Ο χαλκός έχει καθιερωθεί ως υλικό στέγης κατά τον Μεσαίωνα. Για παράδειγμα, ένας καθεδρικός ναός που χτίστηκε στην Κάτω Σαξονία, η οροφή του οποίου ανεγέρθηκε πριν από επτά αιώνες, αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα αντοχής του χαλκού. Φυσικά, στην περίπτωση του καθεδρικού ναού, η οροφή έχει υποστεί πολλές επισκευές, αλλά σε μια ιδανική κατάσταση, η διάρκεια ζωής του χαλκού μπορεί να υπερβαίνει τα 100 χρόνια. Το υλικό υψηλής ποιότητας θα διαρκέσει πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά η εγκατάσταση της στέγης από χαλκό ήταν επίσης σημαντική. Αυτό το άρθρο είναι αφιερωμένο στο άρθρο μας.
Περιεχόμενα
Διασκεδαστική χημεία
Το χρώμα του χαλκού αλλάζει κατά τη λειτουργία της οροφής. Σκούρο κόκκινο μετατρέπεται σε καφέ για αρκετά χρόνια, και στη συνέχεια το υλικό καλύπτεται με μια ταινία σκούρου οξειδίου. Κατά κανόνα, αυτό θα διαρκέσει έως και 6 χρόνια. Μετά από μερικές δεκαετίες, μια μεμβράνη από ανθρακικό χαλκό ή τις χλωριούχες μορφές της, οι οποίες έχουν μια όμορφη κόκκινη ή μαλαχίτη-πράσινη απόχρωση. Η επικάλυψη που εμφανίζεται στην επιφάνεια των φύλλων του υλικού κατασκευής στέγης ονομάζεται πατίνα. Είναι που εξασφαλίζει μεγάλη διάρκεια ζωής χαλκού, καθώς προστατεύει το μέταλλο από περαιτέρω οξείδωση, ενεργώντας ως ένα είδος ρυθμιστικού.
Όταν το αποτέλεσμα είναι απαραίτητο αμέσως μετά την ολοκλήρωση της εργασίας, είναι καλύτερο να αγοράσετε φύλλα χαλκού που έχουν υποστεί τεχνητή γήρανση χρησιμοποιώντας ειδικές χημικές ενώσεις. Ένα τέτοιο υλικό ονομάζεται επίσης πατινιωμένος χαλκός.
Ο χαλκός θα πρέπει να παραγγέλλεται σε κυλίνδρους. Το πλάτος τους κυμαίνεται από 60 έως 70 cm και το πάχος τους κυμαίνεται από 0,6 έως 0,8 mm.
Προετοιμασία της βάσης και των δοκών
Η βάση για την οροφή χαλκού πρέπει να είναι αξιόπιστη και ανθεκτική. Ο χαλκός είναι εύκαμπτος και πολύ λεπτός, οπότε οποιοδήποτε πρόβλημα με τα δοκάρια ή το κούμπωμα θα βλάψει το κάλυμμα της στέγης. Αυτό πρέπει να θυμάστε κατά την εγκατάσταση της οροφής χαλκού. Το ξύλο πρέπει να είναι υψηλής ποιότητας. Στην περίπτωση αυτή, οι ιδιότητές της σε μια περίπτωση διαδραματίζουν αποφασιστικό ρόλο, επειδή δεν έχει νόημα να χρησιμοποιήσουμε μια επίστρωση που θα διαρκέσει περισσότερο από έναν αιώνα με ένα μη επεξεργασμένο δέντρο, του οποίου η διάρκεια ζωής είναι στην καλύτερη περίπτωση δύο δεκαετίες.
Για να δημιουργηθεί ένας "σκελετός" της στέγης, επιλέγονται ανθεκτικοί δοκοί, επεξεργασμένοι με αντισηπτική σύνθεση. Οριζόντια στην κορυφή των δοκών, ξετυλίγεται ένα ρολό στεγανοποίησης. Τοποθετείται έτσι ώστε να υπάρχει μια μικρή επικάλυψη. Συνήθως, επιλέγεται μια μεμβράνη διάχυσης για αυτό το ρόλο, η οποία προστατεύει το θερμομονωτικό υλικό από το νερό και επίσης αποστραγγίζει το συμπύκνωμα από το γείσο. Μεταξύ των ίδιων, οι λωρίδες υλικού στερεώνονται με μία ταινία κατασκευής διπλής όψεως και το ίδιο το υλικό απλώνεται με ελαφρό τέντωμα για να μην αποκολληθεί.
