Δοκιμάστε τη μόνωση της οροφής του λουτρού

Η δημοτικότητα των λουτρών do-it-yourself σε μια ιδιωτική περιοχή κερδίζει δυναμική. Αλλά αυτό είναι μια πολύ υπεύθυνη δουλειά, γιατί χωρίς τις συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας το ατμόλουτρο δεν θα φέρει ευχαρίστηση. Επομένως, είναι σημαντικό όχι μόνο να κατασκευαστούν σωστά οι τοίχοι, αλλά και να μονωθεί η οροφή. Αυτό θα παρέχει την απαραίτητη υγρασία και θα διατηρεί τη θερμοκρασία. Η αυτομόνωση της οροφής δεν θα είναι πολύ κουραστική ή χρονοβόρα. Το κύριο πράγμα είναι να κατανοήσουμε την τεχνολογία και να κατανοήσουμε τι και πώς να μονώσετε σωστά τη στέγη για το μπάνιο με τα δικά σας χέρια.

Θέρμανση και θερμαντήρες

Προκειμένου να παράγετε με ικανοποιητικό τρόπο τη μόνωση της οροφής, πρέπει να αποφασίσετε τις ακόλουθες ερωτήσεις:

1. Ποια μόνωση να χρησιμοποιήσετε; Θα εξαρτηθεί από το ποια υλικά έχει κατασκευαστεί από το μπάνιο σας. Η θέρμανση μπορεί να γίνει με τσόχα ή βρύα, χύμα ή αφρώδη σύγχρονα υλικά.
2. Τι είδους μόνωση; Εδώ η επιλογή εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά σχεδιασμού του κέικ στεγών. Υπάρχουν δύο επιλογές - μόνωση από το εσωτερικό και έξω. Κατά κανόνα, προτιμάται η πρώτη επιλογή. Αλλά αν αυτό δεν μπορεί να γίνει, τότε χρησιμοποιήστε το δεύτερο.

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την μόνωση της οροφής του λουτρού πρέπει να πληρούν ορισμένες απαιτήσεις:

• αντοχή σε υψηλές θερμοκρασίες.
• υγρασία απωθητικό?
• μη ευαισθησία στη μούχλα και τη σήψη ·
• αντοχή σε παραμόρφωση ·
• φιλική προς το περιβάλλον?

Ως μόνωση, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μαλακά υλικά. Μιλάμε για παραδοσιακό φυσικό χνούδι, τσόχα, βρύα. Χρησιμοποιούνται για ξύλινα κτίρια. Τα πλεονεκτήματα αυτών των υλικών είναι ότι είναι φιλικά προς το περιβάλλον. Αλλά έχουν σοβαρές ελλείψεις - μπορούν να σαπίσουν και τελικά να μετατραπούν σε κατοικία για έντομα.

Η επόμενη κατηγορία μόνωσης — φυσικό χύμα. Περιλαμβάνουν πηλό και χώμα. Είναι κατάλληλα για κτίρια από ξύλο και τούβλο. Και πάλι, συν τους σε φιλικότητα προς το περιβάλλον. Αλλά τα μειονεκτήματα είναι η πολυπλοκότητα του έργου. Η μακρά και επίπονη θέρμανση του πηλού περιπλέκεται από την ανάγκη να χρησιμοποιηθεί το άχυρο ως πρόσθετο υλικό.

Μεταξύ των σύγχρονων υλικών για τη μόνωση μπορεί να ονομαστεί υγρό - εναιώρημα με τη μορφή αφρωδών κοκκίων. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε οποιοδήποτε κτίριο.

Αλλά το πιο δημοφιλές εξακολουθεί να είναι η χρήση αβλαβών και φθηνών πολυστυρενίου, ecowool και backfill. Αυτά τα υλικά είναι κατάλληλα τόσο για ξύλινα όσο και για τούβλα.

Η χρήση μόνωσης αφρού από πολυστυρένιο και άλλες πλάκες είναι δυνατή με την προϋπόθεση ότι η μάρκα που χρησιμοποιείται δεν είναι καύσιμη και δεν περιέχει επιβραδυντικά φλόγας.

Ο ρόλος της μόνωσης μπορεί επίσης να παίξει με πίνακες που στρίβουν στο ταβάνι. Και η ικανότητά τους να συγκρατούν τη θερμότητα εξαρτάται άμεσα από το πάχος του υλικού.

