Πώς να επιλέξετε ένα θερμοσίφωνα στο διαμέρισμα: συμβουλές και κριτήρια επιλογής

Το ζεστό νερό στο διαμέρισμα αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη δημιουργία άνετων συνθηκών διαβίωσης. Ωστόσο, το καλοκαίρι, οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας διέκοψαν την προμήθειά τους για την προληπτική επισκευή του εξοπλισμού του λέβητα, των μονάδων θέρμανσης ή του δικτύου θέρμανσης. Επιπλέον, υπάρχει ένα απόθεμα κατοικιών που δεν συνδέεται με το κεντρικό σύστημα τροφοδοσίας ζεστού νερού. Αυτή είναι η απάντηση γιατί χρησιμοποιείται ένας θερμοσίφωνας για να παρέχει στο σπίτι ζεστό ψυκτικό μέσο κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου. Μια αξιολόγηση των καλύτερων κατασκευαστών θα σας βοηθήσει να επιλέξετε τη σωστή συσκευή.

Οι κύριοι τύποι θερμοσίφωνες

Η δημιουργία ενός ατομικού συστήματος παροχής ζεστού νερού (DHW) αρχίζει με την επιλογή ενός θερμαντήρα. Ο τύπος και η χωρητικότητα των τελευταίων εξαρτώνται από τη διαθεσιμότητα ενεργειακών πόρων. Υπάρχουν αέριο και ηλεκτρικές συσκευές. Οι πρώτες πρέπει να συνδεθούν με πηγή "μπλε καυσίμου" και να δημιουργήσουν αυξημένο κίνδυνο λόγω της πιθανότητας έκρηξης λόγω αποσυμπίεσης των αγωγών. Οι ηλεκτρικές συσκευές λειτουργούν σε AC 220 V ή 380 V. Οι θερμαντήρες λειτουργούν ήσυχα, είναι εύκολο να συντηρηθούν και να επισκευαστούν και είναι επίσης ασφαλείς στη λειτουργία τους. Ανεξάρτητα από την πηγή ενέργειας, οι συσκευές για τη θέρμανση του νερού μπορούν να ρέουν, να αποθηκεύονται ή να συνδυάζονται.

Ηλεκτρικοί θερμοσίφωνες

Στον ιδιωτικό τομέα, μεταξύ μη κτιριακών κτιρίων σε κηπευτικές συνεργασίες, σε πολυώροφα πολυκατοικίες, ενδέχεται να μην είναι δυνατή η σύνδεση με το δίκτυο φυσικού αερίου. Σε αυτή την περίπτωση, ο ηλεκτρισμός χρησιμοποιείται για τη θέρμανση του νερού. Οι συσκευές θερμαίνουν το υγρό με τη βοήθεια θερμαντικών στοιχείων ή επαγωγικών στοιχείων. Το πρώτο είναι ένας σωληνοειδής ηλεκτρικός θερμαντήρας τοποθετημένος απευθείας στο υγρό. Το επαγωγικό στοιχείο τοποθετείται έξω από το μεταλλικό κέλυφος. Η θέρμανση του τελευταίου οφείλεται σε φουσκωμένα ρεύματα που προκύπτουν στο τμήμα που μεταφέρει το ρεύμα.

Ρέει

Οι συσκευές αυτού του τύπου είναι σχεδιασμένες για άμεση θέρμανση υγρών. Χρησιμοποιούνται κυρίως για ένα σημείο αναδίπλωσης νερού. Οι θερμαντήρες ροής είναι χαλύβδινο δοχείο με ισχυρό θερμαντήρα. Το υγρό, που ρέει μέσα από τη δεξαμενή, θερμαίνεται στην επιθυμητή θερμοκρασία, εισέρχεται στο μίξερ, όπου αραιώνεται με κρύο νερό. Πλεονέκτημα των συσκευών που ρέουν:

1. Συμπαγές μέγεθος. Μπορείτε να εγκαταστήσετε τη συσκευή κάτω από το νεροχύτη ή ακόμα και στον μίξερ.
2. Γρήγορη θέρμανση.
3. Αν απαιτείται θέρμανση με νερό. Η συμπερίληψη στην εργασία γίνεται όταν ανοιχτεί η βρύση. Όταν το νερό δεν ρέει, η ηλεκτρική ενέργεια δεν καταναλώνεται.