Η βάση για την διπλωμένη οροφή θα πρέπει να είναι συμπαγής, έτσι πρέπει να είναι κατασκευασμένη από σανίδες εμποτισμένα με αντισηπτικό. Η τελευταία απαίτηση είναι υποχρεωτική, δεδομένου ότι μόνο ο ειδικός εμποτισμός μπορεί να εγγυηθεί υψηλή προστασία από τη βιολογική ζημία και τη σήψη σε φέροντες κατασκευές. Σε ένα συνεχές δάπεδο, τα ανοίγματα αφήνονται συνήθως για μια καμινάδα, τα καμίνια και τις εξόδους στέγης, μετά από την οποία τοποθετείται μια δεύτερη στρώση στεγάνωσης στη βάση και μπορείτε να προχωρήσετε στο έργο "χαλκού".
Πρέπει να υπολογιστεί το πάχος του δαπέδου κάτω από την οριζόντια οροφή, καθώς είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη όχι μόνο το βάρος και η μάζα του φύλλου χαλκού, αλλά και το φορτίο ανέμου, το οποίο μπορεί να είναι μεγάλο. Σε αυτή την περίπτωση, λαμβάνεται επίσης υπόψη η απόσταση μεταξύ των δοκών.
Χαλκογραφίες
Η εγκατάσταση μιας χάλκινης οροφής πραγματοποιείται με τη χρήση στοιχείων όπως οι πίνακες ζωγραφικής.Αυτά είναι ειδικά τεμάχια που αντιπροσωπεύουν ένα μακρύ θραύσμα χαλκού με πτυχές στις πλευρές. Υπάρχουν δύο πτυχές σε αυτή την περίπτωση - μικρές και μεγάλες. Το ύψος του πρώτου από αυτά είναι 25 mm, και το δεύτερο είναι 35 mm. Οι πίνακες μπορούν να καθοριστούν χρησιμοποιώντας την τεχνική διπλής όρθιας αναδίπλωσης. Σε αυτή την περίπτωση, η μεγάλη πτυχή κάμπτεται πάνω από τη μικρή για να πάρει ένα σχήμα L, και στη συνέχεια η προκύπτουσα ένωση κάμπτεται και πάλι. Για τέτοιους σκοπούς, χρησιμοποιούν ένα ειδικό εργαλείο - ένα πλαίσιο.
Το ύψος της προκύπτουσας πτυχής είναι τουλάχιστον 23 mm. Μια τέτοια σύνδεση θα πρέπει εύκολα να ανεχτεί τις διαφορές θερμοκρασίας και την επέκταση που προκαλούνται από αυτές, οπότε είναι απαραίτητο να υπάρχει κενό μεγαλύτερο από 3 mm μεταξύ των μεγάλων και μικρών πτυχών. Όταν χρησιμοποιείτε αυτόν τον τύπο στερέωσης, τίποτα δεν θα επηρεάσει την πιθανή επέκταση των φύλλων στις αρθρώσεις, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα υπάρξουν κάμψεις και παραμορφώσεις της στέγης.
Σε αυτή την περίπτωση, όλα τα στοιχεία της στέγης δημιουργούνται απευθείας στο εργοτάξιο χρησιμοποιώντας κινητό εξοπλισμό. Το κυλιόμενο μηχάνημα χρησιμοποιείται σύμφωνα με την σήμανση που υπάρχει ήδη. Αυτή η προσέγγιση επιτρέπει την ακριβέστερη κοπή του φύλλου υλικού από ό, τι όταν εκτελείται αυτή η εργασία στο εργοστάσιο.
Δεδομένου ότι προσπαθούν να αποφύγουν εγκάρσιες ραφές, οι εικόνες είναι ελαφρώς μακρύτερες από την ράμπα. Αυτό αυξάνει τη στεγανότητα της οροφής και ακόμη μειώνει την κατανάλωση υλικού. Ένα άλλο πλεονέκτημα της κατασκευής χαλκογραφίας είναι ότι ο κίνδυνος βλάβης τους είναι ελάχιστος, ενώ σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστούν ελαττώματα ήδη κατά τη μεταφορά. Για τις κοιλάδες και τις κορυφογραμμές, τα τεμάχια κατασκευάζονται σε πάγκους εργασίας, μετά τα οποία συνδέονται με την οροφή και στερεώνονται.
Είναι καλύτερα να αγοράσετε έτοιμα στοιχεία του αποχετευτικού συστήματος. Κατασκευάζονται στο εργοστάσιο και στη θέση τους χρειάζεται να το τοποθετήσετε σωστά. Εκτός από τις υδρορροές και τους σωλήνες, χρησιμοποιούνται ειδικά δίχτυα - αράχνες. Τοποθετούνται σε διοχετεύσεις λυμάτων και εμποδίζουν την είσοδο φύλλων και άλλων συντριμμιών.
