη απόσταση τα σημάδια στη ράγα θα είναι ελάχιστα ορατά αν το κάνετε πιο λεπτό.

Κατά τη διαδικασία, όλες οι διαστάσεις που μετρούνται για την τοποθέτηση των στοιχείων οροφής εφαρμόζονται στην σιδηροτροχιά, επομένως η ρουλέτα απαιτείται μόνο μερικές φορές. Στο μέλλον, οι ίδιες αποστάσεις θα απολυθούν ήδη με τη βοήθεια μετρήσεων. Κατά κανόνα, κατά την εκτέλεση τέτοιων εργασιών, καθοδηγούνται από τον ακόλουθο πίνακα συντελεστών της αναλογίας της θέσης των δοκών και του μήκους τους.
Γνωρίζοντας ότι το μήκος του σκέλους του κόμβου δοκού επιλέγεται ίσο με το προϊόν του συντελεστή από την προβολή του ποδιού, όλες οι λειτουργίες μπορούν να εκτελεστούν πολύ γρηγορότερα.
Για λόγους σαφήνειας, θα δοθεί ένα παράδειγμα υπολογισμού παρακάτω. Πρώτα πρέπει να μετρήσετε την οριζόντια προβολή των δοκών. Στον πίνακα, επιλέγεται η επιθυμητή γωνία κλίσης του δομικού στοιχείου και πολλαπλασιάζεται με τη μετρούμενη τιμή. Κατόπιν, υπολογίζεται το μήκος του δοχείου από το δείγμα στην κορυφογραμμή στο δείγμα στο σημείο προσάρτησης, μετά από το οποίο υπολογίζεται η προεξοχή. Το τελευταίο είναι ίσο με το προϊόν της οριζόντιας προβολής αυτού του στοιχείου από τον συντελεστή διόρθωσης. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το Πυθαγόρειο θεώρημα, όπου τα μήκη των ποδιών είναι οι κάθετες και οριζόντιες προεξοχές.

Ρινικά στοιχεία

Η θέση των γωνιακών στοιχείων στέγης και των ενδιάμεσων δοκών σηματοδοτείται μετά την ολοκλήρωση του προηγούμενου σταδίου. Το σχήμα που ακολουθεί δείχνει μια γωνιακή δοκό (κάτοψη). Πρέπει να θυμόμαστε ότι τα δοκάρια στη μία πλευρά έχουν μια πλάγια κοπή, που τους επιτρέπει να στερεώνονται σταθερά στην κορυφογραμμή. Η ίδια η δοκός έχει μια διπλή εγκοπή, σχεδιασμένη για να εγκαθιστά γωνιακά στοιχεία.

Μπορείτε να υπολογίσετε το δοκάρι σε δύο στάδια. Κατ 'αρχάς, το μήκος του στοιχείου μετράται από τη γωνία κατασκευής, τότε, χρησιμοποιώντας το θεώρημα Pythagorean, λαμβάνουμε την επιθυμητή τιμή, η οποία πολλαπλασιάζεται με το συντελεστή διόρθωσης.

Χαρακτηριστικά οροφής ισχίου

Όταν δημιουργείτε στέγη μισής ισχίου με τα δικά σας χέρια, πρέπει να θυμάστε ότι η κορυφογραμμή και τα δοκάρια πρέπει να είναι κατασκευασμένα από την ίδια ξυλεία ή σανίδα. Π.χ. δεν μπορούν να έχουν διαφορετικό τμήμα, καθώς αυτό θα περιπλέξει μόνο το σχέδιο. Το πάχος των υπολοίπων δοκών επιλέγεται επίσης λαμβάνοντας υπόψη αυτό το σημείο, διότι διαφορετικά υπάρχει κάποιος κίνδυνος στο μέλλον να υπάρχει λοξότης των δομών στήριξης, πράγμα που σημαίνει ότι ακόμη και με την ιδανική κατάσταση του κέικ στέγης θα είναι απαραίτητη η πραγματοποίηση μεγάλων επισκευών.
Η στερέωση των βραχέων δοκών γίνεται στην κλίση και όχι στην ακτίνα κορυφογραμμής, η οποία είναι μια άλλη διαφορά από τις συμβατικές στέγες. Είναι απαραίτητο να τηρούνται οι γωνίες κλίσης όλων των στοιχείων. Για τα κεκλιμένα δοκάρια, αυτή η παράμετρος είναι ακριβώς η ίδια με αυτή των άλλων τύπων οροφών. Όταν συγκρίνεται με άλλους τύπους δομών, αποκαλύπτεται μια άλλη διαφορά. Συνίσταται στο γεγονός ότι το ύψος της οροφής ισχίου δεν πρέπει να είναι πολύ χαμηλό.