Για γρήγορη θέρμανση, οι συσκευές ροής πρέπει να έχουν μεγάλη ισχύ (από 3 έως 27 kW). Σε ένα διαμέρισμα με εσωτερικό ηλεκτρικό δίκτυο 220 V, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί φορτίο μεγαλύτερο από 8 kW. Ωστόσο, μια τέτοια ισχύς είναι αρκετή για να θερμάνει 6 λίτρα σε ένα λεπτό σε θερμοκρασία 55 ° C. Σε μια ιδιωτική κατοικία με σύστημα τριών φάσεων, μπορείτε να εγκαταστήσετε μια πιο ισχυρή συσκευή θέρμανσης. Η απόδοσή του είναι αρκετή για να δημιουργηθεί ένα ολοκληρωμένο σύστημα ζεστού νερού. Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν:

• υψηλή ισχύς - σε ένα παλιό απόθεμα κατοικιών, η καλωδίωση μπορεί να μην αντέχει σε υπερβολικά φορτία.
• χαμηλή παραγωγικότητα - με μια ισχυρή ανάληψη, η συσκευή δεν έχει χρόνο για να θερμάνει το υγρό?
• η πιθανότητα υπερθέρμανσης - εάν η συσκευή δεν λειτουργεί σωστά, ο μηχανισμός προστασίας θα απενεργοποιήσει την τροφοδοσία στο στοιχείο θέρμανσης. Για να επιστρέψετε στην κατάσταση λειτουργίας, πρέπει να αποστραγγίσετε κρύο νερό για κάποιο χρονικό διάστημα.

Αθροιστική

Οι λέβητες είναι ένα ατσάλινο λεπτότοιχο δοχείο με ένα στοιχείο θέρμανσης τοποθετημένο μέσα του. Το θερμό νερό συσσωρεύεται και αποθηκεύεται στη δεξαμενή. Για την αποφυγή απώλειας θερμότητας μέσω των τοιχωμάτων του σκάφους, καλύπτονται με μονωτικό υλικό. Το ψυχρό νερό εισέρχεται στο κάτω μέρος του λέβητα μέσω ενός σωλήνα πίεσης και βρίσκεται υπό συνεχή πίεση. Η επιλογή του καυτού υγρού εμφανίζεται στην κορυφή του θερμαντήρα μετά το άνοιγμα του μίξερ. Λόγω της διαφοράς πυκνότητας στον λέβητα, το νερό είναι στρωματοποιημένο. Στην κορυφή είναι ζεστό, στο κάτω μέρος είναι κρύο. Καθώς αυξάνεται η στάθμη του τελευταίου, ο θερμοστάτης ενεργοποιεί τον θερμαντήρα για θέρμανση. Ο όγκος του δοχείου είναι από 10 έως 200 λίτρα. Τοποθετήστε τους λέβητες στο πάτωμα ή κρεμάστε στον τοίχο.

Κατά την εγκατάσταση ενός συστήματος ζεστού νερού σε ένα διαμέρισμα ή σε ένα ιδιωτικό σπίτι, είναι σημαντικό να επιλέξετε την ένταση της δεξαμενής. Η τελευταία εξαρτάται από τον αριθμό των κατοίκων, την ανάγκη για ζεστό νερό, τον αριθμό των σημείων ανάλυσης. Κατά μέσο όρο, χρειάζονται 50 λίτρα την ημέρα για ένα άτομο. Κατά την επιλογή ενός θερμαντήρα, χρησιμοποιούνται στατιστικά στοιχεία:

1. Ένας λέβητας των 80 λίτρων είναι αρκετός για μια οικογένεια τριών. Αυτό το ποσό αρκεί για να κάνετε ντους και να πλύνετε τα πιάτα.
2. Ο όγκος των 100 λίτρων προορίζεται για τέσσερα μέλη της οικογένειας. Θερμαινόμενο στο μέγιστο νερό είναι αρκετό για να κάνετε μπάνιο.
3. Οι θερμαντήρες με χωρητικότητα άνω των 100 λίτρων χρησιμοποιούνται σε ιδιωτικές κατοικίες ή σε μεγάλες οικογένειες. Κατά κανόνα, έχουν μεγάλη χωρητικότητα και τα τοποθετούν στο πάτωμα.

Ένταση θέρμανσης - μια παράμετρος που επηρεάζει την απόδοση της συσκευής και την ευκολία χρήσης. Όταν δεν είναι αρκετό, το νερό δεν αρκεί για όλες τις ανάγκες. Υπερβολική ένταση - υπερβολική ισχύς και μεγάλος χρόνος θέρμανσης. Πλεονεκτήματα του λέβητα:

1. Αποθήκευση. Κατά μέσο όρο, ένας θερμαντήρας για ένα διαμέρισμα καταναλώνει 2-3 kW.
2. Μεγάλη διάρκεια ζωής. Στο σχεδιασμό της συσκευής δεν υπάρχουν κινούμενα εξαρτήματα που φθείρονται γρήγορα. Η χρήση χαλύβων υψηλής ποιότητας και προστατευτικών επιστρώσεων εξαλείφει τη διάβρωση των μεταλλικών εξαρτημάτων.
3. Παροχή ζεστού νερού σε όλα τα σημεία ανάλυσης του υγρού. Ένας λέβητας είναι αρκετός για να καλύψει τις ανάγκες όλων των κατοίκων.