Ανάλογα με τον τύπο μόνωσης, διακρίνονται δύο μέθοδοι:

1. Από το εσωτερικό, όταν η οροφή του ατμού και του δωματίου είναι μονωμένα.
2. Εξωτερικά, όταν οι πλαγιές στέγης είναι μονωμένες. Αυτή η επιλογή δεν είναι κατάλληλη παρουσία μιας μη θερμαινόμενης σοφίτας, επειδή μπορεί να συμβεί συμπύκνωση, η οποία θα καταστρέψει το δέντρο.

Αν το λουτρό έχει σοφίταστη συνέχεια, θερμάνετε την οροφή μαζί με τις ράμπες. Αυτό γίνεται για να προσφέρει μια καλή χώρο ανάπαυσης.

Αν υπάρχει σοφίτα, είναι σημαντικό να οργανωθεί σωστά ο φράκτης ατμού του δαπέδου. Αυτό θα αποφύγει την υπερβολική υγρασία στο δωμάτιο.

Η οροφή μπορεί να είναι μονωμένη:

• με ένα καθορισμένο τρόπο. Προβλέπει την τοποθέτηση παχιών σανίδων στις επάνω γωνίες του κούτσουρου.
• σε στρογγυλεμένο τρόπο. Σε αυτή την περίπτωση, η στερέωση των σανίδων παράγεται από κάτω προς τα δοκάρια δαπέδου.

Μόνωση δαπέδου

Χρησιμοποιείται στις περισσότερες περιπτώσεις για μια μικρή ξύλινη μπανιέρα.

Το υλικό για τη μόνωση, καθώς και οι επικαλύψεις έδρασης θα χρησιμεύσει ως μια σανίδα πάχους τουλάχιστον 6 εκατοστών. Θα πρέπει επίσης να είναι επενδυμένα με φράγμα υδρατμών και διακοσμητικά υλικά, και μονωμένα στην κορυφή. Οι σανίδες κόβονται στις άνω γωνίες του κούτσουρου κατά 50-100 mm.

Διαδικασία εργασίας:

1. Οι πίνακες τοποθετούνται στο ατμόλουτρο σε όλη την αίθουσα. Για να βελτιωθεί η ποιότητα της θερμομόνωσης, είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν εσοχές κατά μήκος του πάχους της σανίδας στην τελευταία στεφάνη. Όλα τα ξύλα που χρησιμοποιούνται για το μπάνιο καλύπτονται με αντισηπτικά. Οι σανίδες τοποθετούνται έτσι ώστε να πιέζονται σφιχτά ο ένας εναντίον του άλλου. Για αυτούς τους σκοπούς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας αυλακωτός πίνακας.
2. Μετά την αντισηπτική επεξεργασία ολόκληρου του εσωτερικού χώρου, είναι απαραίτητο να επιτρέπεται η ξήρανση των σανίδων και, στη συνέχεια, η επένδυση με τη χρήση μεμβράνης φραγμού ατμών. Τοποθετήστε το με συρραπτικό. Μεταλλική κολλητική ταινία χρησιμοποιείται για τη συγκόλληση ραφών.

3. Διαπερατό από ατμούς τοποθετείται στην επάνω επιφάνεια των σανίδων στεγανοποίηση. Θα βοηθήσει στην αποτροπή εισόδου υδρατμών στα δάπεδα, εξαλείφοντας τη δυνατότητα τους να τα σαπίσουν.

Η μεμβράνη πολυαιθυλενίου δεν έχει τις απαραίτητες ιδιότητες για την αδιαβροχοποίηση του λουτρού, οπότε είναι καλύτερο να εγκαταλείψουμε τη χρήση του

4. Ένα στρώμα στεγανοποίησης τοποθετείται στη στεγανοποίηση. Για τους σκοπούς αυτούς, είναι κατάλληλη η χρήση πηλού αναμεμιγμένης με άμμο ή πριονίδι, διογκωμένη άργιλο, σκωρία ή ινώδη υλικά.

Ο εκτεταμένος πηλός και ο πηλός χρησιμοποιούνται ως θερμομονωτικά υλικά, παρέχοντας επαρκές στρώμα τουλάχιστον 20 εκατοστών. Για το μεταλλικό ή βασάλτο μαλλί, αυτό το στρώμα πρέπει να έχει πάχος 10 εκατοστών.