Μπορεί επίσης να κατασκευαστεί χαμηλή στέγη ισχίου, ωστόσο, στην περίπτωση αυτή, θα απαιτηθούν πρόσθετα στοιχεία υποστήριξης που θα στηρίξουν βαρέα δομικά στοιχεία. Προφανώς, θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε επιπλέον υλικά, και το ποσό της εργασίας δεν θα είναι πολύ λιγότερο.

Το τέταρτο σημαντικό σημείο είναι ότι μόνο το αποξηραμένο κωνοφόρο ξύλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δημιουργήσει τη βάση μιας τέτοιας οροφής. Για να αυξηθεί η διάρκεια ζωής του μελλοντικού σχεδιασμού, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ειδικές συνθέσεις. Για παράδειγμα, ο εμποτισμός με επιβραδυντικά φλόγας μπορεί να κάνει ένα δέντρο μη καύσιμο, πράγμα που σημαίνει ότι η οροφή δεν θα προκαλέσει πυρκαγιά, επειδή η έκθεση σε ανοιχτή φωτιά θα καλύψει μόνο το υλικό. Ο δεύτερος τύπος εμποτισμού είναι αντισηπτικά, τα οποία μετατρέπουν το ελκυστικό ξύλο για τα σκαθάρια σε ένα μη βρώσιμο προϊόν για έντομα. Επιπλέον, ακόμη και ένας μύκητας δεν θα είναι σε θέση να «κυριαρχήσει» την εμποτισμένη ξυλεία.

Εγκατάσταση του συστήματος δοκών

Γενικά, ο σχεδιασμός είναι 4 πλαγιές. Δύο από αυτά είναι συνήθως τραπεζοειδείς, και οι άλλες δύο είναι τριγωνικές. Το πρώτο στάδιο κατασκευής οροφών αυτού του τύπου είναι η τοποθέτηση δοκών οροφής. Εδώ, μια απλή έκπληξη περιμένει μη ειδικούς: η κορυφογραμμή και οι διαγώνιες ραβδώσεις κατασκευάζονται από την ίδια σαν το υπόλοιπο, αλλά ζευγαρώνονται. Το φορτίο σε αυτά τα στοιχεία είναι πολύ υψηλότερο από ό, τι στις συμβατικές ραβδώσεις, επομένως, απαιτείται ενίσχυση.

Τα διπλά δοκάρια δεν είναι μόνο ένα αφιέρωμα στο αυξημένο φορτίο, αλλά και μια σκληρή ανάγκη. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να επιτευχθεί ένα φθηνό στοιχείο του επιθυμητού μήκους. Από την άλλη πλευρά, η χρήση του ίδιου υλικού για τη δημιουργία όλων των στοιχείων απλοποιεί σημαντικά την εγκατάσταση της οροφής.

Κάτω από το μακρόστενο σκέλος, μπορούν να τοποθετηθούν στηρίγματα, τα οποία είναι ένα στήριγμα ή μια σχάρα από ξύλο. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν ζευγαρωμένες σανίδες, οι οποίες θα βρίσκονται ακριβώς πάνω στο στρώμα δαπέδου. Φυσικά, μην ξεχνάτε την ανάγκη να δημιουργήσετε μια ξύλινη επένδυση για ένα τέτοιο ράφι και ένα στρώμα στεγανοποιητικού υλικού.
Κατά κανόνα, ο στύλος είναι εγκατεστημένος υπό γωνία 45 έως 55 μοίρες. Ένα μέρος του κρατά τη δομή του δοχείου και το άλλο στηρίζεται πάνω στο κρεβάτι. Η γωνία τοποθέτησης του στηρίγματος δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο αν βρίσκεται εντός του καθορισμένου εύρους και η μόνη απαίτηση είναι η δυνατότητα στήριξης των δοκών στο σημείο όπου συγκεντρώνεται το μεγαλύτερο φορτίο.

Ράφτερ στήριξη

Το κύριο πρόβλημα πολλών σπιτιών είναι η αξιοπιστία, καθώς οι μη ειδικοί κάνουν λάθος λάθη, από τα οποία θα προσπαθήσουμε να σας προστατέψουμε μιλώντας για την τεχνολογία στερέωσης των δοκών.
Σε γενικές γραμμές, τα δομικά στοιχεία μπορούν να συνδεθούν χρησιμοποιώντας καρφιά, ειδικά μαξιλάρια, μπουλόνια και μπουλόνια, ωστόσο ο ακριβής αριθμός, τύπος και θέση τους πρέπει να ελέγχονται με υπολογισμούς, διότι διαφορετικά η έντονη χιονόπτωση ή ο άνεμος μπορεί να σας δείξει με λάθος τρόπο τα λάθη που έγιναν.
Τα δοκάρια στερεώνονται στο Mauerlat χρησιμοποιώντας μια ράβδο στήριξης ή λόγω της παρουσίας μιας ειδικής κοπής που σας επιτρέπει να κρατήσετε το στοιχείο στη θέση του.