Λόγω των σχεδιαστικών χαρακτηριστικών, ο λέβητας θερμαίνει όλο το νερό ταυτόχρονα. Επομένως, μετά την ενεργοποίηση της συσκευής, χρειάζεται χρόνος για να αυξηθεί η θερμοκρασία στο επιθυμητό επίπεδο. Η διάρκεια θέρμανσης εξαρτάται από την ένταση και την ισχύ της συσκευής. Οι μεγάλες διαστάσεις του θερμοσίφωνα το κάνουν να αναζητά ελεύθερο χώρο για την τοποθέτησή του. Συνήθως η συσκευή είναι κρεμασμένη σε ένα μπάνιο ή σε τουαλέτα. Μερικοί κατασκευαστές παράγουν μοντέλα που μπορούν να τοποθετηθούν στο ντουλάπι κάτω από τον νεροχύτη.

Συνδυασμένο

Οι θετικές ιδιότητες των συστημάτων ροής και αποθήκευσης συνδυάζονται σε ξεχωριστή συσκευή. Οι συνδυασμένοι θερμαντήρες έχουν μικρή χωρητικότητα (10-30 λίτρα) και χαμηλό βάρος (όχι περισσότερο από 6 κιλά). Το ρέον τμήμα λειτουργεί όταν το νερό στη δεξαμενή θερμαίνεται. Μετά την επίτευξη της καθορισμένης θερμοκρασίας, η συσκευή μεταβαίνει σε λειτουργία τροφοδοσίας από τον λέβητα. Εάν το ζεστό νερό δεν είναι αρκετό, το τμήμα ροής περιλαμβάνεται στην εργασία.

Θερμοσίφωνες αερίου

Οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών κατοικιών και διαμερισμάτων που συνδέονται με τον αγωγό φυσικού αερίου επιλέγουν αυτή την πηγή ενέργειας για τη θέρμανση του νερού. Η χρήση του "μπλε καυσίμου" οφείλεται στη διαθεσιμότητα, το περιεχόμενο σε θερμίδες, την τιμή.Η παροχή κατοικίας με θέρμανση και ζεστό νερό είναι φθηνότερη από τη χρήση ηλεκτρικής ενέργειας. Ωστόσο, οι συσκευές αερίου έχουν πιο πολύπλοκο σχεδιασμό. Επιπλέον, η λειτουργία τους συνδέεται με τον κίνδυνο σχηματισμού ενός εκρηκτικού μείγματος καυσίμου με αέρα. Αυτό επιβάλλει περιορισμούς στη χρήση συσκευών θέρμανσης.

Αθροιστική

Χωρητικές συσκευές θερμό νερό εκ των προτέρων. Το πλεονέκτημα έναντι των λεβήτων (εκτός από την χαμηλή τιμή ενέργειας) είναι η ικανότητα να δουλεύει απουσία τάσης. Η ανάφλεξη του καυσίμου πραγματοποιείται αυτόματα με εκκένωση από το πιεζοηλεκτρικό στοιχείο ή με το χέρι από τις σπίρτες, τον αναφλεκτήρα. Η διατήρηση της επιθυμητής θερμοκρασίας πραγματοποιείται με ηλεκτρονικά μέσα ή με μηχανικό ρυθμιστή. Σε αυτή την περίπτωση, οι τρόποι καύσης αλλάζουν από μικρό σε μεγάλο (με ανεπαρκή θέρμανση) και αντίστροφα (όταν βράζουν).

Η στήλη αποθήκευσης αποτελείται από μεταλλικό δοχείο με όγκο από 50 έως 300 λίτρα. Η θέρμανση λαμβάνει χώρα κατά την καύση αερίου στο θάλαμο καύσης και την επακόλουθη αφαίρεση των προϊόντων καύσης. Διαχωρίστε τη ζώνη εναλλαγής θερμότητας μεταξύ μεταφοράς και ακτινοβολίας. Το τελευταίο βρίσκεται στο θάλαμο καύσης στον πυθμένα της δεξαμενής. Η θερμότητα μεταφέρεται στα τοιχώματα με τη βοήθεια ακτινοβολίας από καύσιμα αέρια. Στη ζώνη αυτή, η θερμοκρασία φθάνει τους 1200 ° C περίπου. Στη συνέχεια, στο τμήμα μεταφοράς, τα καυσαέρια εκπέμπουν θερμότητα. Η θερμοκρασία του τελευταίου στην έξοδο είναι στην περιοχή από 120 έως 200 ° C (ανάλογα με την ένταση θέρμανσης). Ένας μεταφορικός εναλλάκτης θερμότητας τοποθετείται κατά μήκος του άξονα της δεξαμενής για επιπλέον θέρμανση του νερού.