5. Όταν εργάζεστε με το σοφίτα, πριν εγκαταστήσετε τη θερμομόνωση, οι ράβδοι είναι τοποθετημένες στο δάπεδο, οι οποίες χρησιμεύουν ως στήριγμα για τον τελευταίο όροφο σε βήματα των 50 εκατοστών. Αντιμετωπίζονται επίσης με αντισηπτικό.
6. Σε στοιβάζονται μόνωση είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί ένα άλλο στρώμα στεγανοποίησης, το οποίο θα εξασφαλίσει την προστασία του μονωτικού υλικού από διαρροές. Συνδέστε το στο πάτωμα χρησιμοποιώντας συρραπτικό.
7. Η στεγανοποίηση μπορεί να καλυφθεί με μη πλανισμένη σανίδα για προστασία από ζημιές όταν πρόκειται για κρύα σοφίτα, αλλά για την σοφίτα εγκαθιστούν τον τελικό πάτωμα.

Ψεύτικη θέρμανση

Η κύρια διαφορά είναι η παρουσία δοκών οροφής, η στερέωση των οποίων γίνεται στους τοίχους. Και η επικάλυψη γίνεται πάνω και κάτω. Ο χώρος που σχηματίζεται μεταξύ των δοκών θα γεμίσει με μόνωση. Αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη για οποιοδήποτε λουτρό, ανεξάρτητα από το μέγεθος ή το υλικό του.

Στάδια εργασίας:

1. Για ένα σχέδιο οροφής χρησιμοποιήστε σανίδες με πάχος τουλάχιστον 25 mm. Συνδέονται από το κάτω μέρος των δοκών σε καρφιά ή βίδες. Η οροφή είναι επικαλυμμένη με μεμβράνη με μεταλλικό φράγμα ατμών στα συρραπτικά και οι αρμοί κολλούνται με ταινία.
2. Για μια ομαλή οροφή χρήση επένδυση. Τοποθετείται σε ράβδους που τοποθετούνται σε φράγμα ατμών

3. Αντισηπτικά χρησιμοποιούνται για την επεξεργασία ξύλου, για την επένδυση - ένα ειδικό βερνίκι για μπάνιο.
4. Στο χώρο που σχηματίζεται μεταξύ των δοκών, είναι απαραίτητο να τοποθετηθεί η μόνωση. Για αυτό, κατάλληλα είναι ορυκτά ινώδη υλικά πάχους 10-15 εκατοστών. Τα χαλάκια τοποθετούνται χωρίς κενά. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί διογκωμένος πηλός.

Η χρήση πηλού με αυτή τη μέθοδο μόνωσης μπορεί να ασκήσει πίεση στην οροφή, πιέζοντας σανίδες.

5. Ένα στρώμα στεγανοποίησης τοποθετείται στο στρώμα μόνωσης. Για τους σκοπούς αυτούς, χρησιμοποιήστε μια μεμβράνη που έχει μια διαπερατή από ατμούς στρώση για να εξασφαλίσετε την απομάκρυνση του ατμού από τη μόνωση. Η κολλητική ταινία χρησιμοποιείται για τη συγκόλληση των αρθρώσεων.
6. Αν υπάρχει σοφίτα, τότε ο τελευταίος όροφος τοποθετείται πάνω στις δοκούς. Για να το κάνετε αυτό, είναι κατάλληλα σανίδες ή κόντρα πλακέ που να προστατεύουν από την υγρασία.

Στεγανωτική μόνωση

Αυτή η διαδικασία εκτελείται παρουσία πατάριου. Η αρχή της μόνωσης είναι παρόμοια με την εργασία με μια τυποποιημένη στέγη ενός ιδιωτικού σπιτιού. Είναι δυνατή η χρήση ινώδους υλικού ή αφρού. Η διαδικασία μόνωσης πραγματοποιείται στο στάδιο της τοποθέτησης του υλικού κατασκευής στέγης ή στο τέλος όλων των εργασιών.

Η θερμομόνωση της σοφίτας θα αποτελείται από πολλά στρώματα:

• φράγμα ατμών από τη σοφίτα.
• μόνωση μεταξύ της στέγης και της σοφίτας.
• στεγανοποίηση από την οροφή.