Λεπτές γραμμές εγκατάστασης
Η εγκατάσταση μιας χάλκινης στέγης αρχίζει πάντα με τις κλίνες, μετά τη ρύθμιση της οποίας κινούνται ήδη σε άλλες εργασίες. Ένα πλέγμα εξαερισμού είναι εγκατεστημένο για να κλείσει το κενό εξαερισμού της αντιολισθητικής σχάρας και να προστατεύσει τον χώρο κάτω από την οροφή από πουλιά και έντομα. Στη συνέχεια, οι εσοχές στη βάση γίνονται στον γείσο. Μόνο μια εσοχή 5 mm είναι αρκετή για να τοποθετήσετε τους βραχίονες κάτω από την αποστράγγιση. Οι υδρορροές συνδέονται με ειδικά στοιχεία σύνδεσης και η κλίση τους επιλέγεται σε απόσταση 3..4 mm ανά 1 μέτρο. Αυτό είναι απαραίτητο για να εξασφαλιστεί μια κανονική ροή νερού, και μια παρόμοια κλίση επιτυγχάνεται με κάμψη των βάσεων σε διαφορετικά επίπεδα.
Αφού τελειώσει η εργασία με το σύστημα αποστράγγισης, αρχίζουν να εγκαθιστούν την ποδιά. Μια ράγα κουρτίνας συνδέει την υδρορροή με το κάλυμμα της στέγης. Κάθε τέτοιο στοιχείο τυλίγεται σε κλίση 15 cm, μετά το οποίο στερεώνεται με καρφιά σε ξύλινη βάση και το κατώτερο τμήμα του βρίσκεται στην υδρορροή. Σε αυτή την περίπτωση, όλες οι βροχοπτώσεις θα στραγγίσουν μόνο στην αποστράγγιση, και όχι στο παρελθόν.
Σε περίπτωση που υπάρχουν σκάλες στην οροφή, πραγματοποιούνται πριν από την τοποθέτηση των έργων ζωγραφικής. Υπάρχουν μόνο δύο επιλογές για την εγκατάσταση τέτοιων στοιχείων. Στην πρώτη περίπτωση, χρησιμοποιείται μια απλή δομή που έχει μια κάμψη κάτω από την εικόνα, και στη δεύτερη, μια ειδική κοιλάδα με έναν ιμάντα. Η εικόνα αγκιστρώνεται σε μια ράβδο και επιτυγχάνεται μια πρακτικά στενή σύνδεση. Η δεύτερη μέθοδος εφαρμόζεται συνήθως στις στέγες, όπου η κλίση των πλαγιών είναι μεγαλύτερη από 15 μοίρες. Εάν υπάρχουν μεγάλες καμινάδες, τότε πίσω από το πάνω μέρος τους κάνουν μια ταινία. Πρόκειται για μια μικρή δομή φεγγίτη που δεν επιτρέπει τη συσσώρευση βροχοπτώσεων πάνω από τον αγωγό, σχηματίζοντας μια λακκούβα ή εκτροπή χιονιού.
Πριν ξεκινήσετε την εγκατάσταση της στέγης ραφών από χαλκό, σημειώστε το επίπεδο της βάσης, μετά την οποία τοποθετήθηκε η πρώτη εικόνα.Θα πρέπει να πάει 3 εκατοστά πέρα από τα όρια της ποδιάς. Το προεξέχον τμήμα είναι λυγισμένο πάνω στην ποδιά.
Η τοποθέτηση χαλκογραφικών έργων μπορεί να ξεκινήσει τόσο από τη γωνία όσο και από το κέντρο της οροφής, αλλά η δεύτερη επιλογή είναι προτιμότερη, διότι σας επιτρέπει να ρυθμίσετε τις ραφές έτσι ώστε να είναι συμμετρικές.