Ρέει

Η στήλη ροής είναι μια δομή θέρμανσης με εναλλάκτη θερμότητας. Το τελευταίο τοποθετείται πάνω από το θάλαμο καύσης σε προστατευτικό περίβλημα. Η θερμότητα από την καύση του αερίου μεταφέρεται στο νερό μέσω των τοιχωμάτων του εναλλάκτη θερμότητας. Η ανάφλεξη του καυσίμου πραγματοποιείται με πιλοτικό φως κατά το άνοιγμα μιας βρύσης ζεστού νερού. Τα geysers έχουν αρκετές κλειδαριές για την αποφυγή βλαβών ή πιθανής έκρηξης του εύφλεκτου μείγματος:

• έλεγχος της κίνησης (ροής) του ρευστού μέσω του εναλλάκτη θερμότητας.
• Ελέγξτε αν υπάρχει φλόγα στην ανάφλεξη και στον καυστήρα.
• παρακολούθηση της πίεσης του νερού στην είσοδο της στήλης.
• προστασία από υπερθέρμανση (βρασμός).

Η εγκατάσταση της στήλης συντονίζεται στην υπηρεσία παροχής αερίου και νερού. Κατά την εγκατάσταση πρέπει να τηρείτε πολλούς κανόνες:

1. Στο δωμάτιο όπου θα τοποθετηθεί η συσκευή, θα οργανωθεί ένας καπνοδόχος και ο εξαερισμός.
2. Περιοχή - τουλάχιστον 7,5 m2, ύψος οροφής - από 2 m.
3. Ο τοίχος στο σημείο τοποθέτησης πρέπει να είναι κατασκευασμένος από μη εύφλεκτα υλικά.
4. Η απόσταση από τη στήλη στη σόμπα είναι τουλάχιστον 0,5 m.

Έμμεσοι θερμοσίφωνες

Ένας έμμεσος λέβητας θέρμανσης χρησιμοποιεί έναν φορέα θερμότητας από ένα σύστημα θέρμανσης ή άλλη πηγή ως πηγή ενέργειας. Η αρχή της λειτουργίας είναι ο διαχωρισμός των περιγραμμάτων του υγρού. Το σύστημα θέρμανσης έχει μια κλειστή αλυσίδα στην οποία κυκλοφορεί καθαρό (μαλακωμένο) νερό. Το τελευταίο είναι μια πηγή θερμότητας για θέρμανση. Και επίσης θερμαίνει το σύστημα ζεστού νερού. Η υψηλή θερμοκρασία του νερού στη συσκευή έμμεσης θέρμανσης διατηρείται από την κυκλοφορία του θερμού φορέα θερμότητας.

Ο θερμοσίφωνας αποτελείται από μια μεταλλική δεξαμενή χωρητικότητας από 10 έως μερικές χιλιάδες και από έναν ενσωματωμένο εναλλάκτη θερμότητας. Το τελευταίο συνδέεται με το σύστημα θέρμανσης μαζί με θερμοστάτη για τη ρύθμιση της θερμοκρασίας θέρμανσης. Η δεξαμενή είναι κατασκευασμένη από ανοξείδωτο χάλυβα ή επικαλυμμένη από το εσωτερικό με αντιδιαβρωτικά υλικά. Εξωτερικά, το δοχείο είναι καλυμμένο με διάφορα στρώματα θερμομόνωσης και διακοσμητική θήκη από πλαστικό ή λεπτό μέταλλο. Ανάλογα με την επιλογή εγκατάστασης, ο θερμαντήρας διαθέτει μία ή δύο αντλίες για την κυκλοφορία του ψυκτικού μέσου και του θερμαινόμενου νερού.

Το πλεονέκτημα ενός έμμεσου θερμοσίφωνα, σε σύγκριση με ένα ηλεκτρικό ή αέριο, είναι η χρήση θερμαινόμενου ψυκτικού υγρού.Ωστόσο, τέτοια σχέδια έχουν μεγάλες διαστάσεις και βάρος. Αυτό είναι απαραίτητο για την αύξηση της επιφάνειας επαφής μεταξύ του θερμαντικού υγρού και του κρύου νερού. Άλλα πλεονεκτήματα έμμεσης θέρμανσης:

1. Δεν υπάρχει σύνδεση με το ηλεκτρικό δίκτυο ή το δίκτυο αερίου.
2. Χαμηλή συντήρηση.
3. Χρήση πηγών θερμότητας από τρίτους.
4. Δεν χρειάζεται άδεια αδειοδότησης.
5. Ασφάλεια λειτουργίας.