Ακόμη και τα σταθερά σταθερά δοκάρια δεν αποτελούν εγγύηση για την ανθεκτικότητα της οροφής, αν το Mauerlat δεν έχει τοποθετηθεί σωστά, επομένως αυτό το σημείο πρέπει επίσης να ελεγχθεί.

Mauerlat Όρος

Στην πραγματικότητα, ένα Mauerlat είναι μια ξύλινη δοκός, η αποστολή της οποίας είναι παρόμοια με την αποστολή της ίδρυσης ενός κτιρίου, μόνο η κλίμακα σε αυτή την περίπτωση είναι διαφορετική. Μιλάμε για τη διανομή του φορτίου από την οροφή πάνω από το πάνω μέρος των τοίχων του κτιρίου, έτσι ώστε να μην υπάρχει υπέρταση. Το Mauerlat επίσης λειτουργεί για να αντισταθμίσει τις εξωτερικές επιπτώσεις.
Ο τύπος του Mauerlat εξαρτάται από τον τύπο του σπιτιού. Αν μιλάμε για ένα ξύλινο κούτσουρο, τότε το ανώτερο στέμμα επιλέγεται για το ρόλο αυτού του στοιχείου. Σε άλλες περιπτώσεις, ένα Mauerlat είναι μια δοκός που μπορεί να έχει ένα τμήμα από 100x150 έως 150x150 ή συνδεδεμένες σανίδες 50x150.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε πριν εγκαταστήσετε αυτό το στοιχείο είναι να το στεγανοποιήσετε. Σε αυτή την περίπτωση, αρκετά στρώματα ruberoid επένδυσης είναι επαρκή, η οποία έχει αποδειχθεί καλά σε τέτοιες καταστάσεις.
Το δεύτερο σημαντικό σημείο είναι η δημιουργία αξιόπιστης βάσης για το Mauerlat, η οποία μπορεί να επιτευχθεί με διάφορους τρόπους:

1. Μερικές σειρές για τον τόπο εγκατάστασης της ξυλείας, μια ομάδα ξύλινων μπλοκ είναι ενσωματωμένη στην τοιχοποιία. Ο αριθμός τους εξαρτάται από την περίμετρο της οροφής και το αναμενόμενο φορτίο στο Mauerlat. Αυτά τα μικρά στοιχεία και η βάση της δέσμης συνδέονται με αγκύλες, σχηματίζοντας μια αξιόπιστη βάση.
2. Στο τελικό στάδιο της τοποθέτησης τοίχων, στην κατεύθυνση της τοιχοποιίας τοποθετούνται στηρίγματα με διάμετρο έως 15 mm. Χρησιμοποιούνται ως σφιγκτήρες για το Mauerlat. Η απόσταση μεταξύ των καρφιών πρέπει να είναι από 1,5 μ., Και το βάθος τοποθέτησης τους - πολλές σειρές τοιχοποιίας.
3. Ένα χαλύβδινο σύρμα είναι ενσωματωμένο στον τοίχο, τα άκρα του οποίου πρέπει στη συνέχεια να είναι δεμένα γύρω από το Mauerlat. Ο αριθμός τέτοιων καρτελών δεν πρέπει να είναι μικρότερος από τον αριθμό των σκαλοπατιών.
4. Αν μιλάμε για κτίρια κατασκευασμένα από πυριτικά αέρια ή πλάκες από σκυρόδεμα αφρού, είναι καλύτερο να κατασκευάσετε οπλισμό οπλισμού οπλισμένου σκυροδέματος. Κατά τη διάρκεια της εγκατάστασής του, τοποθετούνται και ράβδοι με σπείρωμα.

Σε αυτό το άρθρο, καλύψαμε σχεδόν όλα τα σκοτεινά σημεία, αφήνοντας πίσω από τις σκηνές μόνο την τεχνολογία της σύνδεσης των ραβδώσεων. Αυτό έγινε σκόπιμα, διότι διαφορετικές επιλογές μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διαφορετικές καταστάσεις και η σκοπιμότητά τους πρέπει να αποφασιστεί από τον ειδικό που αναπτύσσει τη δομή της οροφής.