Οι πίνακες στερεώνονται με τη βοήθεια ειδικών σφιγκτήρων - σφιγκτήρων. Αυτά είναι βραχίονες από χαλκό, οι οποίοι στερεώνονται με ειδικά καρφιά από χαλκό σε ξύλινη βάση. Το Klyammery παρέχει τη στερέωση του φύλλου στην απαραίτητη θέση. Εισάγονται σε μια σταθερή ραφή, μετά την οποία οι πίνακες ενώνονται μεταξύ τους, πράγμα που σας επιτρέπει να κρύψετε τελείως τον τόπο προσκόλλησης. Στις κύριες επιφάνειες της στέγης, συνιστάται να χρησιμοποιείτε τουλάχιστον 4 συρραπτικά ανά 1 m2. Οι περιοχές που βρίσκονται κατά μήκος της περιμέτρου του κτιρίου έχουν ήδη σταθεροποιηθεί από 5 συνδετήρες ανά m2 και το βήμα μεταξύ των σφιγκτήρων μειώνεται στα 35 cm
Οι Klyammery είναι δύο τύπων - άκαμπτοι και κινητοί. Συνιστάται να συνδυάσετε αυτούς τους τύπους συνδετήρων, διότι διαφορετικά η επιφάνεια της οροφής μπορεί να διογκωθεί λόγω θερμικών παραμορφώσεων που σχετίζονται με εποχιακές αλλαγές θερμοκρασίας. Το τελευταίο στάδιο της τοποθέτησης της οροφής είναι η κατεργασία των φραγμάτων, των κορυφογραμμών, των πατίνων και των κόμβων.
Είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε μια αεριζόμενη κορυφογραμμή, καθώς ένα από τα προβλήματα με την εγκατάσταση μιας χάλκινης οροφής είναι ο αερισμός, ο οποίος θα πρέπει να έχει καλή πρόσφυση.
Πού χρησιμοποιείται φύλλο χαλκού;
Οι ειδικοί συστήνουν την εγκατάσταση μιας οροφής χαλκού όταν η γωνία κλίσης των πλαγιών είναι τουλάχιστον 16 μοίρες. Είναι κατάλληλο τόσο για συμβατικές στέγες όσο και για σύνθετες κατασκευές.
Δεδομένου ότι η διάρκεια ζωής της χάλκινης οροφής είναι πολύ μεγάλη, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στον αερισμό του υποστρώματος. Διαφορετικά, μετά από μερικά χρόνια, η μούχλα ή ο μύκητας θα ριζωθούν εδώ. Αν και η αντισηπτική επίστρωση παρέχει καλή προστασία για το ξύλο, δεν αξίζει τον κίνδυνο.
Ο ίδιος ο χαλκός, καθώς και τα εύκαμπτα πλακάκια, σας επιτρέπουν να δημιουργήσετε ένα σφραγισμένο χαλί οροφής, γι 'αυτό και ο εξαερισμός είναι σημαντικός, επειδή ο αέρας δεν θα μπορεί να βγει μόνο μέσα από ειδικά ανοίγματα. Εάν δεν υπάρχει εξαερισμός, συχνά συσσωρεύεται συμπύκνωμα, οπότε χωρίς τη χρήση αεραγωγών, κάτω από την επιφάνεια της στέγης θα υπάρχει πραγματικός βάλτος.
Η διάρκεια ζωής του χαλκού είναι πολύ μεγάλη, αλλά πρέπει να θυμάστε ότι αυτή είναι η κατάσταση μόνο όταν η οροφή λειτουργεί σωστά. Ένα παράδειγμα είναι η ακόλουθη κατάσταση. Αν ένα κομμάτι φιλμ, κλαδί ή φύλλωμα βρίσκεται στην επιφάνεια ενός φύλλου χαλκού, τότε αργά ή γρήγορα η διάβρωση θα αρχίσει. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι χάλκινοι υδρορροές καθαρίζονται τουλάχιστον μία φορά το χρόνο.
Εάν η οροφή του σπιτιού σας είναι φτιαγμένη από χαλκό, τότε είναι ανεπιθύμητο να επιτρέπεται σε επαφή με άλλα υλικά ή κράματα. Η μόνη εξαίρεση είναι ο ανοξείδωτος χάλυβας, ο οποίος δεν αλληλεπιδρά με τον χαλκό με κανέναν τρόπο. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα πρόσθετα στοιχεία θα πρέπει να κατασκευάζονται από χαλκό, διαφορετικά θα αρχίσει η διάβρωση και η στέγη θα πρέπει να επιδιορθωθεί επειγόντως.
Συνοψίζοντας, σημειώνουμε ότι η εγκατάσταση μιας χάλκινης οροφής με τον τρόπο που περιγράφεται στο άρθρο είναι η πλέον βέλτιστη, αφού έχει αποδειχθεί καλά και δεν απαιτεί ειδικό εξοπλισμό. Φυσικά, μια τέτοια εργασία θα πρέπει να διεξάγεται από μια ομάδα επαγγελματιών στεγαστών, αφού ένας αρχάριος μπορεί να κάνει τόσες πολλές απορίες ότι η οροφή θα επιβιώσει στην καλύτερη περίπτωση μερικούς χειμώνες.
Αλίμονο, δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Γίνετε ο πρώτος!