Τύπος θερμαντικού στοιχείου

Μετατρέψτε την ηλεκτρική ενέργεια σε σωληνωτά ή σπειροειδή θερμαντικά στοιχεία. Το στοιχείο εργασίας σε αυτά είναι ένα λεπτό μεταλλικό σύρμα στριμμένο σε μια σπείρα, κατασκευασμένο από κράμα νικελίου με χρώμιο. Για την προστασία από την επαφή με το νερό και τη μηχανική βλάβη, το θερμαντικό στοιχείο τοποθετείται σε μεταλλικό σωλήνα γεμάτο με κεραμικό πληρωτικό. Επιπλέον, στους θερμαντήρες τοποθετούνται ρυθμιστής θερμοκρασίας και ανόδου μαγνησίου. Το τελευταίο είναι απαραίτητο για την πρόληψη της εσωτερικής διάβρωσης των μεταλλικών μερών, καθώς και για την αποτροπή του σχηματισμού της κλίμακας.

"Wet" ΔΕΔ

Ένα σωληνοειδές θερμαντικό στοιχείο συμβατικά θεωρείται "υγρό" επειδή είναι εντελώς βυθισμένο στο νερό. Εξαιτίας αυτού, η μετατροπή του ηλεκτρικού ρεύματος σε θερμότητα συμβαίνει με τη μέγιστη απόδοση. Ωστόσο, η άμεση επαφή με το νερό οδηγεί στον σχηματισμό κλίμακας στην επιφάνεια του θερμαντικού στοιχείου και στην έντονη διάβρωση του μεταλλικού κελύφους. Η εμφάνιση πυκνών αποθέσεων ιλύος επηρεάζει τη μεταφορά θερμότητας μεταξύ του θερμαντικού στοιχείου και του υγρού. Ως αποτέλεσμα, το κέλυφος TENA καταστρέφεται. Τα μειονεκτήματα του "υγρού" θερμαντικού στοιχείου:

1. Κατά την αντικατάσταση, αποστραγγίστε εντελώς το νερό από το λέβητα.
2. Η καταστροφή του μεταλλικού κελύφους οδηγεί σε ηλεκτρική βλάβη, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο ηλεκτροπληξίας.

Στεγνό στοιχείο θέρμανσης

 

Τα μειονεκτήματα του "υγρού" θερμαντικού στοιχείου εξαλείφθηκαν στο νέο σχέδιο. Για αυτό, τοποθετήθηκε ένα ανοικτό θερμαντικό στοιχείο σε μια κεραμική θήκη. Ένας "ξηρός" θερμαντήρας εισάγεται σε μια μεταλλική φιάλη, η οποία συγκολλάται στο κέλυφος λέβητα. Αυτό επέτρεψε να αποκλειστεί η επαφή του νερού με την επιφάνεια του θερμαντήρα. Ωστόσο, η απόδοση του συστήματος μειώθηκε κατά 5-7% λόγω της μείωσης της μεταφοράς θερμότητας - ο "ξηρός" θερμαντήρας έγινε πολύ πιο θερμαινόμενος.

Η αιτία της υπερθέρμανσης είναι η απόθεση μεγάλων ποσοτήτων στα τοιχώματα της φιάλης. Κατά κανόνα, υπάρχουν δύο "ξηρά" στοιχεία στον λέβητα. Αν κάποιος καεί, το δεύτερο θα επιτρέψει τη λειτουργία του θερμαντήρα μέχρι την προγραμματισμένη επισκευή. Η ηλεκτρική βλάβη είναι δυνατή εάν ο βολβός έχει υποστεί ζημιά. Στην περίπτωση αυτή, το υγρό εισέρχεται στο θερμαντικό πηνίο, το οποίο ενεργοποιείται. Είναι επίσης πιθανό να διαρρεύσει το ζεστό νερό από το περίβλημα. Για να αποφύγετε τη θραύση, θα πρέπει να παρακολουθήσετε την ποιότητα του κρύου νερού και να αλλάξετε έγκαιρα την άνοδο του μαγνησίου.

Εσωτερικό κάλυμμα του λέβητα

Το επιθετικό υδατικό μέσο, ​​υπό την επίδραση της υψηλής θερμοκρασίας, οξειδώνει εντατικά την επιφάνεια του μετάλλου. Σε θερμαντήρες αποθήκευσης, η επικάλυψη των εσωτερικών τοιχωμάτων εκτελεί τη λειτουργία της προστασίας του υλικού περιβλήματος από τη διάβρωση. Η χρήση αδρανών υλικών ανθεκτικών στις επιδράσεις του υδάτινου περιβάλλοντος επέτρεψε πολλές φορές να αυξηθεί η διάρκεια ζωής του λέβητα. Η εσωτερική κοιλότητα της δεξαμενής καλύπτεται με σμάλτο, γυάλινη κεραμική, ψεκασμό τιτανίου.

Ανοξείδωτο ατσάλι

Η θήκη από ανοξείδωτο ατσάλι δεν απαιτεί πρόσθετα υλικά. Κραματοποιημένο με υψηλή περιεκτικότητα σε χρώμιο, το μέταλλο δεν είναι επιρρεπές σε διάβρωση, αλλά η τιμή του είναι αρκετές φορές υψηλότερη από το συνηθισμένο μέταλλο. Ο χάλυβας για τα χαρακτηριστικά του έχει εξαπλωθεί στον μετασοβιετικό χώρο. Στη Δύση αρνήθηκαν να χρησιμοποιήσουν υψηλά κράματα στην παραγωγή δεξαμενών θέρμανσης λόγω της πολυπλοκότητας της διαδικασίας συναρμολόγησης. Μόνο μερικές σκανδιναβικές επιχειρήσεις παράγουν λέβητες από ανοξείδωτο χάλυβα.Ο χάλυβας που χρησιμοποιείται για την κατασκευή τους ανταποκρίνεται στα αυστηρότερα υγειονομικά πρότυπα και η λειτουργικότητα ανταποκρίνεται σε κάθε αίτημα.

Κατά τη διάρκεια της έντονης ροής ζεστού νερού, ο ανοξείδωτος χάλυβας δεν είναι ευαίσθητος στη ρωγμή και την παραμόρφωση κατά τη διάρκεια ξαφνικών μεταβολών της θερμοκρασίας. Επιπλέον, η απουσία εύθραυστων υλικών στην επένδυση καθιστά τον θερμαντήρα αδιάβροχο. Το κύριο μειονέκτημα είναι η διάβρωση των συγκολλήσεων. Το μέταλλο του τελευταίου οξειδώνεται στο υδάτινο περιβάλλον. Καθώς το υλικό αραιώνει, μπορεί να εμφανιστούν στα αρθρώματα συρίγγια ή μερική βλάβη στο κύριο σώμα.

Γυάλινη πορσελάνη

Χάλυβα δεξαμενές με προστατευτική επίστρωση - μια μεγάλη κατηγορία θερμοσίφωνες. Αρχικά, εφαρμόστηκε ένα συνηθισμένο σμάλτο στην εσωτερική επιφάνεια, παρόμοιο με εκείνο των χαλύβδινων λουτρών. Αλλά κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, η επικάλυψη σπάστηκε και ξεφλούδισε. Κατά την επαφή του χάλυβα με νερό, ο πρώτος άρχισε να διαβρώνει έντονα. Η διάρκεια ζωής αυτών των συσκευών ήταν 3-4 χρόνια. Στο τέλος της περιόδου εργασίας, το σώμα του θερμαντήρα δεν μπορούσε να αποκατασταθεί.

Η ανάλυση ζημιών έδειξε ότι για την ανθεκτικότητα της επικάλυψης είναι απαραίτητο να επιλέγεται ο συντελεστής θερμικής διαστολής της προστατευτικής επίστρωσης παρόμοια με το μέταλλο του δοχείου. Η πορσελάνη από γυαλί ανταποκρίνεται στα απαιτούμενα χαρακτηριστικά. Ανέχει μεγάλες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, έχει υψηλή σκληρότητα και ελαστικότητα. Επιπλέον, το νερό δεν αλληλεπιδρά με γυαλί πορσελάνη, παραμένει καθαρό και φρέσκο ​​για μεγάλο χρονικό διάστημα, και η κλίμακα δεν σχηματίζεται στους τοίχους του σκάφους.

Η επίστρωση εφαρμόζεται με δύο τρόπους: "ξηρό" και "υγρό". Η πρώτη επιλογή είναι να ψεκάσετε ένα γυάλινο-κεραμικό προστατευτικό στρώμα χρησιμοποιώντας ηλεκτροστατική εναπόθεση. Λεπτή σκόνη ψεκάζεται μέσα στη δεξαμενή, εφαρμόζεται αρνητικό δυναμικό στο σώμα και τα φορτισμένα σωματίδια του υλικού έλκονται από την επιφάνεια του μετάλλου. Το πάχος του προστατευτικού στρώματος είναι αρκετά μικρόμετρα.

Η δεύτερη μέθοδος είναι πιο οικονομική, χρησιμοποιείται για την παραγωγή φθηνών μοντέλων θερμαντήρων. Μια γυάλινη-κεραμική επικάλυψη σχηματίζεται με ψεκασμό ενός γαλακτώματος. Όταν εφαρμόζεται, ρέει κάτω από τους τοίχους, σχηματίζοντας λεπτά τμήματα στο πάνω μέρος ή σκίσιμο του φιλμ. Τα ελαττωματικά σημεία κατά τη λειτουργία δεν προστατεύουν καλά τη μεταλλική επιφάνεια. Επιπροσθέτως, η διάβρωση στο άνω μέρος του λέβητα προχωράει πιο έντονα λόγω του σχηματισμού διακένου αέρα εκεί.

Επικάλυψη τιτανίου

Το προστατευτικό στρώμα εφαρμόζεται μόνο με ηλεκτροχημικό ψεκασμό. Το τιτάνιο σχηματίζει μια λεπτή, αδρανή μεμβράνη στην επιφάνεια, η οποία είναι ανθεκτική στις υψηλές θερμοκρασίες και τα επιθετικά περιβάλλοντα. Ωστόσο, λόγω του υψηλού κόστους του προστατευτικού υλικού και της πολυπλοκότητας της εφαρμογής του μοντέλου με μια τέτοια επίστρωση δεν χρησιμοποιούνται ευρέως μεταξύ των χρηστών. Επιπλέον, έχει αδυναμίες - συγκολλήσεις. Τις περισσότερες φορές, η διάβρωση εκδηλώνεται εκεί, και οι θερμοσίφωνες με αυτό το είδος δεξαμενής είναι αρκετές φορές μεγαλύτερες από τις σμάλτορες.

Σχήμα δοχείου λεβήτων

Η πιο κοινή κυλινδρική συσκευή. Τα στρογγυλά κελύφη είναι ευκολότερα κατασκευασμένα, αντέχουν μεγαλύτερη πίεση νερού με μικρότερο πάχος τοιχώματος. Χάρη σε αυτό, οι λέβητες είναι συμπαγής και ελαφρύς. Ωστόσο, έχουν δύο μειονεκτήματα:

1. Οι στρογγυλοί θερμοσίφωνες απορροφούν πολύ χώρο.
2. Μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να τα ενσωματώσετε στο εσωτερικό μιας κουζίνας ή του μπάνιου.

Οι λέβητες με ορθογώνιο σώμα φαίνονται τακτοποιημένοι, μπορούν να τοποθετηθούν σε μια μικρή θέση ή πίσω από διακοσμητικά πλαίσια. Ωστόσο, το υψηλό φορτίο σε επίπεδα τοιχώματα περιορίζει τον όγκο της συσκευής σε 0,15 μ³. Για την τοποθέτηση του θερμαντήρα κοντά σε ξύλινες κατασκευές ή έπιπλα, οι τοίχοι του καλύπτονται με μονωτικό υλικό.Ο θερμαντήρας διατηρεί υψηλή θερμοκρασία του νερού ακόμα και μετά από διακοπή ρεύματος.

Κάθετοι και οριζόντιοι θερμοσίφωνες

Οι πιο συνηθισμένες συσκευές θέρμανσης είναι κατακόρυφα μοντέλα. Η παροχή κρύου νερού μέσα τους γίνεται στο κάτω μέρος του περιβλήματος. Όταν θερμαίνεται, η πυκνότητά του μειώνεται και το θερμό υγρό ανεβαίνει. Αυτός είναι ο σχηματισμός στρωμάτων με διαφορετικές θερμοκρασίες νερού. Η έξοδος του θερμανθέντος υγρού βρίσκεται στην κορυφή του λέβητα. Η φυσική διαδικασία κατανομής θερμοκρασίας εξαλείφει την προσθήκη κρύου νερού σε θερμό.

Οι οριζόντιες μονάδες εξοικονομούν χώρο, μπορούν να σταθεροποιηθούν έτσι ώστε να μην παρεμβαίνουν στο μπάνιο ή στην κουζίνα. Αυτή η διάταξη της συσκευής θέρμανσης δίνει στο χρήστη ορισμένα πλεονεκτήματα:

1. Οι μικρές λέβητες χρησιμοποιούνται συνήθως στις κουζίνες. Είναι μικρού μεγέθους και συνεπώς δεν καταλαμβάνουν πολύ χώρο και δεν δημιουργούν προβλήματα στους κατοίκους. Μπορούν να κρυφτούν στην κουζίνα.
2. Μεγαλύτερα μοντέλα μετά την τοποθέτηση στον τοίχο καλύπτονται με διακοσμητικά πάνελ.

Σύστημα ελέγχου λέβητα

Η θερμοκρασία του ζεστού νερού στο θερμοσίφωνα διατηρείται με μηχανικό ή ηλεκτρονικό θερμοστάτη. Ο ρυθμιστής απενεργοποιεί τα στοιχεία θέρμανσης όταν το υγρό θερμαίνεται μέχρι την καθορισμένη τιμή. Ο μηχανικός θερμοστάτης διαθέτει μια κινητή ράβδο χαλκού, η οποία επιμηκύνεται ή μειώνεται όταν αλλάζει η θερμοκρασία. Η κίνηση του στοιχείου ανίχνευσης γίνεται αντιληπτή από την ομάδα επαφών, η οποία μετακινεί τη σύνδεση του θερμαντήρα στο δίκτυο. Ο μηχανικός ρυθμιστής έχει απλό σχεδιασμό και υψηλή αξιοπιστία.

Ο ηλεκτρονικός ελεγκτής είναι διατεταγμένος κάπως διαφορετικά. Περιέχει τη μέτρηση της θερμοκρασίας, τη σύγκριση με τις καθορισμένες τιμές και την έκδοση ενός σήματος ελέγχου στη συσκευή μεταγωγής. Ο μηχανισμός είναι αξιοσημείωτος στο ότι ο χρήστης μπορεί να ορίσει οποιαδήποτε τιμή από 0 έως 100 ° C. Επιπλέον, η ψηφιακή οθόνη δείχνει την τρέχουσα θερμοκρασία του νερού στο λέβητα.

Πρόσθετες λειτουργίες, εξοπλισμός, εγκατάσταση

Μαζί με τον κύριο εξοπλισμό, οι λέβητες παρέχουν ένα πρόσθετο σύνολο εξαρτημάτων και εξαρτημάτων για τη συναρμολόγηση της συσκευής και τη σύνδεσή της στο δίκτυο ύδρευσης. Ο αριθμός εξαρτημάτων εξαρτάται από τον κατασκευαστή και το μοντέλο του θερμαντήρα. Συνήθως, τα ανταλλακτικά αγοράζονται ξεχωριστά. Για να συνδεθείτε με την παροχή νερού χρειάζεστε:

• βαλβίδες διακοπής (σφαιρική βαλβίδα ή βαλβίδα).
• βαλβίδα ασφαλείας.
• φίλτρο ·
• εύκαμπτοι σωλήνες.
• συσκευή υπολειπόμενου ρεύματος (RCD).

Οι βαλβίδες διακοπής είναι εγκατεστημένες στον αγωγό κρύου νερού για να απενεργοποιήσετε τη συσκευή σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης ή για επισκευή. Στη συνέχεια, οι υπόλοιποι καταναλωτές θα συνδεθούν με τον αυτοκινητόδρομο. Μετά τον γερανό τοποθετήστε μια βαλβίδα ασφαλείας. Είναι απαραίτητο να απαλλαγείτε από την υπερπίεση. Το τελευταίο σχηματίζεται σε κλειστό δοχείο όταν θερμαίνεται το κρύο νερό και η θερμοκρασία του. Εάν δεν υπάρχει βαλβίδα ή δεν λειτουργεί, η υπερβολική πίεση μπορεί να καταστρέψει το σώμα του λέβητα. Το RCD είναι απαραίτητο για την προστασία του χρήστη από ηλεκτροπληξία. Υπάρχει κίνδυνος ζημιάς στο στοιχείο θέρμανσης. Όταν υπάρχει ακόμη και ένα μικρό ρεύμα διαρροής, η προστατευτική συσκευή θα απενεργοποιήσει αμέσως τη συσκευή.

Αξιολόγηση των κατασκευαστών ηλεκτρικών θερμοσίφωνων

Πρόσφατα, οι ηλεκτρικοί λέβητες κερδίζουν δημοτικότητα. Ο λόγος είναι η υποβάθμιση του συστήματος κοινής ωφέλειας ή η πλήρης απουσία κεντρικής παροχής ζεστού νερού. Οι ιδιοκτήτες του θερμαντήρα είναι ανεξάρτητοι από εξωτερικούς παράγοντες: το ζεστό νερό μιας δεδομένης θερμοκρασίας ρέει από τη βρύση ανά πάσα στιγμή. Ένας τεράστιος αριθμός θερμαντήρων διαφόρων σχημάτων και σχεδίων. Μια σύντομη επισκόπηση των δημοφιλών ηλεκτρικών συσκευών θα σας βοηθήσει να επιλέξετε έναν κατασκευαστή και ένα μοντέλο.

Ο σχεδιασμός του συστήματος ζεστού νερού αρχίζει με τον προσδιορισμό των χαρακτηριστικών του θερμοσίφωνα. Δημοφιλή μοντέλα παρατίθενται παρακάτω.

Πίνακας.Αξιολόγηση των κατασκευαστών θερμοσίφωνων

Κατηγορία	Τοποθετήστε	Τίτλος	Βαθμολογία	Μέση τιμή, τρίψτε.
Τμήμα προϋπολογισμού	1	Άριστον	9,8/10	8300
	2	Thermex	9,6/10	5800
Μέση θέση	1	Gorenje	9,9/10	13700
	2	Τιμπερκ	9,7/10	6700
	3	Electrolux	9,7/10	14100
Premium μοντέλα	1	Stiebel eltron	9,9/10	13200
	2	Αιγ	9,8/10	23500

Η αγορά του λέβητα είναι γεμάτη από μοντέλα με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ένας αρχάριος μπορεί να μπερδευτεί και να αγοράσει ένα αναξιόπιστο θερμοσίφωνα, το οποίο θα διαρκέσει 1-2 χρόνια στην καλύτερη περίπτωση. Για να αποφευχθεί αυτό, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη η σχεδιαστική κατανάλωση ζεστού νερού, η διαθεσιμότητα ενεργειακών πόρων και η βαθμολογία των κατασκευαστών.